Gisteren met Rob naar De Pul in Uden geweest om samen Nazareth te aanschouwen.De band die zo zelden naar Holland komt dat ik er gewoon wel heen MOET.
En het was een feestje !!!!!!!
Na met Rob een stedentrip door Uden gedaan te hebben (vergis U niet, Uden heeft verkeersnetwerk van Randstedelijke proporties), vonden we na 4x vragen De Pul.
Een wezenloos gave tent voor dit soort concerten.
Intieme gezellige plek, mooi geplaatst podium, lekker bier.
En na het voorprogramma van The Breeze (leuk en als een sneltrein zoals een voorprogramma hoort te zijn) plus nog een biertje begon het doedelzak intro.
Naz' ging beginnen !!
God zij dank leek de zaal in deze kleinere setting deze keer wel goed gevuld en was het publiek ook super enthousiast.De band speelde een compleet andere set dan de vorige keer en begonnen met Telegram.
En alles spetterde gelijk van het podium af.
De lol, de fun, het vakmanschap.
Nog meer verassingen in de set met Love Leads To Madness, Sjanghai'ed In Sjanghai en Java Blues.
Van hun vorige album Boogaloo zat When The Lights Come Down nog steeds in de set.
En uiteraard het nummer My White Bicycle, dat zijn oorsprong heeft in een "wiet-bezoekje" van de band aan onze hoofdstad, ergens in de jaren 60.
Het verhaal werd vertelt, en de dank van de Schotten was groot voor al het moois wat Amsterdam te bieden had.
Iets wat door gitarist Jimmy Murrison bevestigd werd met een welgemeend "I second That !!!" door de mic van Dan. ;o)
En de klassiekers Miss Missery, This Flight Tonight, Hair Of The Dog, Razamanaz, Dream On, Hearts Grown Cold en natuurlijk Love Hurts waren er ook.
Alleen jammer dat ze maar 2 nummers van hun laatste CD The Newz speelden.
See Me en een waanzinnige uitvoering van The Gathering.
Ik denk dat ze toch graag op safe spelen en de klassiekers voor de dag halen als ze in Holland spelen.
Gaaf was dat er een hommel van inmense omvang bij het begin van het concert op zijn dooie gemak over het podium kroop.
"It's a bug" zei Dan McCafferty met zeer veel lol.
En nadat hij hem probeerde te pakken, en zeer verschrikt liet vallen, "A mean dirty one".
Even later nam het beest een vlucht, gevaarlijk dicht langs het hoofd van drummer Lee Agnew, naar de achterkant van het podium.
Op driekwart van het concert vond Dan de hommel terug. Dood.
Theatraal werd het beestje op de monitor gelegd om tussen 2 nummers door de grootste pruilip ooit te trekken en met een zielige kinderstem te zeggen: "The wuzzy buzzy bee is dead".
Hilarisch !!
Ik moet zeggen, de band doet het nog steeds.
Van alle bands is Naz' wel degene waar het meeste de sleet op zit.
Dat merk je niet aan de jonge Lee Agnew die super drumt op zijn drumstel in Schotse ruit.
En gitarist Murrison is ook een beest.
Bassist Pete Agnew doet het nog steed super ADHD achter zijn bas, met gekke bekken trekken, en kunstjes uithalen.
Maar zanger McCafferty zag er mager en vermoeid uit.
Hij klaagde dikwijls over 'throat problems', greep ook regelmatig naar zijn keel met een vertrokken gezicht.
Toch moet ik zeggen de zang was prima, ik heb het niet kunnen horen.
Wel liet hij de de doedelzaksolo van het Schotse volkslied over aan de gitarist, waarbij McCafferty een beetje lullig stond te playbacken.
En mijn enige aanmerking op het verder perfecte geluid was dat McCafferty een beetje zacht stond.
Kortom, ik ben blij dat ik ze weer gezien heb, het concert was perfect en gedenkwaardig.En tegen beter weten in hoop ik dat ze Nederland nog eens aan doen.
En dan ga ik ABSOLUUT weer.
Dat verdient deze kick ass Rock 'n' Roll band uit de Scottish Highlands !!
Affijn met mijn T-shirtje en een mooi plectrum weer bij rob in de auto gekropen en na 2 rondjes om de kerk terug naar Oosterbeek en uiteindelijk Ede.
Waar al wat overbleef om de rest van de wereld te laten meegenieten, dit verhaal, de foto's en 2 filmpjes waren.
Enjoy it !!!
Greetz,
Harrie
P.S.
Dit Blogbericht is opgedragen aan Frank Willem "Teun" Teunissen.......
Je leeft om te leven
Om alles te geven
Je leeft om te leven
Ook al is het voor even
Ad Fundum jongen !!
1 opmerking:
Wat prachtig dat je dit blogartikel aan Teun opdraagt! Ik weet niet of hij deze muziek kende, maar het is zeker een stijl die hij kon waarderen.
Mooi je beschrijving van het concert. Ik kan helemaal navoelen hoe het geweest moet zijn.
Het is evenwel goed dat ik niet ben meegegaan, ik was absoluut niet in de stemming.
Gisteren, 21 maart, heb ik een indrukwekkende begrafenis van Teun meegemaakt. Ik heb nog nooit eerder een uitvaart meegemaakt waar zo veel mensen aanwezig waren. Het zal nog lange tijd duren voordat al die mensen die Teun hebben gekend weer het normale alledaagse leven kunnen oppakken. De indringende afgelopen week zal nog lang nawerken. De lente zal in elk geval na deze gebeurtenis nooit meer hetzelfde zijn.
"Teun forever" ... Je was een kanjer hier op aarde ... en je bent nu een kanjer in de hemel.
Een reactie posten