Heel De Nacht is de een na laatste tekst, en ik moet bekennen dat het meer en meer als een bevrijding voelt. Niet meer de zelf opgelegde last van meerder teksten per maand hier te moeten produceren en publiceren.
Heb ondertussen wel een aantal opzetten voor nieuwe Blues Based teksten gemaakt, die ik rustig verder ga ontwikkelen. Beetje kneden, beetje schrappen, beetje loslaten, beetje bijschrijven. Een heerlijk proces als ik zo vrij mag zijn.
Maar al die fijne nieuwe processen mogen niet de aandacht afleiden van die laatste paar teksten die ik best nog wel goed vind.
Heel De Nacht vind zijn oorsprong in het nummer I Drove All Night van Cyndi Lauper. Zij was al eerder de grote inspiratie achter het nummer Cyndi, wat ik als het hoogtepunt van mijn creatieve schrijvers-boost beschouw. Het is dus al te passender dat, nu ik die tijdelijk afsluit met een sabbatical van onbekende duur, ik nog één keer bij haar terugkeer. Zoals de persoon in de tekst terugkeert. En ook ik ooit wel weer eens terugkeer. ;o)
De schuin gedrukte woorden zijn er omdat in de kadans in mijn hoofd dat langgerekte uithalen waren. Weet U dat ook weer ;o) Hoop dat U geniet van Heel De Nacht !!
Heel De Nacht
Ik droomde dat Ik op de vlakte was Ik was verdwaald En liep wat uit de pas Ik zag het licht Aan de horizon Het zei me dat Mijn leven beter kon
‘k liep heel de nacht door terug naar jou ‘k liep heel de nacht door terug naar jou
Ik droomde dat Ik op de terugweg was Ik wou naar huis En gaf wat extra gas De weg was lang Niet gemakkelijk Maar ‘t doel was mooi Dus het kon niet meer stuk
‘k reed heel de nacht door terug naar jou ‘k reed heel de nacht door terug naar jou
Ik droomde dat Ik in de hemel was De lucht was blauw En groener was het gras Je vleugels wit Je ogen vol van rust Het vuur in mij Volledig afgeblust
‘k vloog heel de nacht door terug naar jou ‘k vloog heel de nacht door terug naar jou
Vorig jaar presenteerde ik op 5 december een nieuw Sinterklaaslied.
De Sinter Shuffle.
Toen ik mijn collega tekstschrijvers, die hier wel eens lang komen, vroeg ook een bijdrage te leveren aan de inkakkende Sinterklaaslied-cultuur, kwam het begrijpelijke bezwaar dat zij daar nooit genoeg tijd voor hadden.
Daarom roep ik bij deze mijn collega tekstschrijvers op om alvast te beginnen met nadenken.
Sterker nog: Ik daag U uit om rond 5 december een nieuwe bijdrage te leveren aan dit oerhollands cultuurgoed.
3 teksten heb ik nog in mijn map klaar zitten, en dan stop ik er even mee. Met het schrijven en publiceren van Nederlandse teksten.
Toen ik dit jaar begon met bloggen nam ik me voor om niet nog meer te schrijven dan ik in 2008 had gedaan. Ik ben nu al over het aantal van 2008 heen en heb nog 1,5 maand te gaan.
Uiteindelijk had ik natuurlijk nooit gerekend op het ontstaan van Blues Based, Hendriksen en Clemens en Driemansland en de actieve opnames met René en Rob. Maar daarnaast bleef de stroom teksten maar doorgaan.
Tot het punt dat het een beetje als 'over de hill' en 'moeten' begon te voelen. Dan moet je even afstand nemen om later weer terug te komen. Da's goed. Voor de kwaliteit en voor de passie.
Ik ga me nu even concentreren op het verbeteren van mijn Engelse teksten. Ik wil minder op de rijm en meer op gevoel gaan schrijven.
Dus qua schrijverij ligt de prioriteit straks even bij Blues Based. Het voordeel daarvan is dat het me veel meer moeite kost, dus langer duurt en het me weer fris en scherp maakt. Denk dat het de rust geeft die deze 'soort van' sabbatical nodig heeft.
Het is dus niet voorgoed, maar bedoeld om straks hernieuwd en verfrisd terug te keren. Blijft over de uitleg voor de tekst Hopeloos Humaan (de eerste van de drie laatse ;o) )
Hij is autobiografisch zoals je van een werker in de zorg mag verwachten. Eentje die weet dat hij in zijn vak moeite heeft met afstand en nabijheid. Denk eigenlijk dat het niet zoveel uitleg verder nodig heeft.
Enjoy it !!
Hopeloos Humaan
Ik zou je willen steunen En op me laten leunen Ik zou je willen helpen Je bloedend hartje stelpen
Ik zou je graag supporten Je hart uit laten storten Je uit de goot gaan halen Je koppie laten stralen
Ik ben hopeloos humaan Doe daar maar eens wat aan Als je steeds maar helpen wil Hoe krijg je zoiets stil
Ik wil je laten voelen Wat ze met goed bedoelen Ik wil je alles geven De hemel laten leven
Ik wil je laten schuilen Je mag ook best wel huilen Dan zal ik je weer troosten En op het leven toosten
Ik ben hopeloos humaan Doe daar maar eens wat aan Als je steeds maar helpen wil Hoe krijg je zoiets stil
Als je spreekt en als je preekt Zodat zelfs Bono schraal verbleekt Maak je het dan niet veel te bont Zo krijg je nooit agenda’s rond
Ik ben hopeloos humaan Doe daar maar eens wat aan Als je steeds maar helpen wil Hoe krijg je zoiets stil
Ja echt hopeloos humaan Wat doe je daar nou aan Als je steeds maar helpen wil Hoe krijg ik dat nou stil
Je zult het maar hebben op zo'n dag als vandaag. De 24 Uurs Blues. Dan duurt ie toch maar mooi een uur langer met die wintertijd. Is het ineens de 25 Uurs Blues.
Kijk de blues op zich is niet per definitie altijd iets vervelends om te hebben. Het kan ook best lekker zijn.
Maar de persoon in onderstaande tekst is een vrouw getrouwd die hem iedere minuut van de dag de blues bezorgt. En de liefhebbende man is als een trouwe onderdaan voor zijn tirannieke koningin.
Ik weet niet waar de tekst precies vandaan komt, maar vooral dat ik een klassieke blues in het Hollands wou schrijven. In de juiste kadans, met voldoende drama en ellende, maar dan toch met dat vleugje humor. Dodelijke humor misschien, maar toch ;o)
Enjoy de 24 Uurs Blues.
24 Uurs Blues
’t Is ’s morgens vroeg dus ik kus haar zacht Want zo wek ik haar Heel stil uit de nacht Maar ook uit een droom Van een lekker lijf Dus is ze niet blij En scheld ze me stijf Behandeld me echt als een dooie hond Ja ik heb de blues Het klokje rond
Rond het middaguur En ik maak haar brunch Maar zij is wat laat Dus ik noem het lunch En ’t ei en de toast Net vers gestoofd Vliegt met bestek En bord naar mijn hoofd En zij zegt rot op Of hou snel je mond Ja ik heb de blues Het klokje rond
In het avonduur Mijn liefde die brand Dus ik maak de boel Heel netjes aan kant Dan vlij ik me neer Vol passie voor haar Waarop zij ontvlamt De rapen zijn gaar Haar schoen eindigt hard Hard onder m’n kont Ja ik heb de blues het klokje rond
In’t holst van de nacht Word ik wat benauwd Mijn slaapkop word in Een kussen gedouwd Ze zegt dat ik snurk Maar ik vraag het me af Want ik lig niet in bed Maar in een vers graf Ze stopt me wat graag Diep onder de grond Ja ik heb de blues Het klokje rond
Zo. Midden in een kei drukke week, met veel externe stressoren, zit ik even uit te puffen.
En je zou denken dat na al het Hendriksen en Clemensen Blues Based geweld, de koek wel een beetje op zou zijn, maar het schrijven is in al die tijd gewoon door gegaan.
En daar wil ik even de tijd voor nemen. Te beginnen met de punksong Liever De Minderheid.
Ik kreeg het idee voor dit nummer toen ik met de opnames van Niemandsland bezig was en tegelijkertijd de band Green Daylive in de auto had en op DVD had bekeken.
De Minderheid is in ons land toch een beetje een beladen woord. Maar ik zou er trots op zijn als ik tot een minderheid zou behoren.
Dat zou betekenen dat ik niet bij die massa hoort die 20 vrienden nodig heeft om stoer te doen in de buurt. Dan hoef ik niet naar Pop Stars/Idols of joost mag weten wat voor een 'talent-show' te kijken. Dan hoef ik geen Bjorn Borg te dragen. Dan hoef ik geen volger van de massa te zijn.
Die gedachte heb ik proberen te vangen in onderstaande tekst.
Enjoy !!!
Liever De Minderheid
Ik volg de grote massa niet In al haar waanzin en verdriet Ik zoek geen voorbeeld of idool Wat ik zoek leer je niet op school Ik ben dat moeten vres’ lijk zat Ik volg gewoon mijn eigen pad Misschien wel niet zo hip en cool Maar ik haal wel mijn eigen doel
Ik ben het liefst de minderheid Dat geeft je rust en voelt bevrijd En met wat vrienden op zijn tijd Komt wat je wil ook wel geheid
Ik zet me van de kudde af die volgzaam tippelt naar haar graf Ik heb gewoon mijn eigen stijl Daarin vind ik mijn zieleheil En ook al is er commentaar Het is de route die ik vaar ’t is zwart of wit maar nimmer grijs Ja ik ben lekker eigenwijs
Ik ben het liefst de minderheid Dat geeft je rust en voelt bevrijd En met wat vrienden op zijn tijd Komt wat je wil ook wel geheid
Die maffe rages doen me niks Die stomme uniforme tiks De mensheid is een grote kliek Wie is in Godsnaam nog uniek Consumeren zonder reden Functies enkel maar bekleden Nee ‘k wil duisternis verbleken Schenen schoppen regels breken
Ik ben het liefst de minderheid Dat geeft je rust en voelt bevrijd En met wat vrienden op zijn tijd Komt wat je wil ook wel geheid
De laatste track van Blues Based eerste demo CD, Kitchen Table Forcing Brotherhood, is getiteld Lucky Bastard.
Vreest niet, we werken al weer hard aan nieuwe nummers. Maar we gaan ook zeker werken aan definitieve versies van onze eerste 15 tracks. Veel van de nummers die we ge-demo't hebben zullen opgepoetst en avontuurlijk ingezongen nog beter klinken.
Maar eerst dus het verhaal achter Lucky Bastard.
Ik had Rob de tekst van het nummer We Used To opgestuurd en Rob stuurde me een demo mp3 op met muziek die hij ervoor uit gepikt had. Maar ik wilde van We Used To toch liever een echte Blues maken en stuurde Rob een gezongen melodie lijn terug. Dat werd uiteindelijk We Used To, maar dat wilde niet zeggen dat Rob's wonderschone melodie ongebruikt moest blijven.
Voor het eerst schreef ik een tekst op bestaande muziek, iets wat voor die tijd altijd precies andersom gebeurde.
En dat gebeurd precies in 1,5 nacht. de door Rob geschreven deun werkte uitermate inspirerend. Daarom is dit wat mij betreft Rob's song Ik mag dan wel de tekst geschreven hebben, alle inspiratie kwam bij mijn muzikale broertje vandaan.
Lees de tekst hieronder, en beluister het nummer hier.
Lucky Bastard
I am a dreamer so I dream Of better days or so it seems I’m holding out for something good Something that really fits my mood
I’m lucky as a man can be I’m blessed and always roaming free Yeah all my sorrows had to drown There is no way they get me down
When I am king you’ll be my queen When I am dirty you’ll be clean As long as you are here with me A lucky bastard I will be
I am a lover so I love The girl I’m always dreaming of The one the gods have granted me The one that makes a blind man see
She’s so much more then beautiful She’s so damn hot and flexible She calls me lover calls me friend This luck of mine will never end
When I am king you’ll be my queen When I am holy you’re obscene As long as you are here with me A lucky bastard I will be
I am a rocker so I rock Make music for my Lady Luck And for whoever wants to hear And share a smile or shed a tear
I’m always laying down my soul To get to hers will be my goal She will be Venus I am Mars My heaven full of lucky stars
When I am king you’ll be my queen When I am playin’ you’re my scene As long as you are here with me A lucky bastard I will be
Nu de winter met haar eerste vorst zijn intrede heeft gedaan, wil ik het nog even met U over Lente hebben. Over een nummer van Blues Based dat ik nog met u wil behandelen.
Het nummer Spring Child is zonder twijfel voor mij het allermooiste dat Rob en ik samen hebben gecreëerd. Dat vind ik, en ik weet dat zoiets heel persoonlijk is, maar het nummer heeft heel veel speciaals.
Ik schreef de tekst naar aanleiding van een meisje wiens verhaal ik heb leren kennen door mijn vak. Een moeilijk meisje voor velen, en een met een lang en triest verhaal in haar rugzak.
Het gaat veel te ver om het hier uit te diepen, maar in het kort komt het er op neer dat naar mijn idee het kind in de zorg verstikte.
Caberetier Herman Finkers schreef in het boekje van zijn laatste theatervoorstelling over zijn geestelijk gehandicapte neef. Hij vraagt zijn neef : "Wat ben je nu eigenlijk, een mongool of iemand met het syndroom van Down ??". Waarop zijn neef antwoord: " Nou Oom Herman, kijk dat zit zo, vroeger was ik een mongooltje. Daarna werd ik een bewoner en nu ben ik een cliënt."
Dat vertaalt voor mij perfect de verzakelijking van de zorg, waar er naar de casus en bijbehorende subsidie gekeken word, en niet meer naar het kind ACHTER de casus.
Ik had met de dame in kwestie heel veel plezier en een goede band, en aan haar is het nummer opgedragen, al zal ze dat waarschijnlijk wel nooit weten.
Rob schreef er een stuk schitterende muziek bij. Het nummer, in zijn geheel met mijn zachte, tere (tedere als U wil) stem gezongen, is in 1 take opgenomen zonder rehearsal vooraf.
Het is verre van foutloos, maar het geeft me kippenvel iedere keer weer als ik het hoor. Het pakt precies de juiste intentie en sfeer. Ik ben echt mega trots op dit Blues Based nummer.
Ik heb al eerder gezegd, Blues Based ballads mogen echt ergens overgaan, en verder gaan dan 'ik hou van jou en blijf je trouw'. Dit is er zo een mensen.
Lees de tekst hieronder en beluister het nummer hier.
Spring Child
Oh she is bright and sparkling fun Like cherry blossom in the sun A butterfly of broken dreams She’s always strong or so it seems She brings the first sweet rays of smile Makes people happy for a while
Child of spring You dance and sing You’re free and wild My summer child
They try to break you but they can’t They cage what they don’t understand Those winter men look at them all Think that they’re right waiting for fall One of these day you prove ‘m wrong And you’ll be singing your new song
Child of spring You dance and sing You’re free and wild My summer child
I wished that I could have my way And they would listen when I say That that young woman underneath She needs to fly and just be free Maybe that will happen when You’re not a case but child again
Child of spring You dance and sing You’re free and wild My summer child
Child of spring You move and swing You twist and twirl My summer girl
Gisteren ben ik met Natas' op het leukste verjaardagspartijtje van het jaar geweest. Bij de Damian Wilson Band in De Pul in Uden. Waar de jarige Job in kwestie, Damian Wilson himself, ons net zo vaak verraste, als wij hem.
Laat ik maar beginnen met te zeggen dat ik de Pul in Uden zo onderhand maar bestempel als mijn meest favoriete stek om concerten te zien.
Lekker in de buurt, parkeren voor de deur (bijna letterlijk), prima ambiance, altijd gezellig en top geluid !!
In het voorprogramma stond de voor mij onbekende Prog Rock band FeedForward. Hun zangeres leek me wat onwennig, maar enig onderzoek op hun siteleerde mij dat dit hun eerste gig was met haar.
En dan mag het ook. Hun show stond als een huis !!
Muzikaal is het een absolute pré dat ze niet voor de zoveelste zangeres met opera ambities hebben gekozen, ala Within Temptation, After Forever, Epica etc, maar voor een rock chick met ballen !!
Check ze hieronder:
Maar de man waar het natuurlijk om ging vanavond was Damian Wilson.
Met beperkte middelen heeft Damian een band om zichzelf verzameld om de vele nummers die hij in diverse bands gezongen heeft ten gehore te brengen.
En omdat dan weer financieel lonend te maken staat de ster van de avond gewoon zelf mee te helpen de boel op te bouwen en neer te zetten. Damian is een van de meest down to earth, aardige, normale gozers die ik ken in de muziek business. No ego, just music and fun !!
En er was een DVD shoot. De echte show was een dag ervoor opgenomen in zoetermeer, dus De Pul was waarschijnlijk voor het bonusmateriaal of om de gaten op te vullen van de avond ervoor.
Maar dat laatste zal moeilijk worden, want het was een avond van ontspannen hilariteit en spontaniteit ;o)
Damian begon gelijk met een van mijn favorieten uit zijn Landmarq dagen, Forever Young. Persoonlijk had ik gedacht dat ik dit nooit live zou meemaken ;o) En het werd gevolgd door King Arthur van zijn samenwerking met Rick Wakeman. En de Yes cover Starship Trooper.
Wat heeft deze man toch een waanzinnige strot. Iets wat ook blijkt als hij de nummers zingt die hij ooit voor Arjen Anthony Lucassen's Ayreon opnam. Zoals het machtige Into The Black Hole.
Maar het feest begon pas echt toen Damian met zijn acoustische gitaar aandacht nam voor zijn meer singer/songwriter georiënteerde solo werk.
Met de persoon die Damian aankondigde als zijn 'Little Brother' on stage voor de 2e stem, en een goede vriend achter de piano nam de huiskamer sfeer toe.
Want ook alleen met acoustische begeleiding weet deze man een zaal aan zijn voeten te krijgen.
Hij begon met een prachtig nummer dat hij spontaan uit de hoge hoed toverde (stond niet op de playlist) en opgedragen aan zijn, naar ik begreep uit zijn verhaal, overleden ex-vrouw. Moeder van zijn 2 kinderen. Een emotioneel maar super mooi moment.
En daarna volgde nog veel favorieten van Natas' zoals Don't Leave Me, She's Like A fabble, When I Leave This Land, Naked en Homegrown.
In het tweede elektrisch versterkte deel, werd het echt feest. Damian sprong diverse keren van het podium en liep tussen het publiek waar mensen een dikke knuffel kregen van hem. Ik kreeg er zelfs 2 ;o)
Hij beklom de ballustrade om te stage diven (maar besloot gelukkig dat er iets te weinig publiek en iets teveel hoogte was ;o), Damian haalde de bassist van Threshold (zijn huidige band) uit het publiek, en on stage, om een nummer mee te doen. Een vrouwelijke fan kwam on stage om Ayreon's Castle Hall mee te zingen.
Damian verhaalde veel over het feit dat hij die dag 40 was geworden, en toen hij vroeg of het een leuk idee was om in het kader van de kostenbesparing één grote bier met zijn allen te delen, ging iemand uit het publiek een mega Leffe halen die Damian ook echt liet rond gaan !!
Man wat een feest. Aan het eind, toen Damian eigenlijk klaar was, maar het nog veels te gezellig vond om te stoppen, vroeg hij ons wat wij dan wilde horen. En toen iemand riep Johnny B. Goode, barste de band uit in een volledig geimproviseerde versie van dit nummer die knalde zoals ik zelden een toegift heb horen knallen.
Maar het kon nog beter. Nadat we Damian voor de 2e x hadden toegezongen die avond (Happy Birthday natuurlijk) en hij een geimproviseerde taart van De Pul in ontvangst had genomen, gaf de band nog een keer gas.
Met AC/DC's If You Want Blood ging de hele tent los. De microfoon het publiek in om die te laten zingen, de Leffe rond om samen te drinken. Oh man ZOOOOOOO GAAAAFFFFFF !!!! Ik heb nu totaal geen strot meer, maar man oh man wat heb ik genoten !!!
En aan het eind van het nummer gleed Damian het podium af, het publiek in en ontving felicitaties van iedereen en kadoos van de fans.
Het was een mega feest en een super concert !! Deze man is met recht een van mijn grote idolen, en een super aardige gozer !! Thanx Damian for a crazy wild night !!
Wie er niet was heeft echt iets gemist !! Maar mag bij mij wel een keer de DVD komen kijken die ik ECHT wel ga aanschaffen !!
greetz, Harrie
PS geïntresseerd geworden in Damian Wilson ?? Check hem hier !!
Of we het willen of niet, de Kerst en Sinterklaas komen eraan. En dat begint nu al met pepernoten, chocoladeletters, nieuwe spelletjes EN........de verzamel Cd's en Box sets.
Nu had ik al met U gesproken over de boxset van Neil Young, maar er is meer, en het kan gekker.
Kijk, bovenstaande Deluxe Fan bundle box setrondom de nieuwe verzamelaar van Chris Rea, Still So Far To Go, die vind ik best leuk. Paar plectrum's erbij, een gesigneerde slide, een mooi boek met schilderijen van Rea. Dat is leuk, en je hebt er ook nog wat aan.
En wat nog leuker is,.....er zijn er maar 350 stuks van !!
Maar ACDC kan dat beter !!
Die brengen een prachtige box set uit getiteld Back Tracks, waarin ze allemaal rare tracks en bijzondere versies verzameld hebben in een overvolle box met gadgets, Cd's en DVD's.
Maar het meest bijzondere daarvan is, dat de box waarin het hele zooitje verpakt zit een ECHT werkende versterker is !!!!!! Dit is met recht een ACDC waardige boxset !!
Zie hieronder Angus die het apparaat bespeelt !!
En dan denk je bij je eigen, nu hebben we alles wel gehad.
Maar nee waarde lezer, dan heb je altijd nog de Duitse metal formatie Rammstein. Die komen met een Special Edition Box Set van hun nieuwe album Liebe Ist Fur Alle Da.
Met de aansprekende eerste single 'Pussy'. Dat U alvast weet in welke hoek U het moet zoeken.
En in die box set vind U uiteraard de nieuwe CD in de Limited Edition 2CD Digipack. Maar, zoals ze op de tv reclame altijd zeggen,....er is meerrrrrrr !!!
De box komt ook gevuld met glijmiddel, handboeien, en 6 roze dildo's, naar Rammstein's zeggen gemodeleerd naar de geslachtsdelen van de bandleden zelf.
Mijn persoonlijk platenboer Joep van Velvet Music (die me hierover ook tipte) gaat een exemplaar bestellen voor de winkel, voor het geval er liefhebbers zijn.
Maar ik denk dat de pakjes onder de kerstboom nooit meer hetzelfde zullen zijn.
Afgelopen donderdag hebben Rob en ik (zie hier boven) een 2-tal echt geniale dingen gedaan. Tenminste, dat vind ik.
En de eerste daarvan is Slowdancing With The Blues. Ik weet niet of er zoiets als Progressieve Blues bestaat, maar een betere term voor de muziek die Rob gecreëerd heeft heb ik niet.
Het lijkt me kei moeilijk om in de blues nog enigzins origineel te zijn qua riffing, maar dit is er eentje mensen !!!!
De tekst is mijn ode aan één van mijn grote blues helden, Chris Rea.
Rea zelf heeft ooit een box van 11 CD's uitgebracht waarin hij alle aspecten van de Blues belichtte met originele nieuwe songs. Een soort van reis door de historie en verschijningsvormen van de Blues.
Ik heb met deze nieuwe song de blues van Chris Rea willen belichten. Als een soort van ode, een eerbetoon.
Lees de tekst hieronder, maar luister vooral naar de kick ass blues van Blues Based's Slowdancing With The Blues......HIER !!!
Slowdancing With The Blues
I’m walking in the heat Never in the shade It’s not by my own making It’s just how I was made Yeah walking in the sun Moving down the track I’ll be taking of the cross That is burning on my back
The spirit is free, the rhythm is loose And I’m slow dancing I’m dancing with the blues
I’m beaten like a dog Hiding in a hole I’m shaking of the shivers That lay heavy on my soul I’m beaten really bad My heart is black and blue Freedom’s weighing heavy On this stony road to you
The spirit is free, the rhythm is loose And I’m slow dancing I’m dancing with the blues
I’m living life in blue And dark shades of grey And damn them if they hate it I’m doing it my way I’m living life in full I’m really doin’ well When I end up in pieces It’ll be in my own hell
The spirit is free, the rhythm is loose And I’m slow dancing I’m dancing with the blues
In het kader van de Bluesbased demo's en de verjaardag van mijn jongste dochter Sam is het nu tijd voor het nummer Song For A Dreamer.
Geschreven voor mijn dochters. Ik had een tijdje nagedacht over hoe ik mijn kinderen wil opvoeden en met welke normen en waarden. Normen en waarden die misschien hopeloos ouderwets lijken in de huidige, harde maatschappij.
En ik kwam langs een schitterende tekst op een bordje waarvan ik dacht: "Wow, dat wil ik mijn kinderen meegeven !!!" - It's not how you get through the storm, it's how you dance in the rain -
Niet wat je overwonnen hebt, maar wie je bent als het tegen zit, dat telt. Dat heb ik verwerkt in de tekst, en ik hoop dat er iets van overkomt. In ieder geval voor mijn meiden.
Dus Sam, op deze glorieuze dag waarop je 'elfje' af bent en een echte Twaalf bent geworden, presenteren we Song For A Dreamer.
Gefeliciteerd lieverd !!
Song For A Dreamer
Sweet little child of innocence Flying in the summer sky Dark clouds are gathering In the heavens way up high When they break your silent vow With their promises of pain It’s not how you get through the storm It’s how you’re dancing in the rain
Sweet little dreamer of the night When the dark is closing in Whispers of salvation In the heat of sweet, sweet sin No holy water cools you Of that burning fire of shame It’s not how much heat you can take Just burn brighter then the flame
Sweet little girl of melody When you play the song of life The rhythm always lifts me up Down the unknown roads we drive Whenever you are on your own Like a queen without a king It’s not about the blues you play But the colours that you sing
Een frisse nieuwe maand, en tijd om de Blues Based cyclus af te maken. Gisteren met Rob de laatste demo's van muziek voorzien.
En zelfs een hele nieuwe song opgenomen, waar nog maar net de tekst van klaar was !!
De eerste song in dit kader is The Player And The Singer.
Je hebt ze overal, in alle soorten en samenstellingen. Geniale koppeltjes.
Jagger en Richards, Lennon en McCartney, Slaats en Clemens, Acda en De Munnik, Tyler en Perry, Brooker en Reid, May en Mercury, Frey en Henley, Page en Plant, Lawton en Dunning............en Hendriksen en Weijman !!!!!!!
Wanneer deze mensen samen komen ontstaat er iets van magie. En worden de mooiste nummers geschreven en gespeeld. Je kunt er niet de vinger opleggen waarom die magie er is, en dat moet je ook helemaal niet willen. Slechts beseffen dat het uniek is en er dankbaar voor zijn.
Daarover gaat The Player And The Singer. Luister er HIER naar en lees hem hieronder !!
The Player And The Singer
The player and the singer A lifetime apart They needed some beauty To give them a start The player and the singer They both shared some pain They found out that music Was more then a game
The player and the singer Both ride the same force They pull the same kick from A beautiful source The player and the singer Both found words to say Both found the right key And the right song to play
When they both share a stage And they both share a song The player and the singer Take magic along And the music will touch And the words they will fly The player and the singer They both make you cry
The player and the singer The candles they burn And the light that they shine On the cards that they turn The player and the singer It’s not what they know It’s about what they feel When their on a roll
The player and the singer Like wizards in time Make beauty with magic In tunes and in rhyme The player and the singer Are wondering out loud Are wondering what’s next To share with the crowd
When they both share a stage And they both share a song The player and the singer Take magic along And the music will swing And the words are in style The player and the singer They both make you smile
The player and the singer [solo] [solo] [solo] The poet and the swinger [solo] [solo] [solo]
When they both share a stage And they both share a song The singer and the player Take magic along And the music will bring What the words want to give The singer and the player They both make you live
En ik kwam langs een schitterende tekst op een bordje waarvan ik dacht: "Wow, dat wil ik mijn kinderen meegeven !!!" - It's not how you get through the storm, it's how you dance in the rain -
