Trekkoordje....

Het schrijfgedeelte in mij erg druk is met het schrijven van Engelse teksten voor een volledige CD van Rob en Harrie (een duo 'yet to be named').
De Bassman en ik hebben besloten er een hobby-matig zij-projektje van te maken vol creativiteit en gezelligheid.

Engelse teksten publiceer ik in principe bij de demo's als die er zijn, dus hoewel ik erg veel produceer is dat voorlopig allemaal nog niet te lezen voor het grote publiek.

Maar gelukkig glipt er af en toe nog iets Nederlands tussendoor.
Zoals "Trekkoordje".

Is het een briljant kinderliedje ???
Een melig niemandalletje van een verveelde schrijver ???
Een onontdekte Carnavalskraker ??

Oordeelt U zelf.
Hier krijgt niemand het meer uit zijn hoofd ;o)

Trekkoordje

Trekkoordje
Trekkoordje
Ik vraag me af wat stoort je (2x)

Ik trek je steeds weer op en neer
Maar het lampje brand niet meer

Trekkoordje
Trekkoordje
Ik vraag me af wat stoort je

Trekpopje
Trekpopje
Je hebt een zielig kopje (2x)

Ik trek je steeds weer op en neer
Maar het popje springt niet meer

Trekpopje
Trekpopje
Je hebt een zielig kopje

Trekrotje
Trekrotje
Ik heb je in het snotje (2x)

Ik trek je steeds weer heen en weer
Maar het rotje knalt niet meer

Trekrotje
Trekrotje
Ik heb je in het snotje

Trekdropje
Trekdropje
Kom op nou waarom stop je (2x)

Ik kauw al uren op en neer
Maar de smaak bevalt niet meer

Trekdropje
Trekdropje
Kom op nou waarom stop je

Trekzalfje
Trekzalfje
Doe mij maar weer een halfje (2x)

Ik trek m steeds weer heen en weer
Maar dat doet behoorlijk zeer

Trekzalfje
Trekzalfje
Doe mij maar weer een halfje

Greetz

Harrie (en Sam)

Butterfly Ball

Nu de Lente hapert in haar start, maar het verlangen naar zon en kleur al genesteld zijn in mijn hart, heb ik The Butterfly Ball maar weer eens uit de kast gehaald.

Een album wat mij altijd in Zomerse sferen brengt.

The Butterfly's Ball & The Grass Hopper's Feast, zoals de volledige titel luid, begon als een gedicht van de Engelse dichter William Roscoe.

.

Hij publiceerde het in 1806 in het gerenomeerde tijdschrift Gentleman's Magazine.

Een prachtig verhaal over het ontwakende kleine bosleven, die een feest organiseerde om de start van de lente te vieren.

Maar voor het grote publiek begon dit gedicht pas voor het eerst echt te leven toen in 1973 illustrator Alan Aldridge, (die bijvoorbeeld ook de album cover van Elton John's Captain Fantastic And The Brown Dirt Cowboy album heeft gemaakt) samen met William Plomer er een kinderboek van maakte.

.

Het boek was, en is nog steeds, razend populair.

De prachtige tekeningen van Aldridge zijn bij een breed publiek meer bekend dan het gedicht zelf.

Ik zelf leerde The Butterfly Ball voor het eerst kennen door een tekenfilpje bij AVRO's TOP POP.

Het filmpje wat de single Love Is All begeleide.

Ik heb het singeltje toen gekocht en nooit geweten wie de muziek maakte.

.

Pas toen ik bands als Deep Purple ging ontdekken, kwam ik er achter dat bassist Roger Glover de muziek gemaakt had voor een soundtrack die een complete tekenfilm had moeten begeleiden.

Die film is er nooit gekomen, maar de prachtige CD wel.

.

En zo kwam ik er achter dat naast Glover ook helden van mij als David Coverdale (Whitesnake), John Lawton (Uriah Heep) en Ronnie James Dio meededen.

.

Het is een prachtige vrolijke CD, wel muzikaal wat gedateerd, maar ik luister er graag naar.

Uiteindelijk is er ook nog een film van een live performance uitgekomen, tot groot verdriet van Glover die daar niks meer mee te maken wil hebben.

.

Het werd een belachelijke mix van livebeelden en arty dansjes van mensen in idiote verkleedpakjes.

.

Tijdens dat optreden zong Ian Gillan de partijen van Dio omdat die druk was met Rainbow.

Later zou Gillan Dio nog een keer vervangen maar toen als zanger van Black Sabbath.

Het muziekwereldje was vrij klein in die tijd ;o)
.

En alles kwam weer bij elkaar toen ik op 30 oktober 2000 in de Rotterdam Ahoy Ronnie James Dio, als gast van Deep Purple, Love Is All zag zingen tijdens hun Concerto Tour.

Compleet met een heel orkest.

Ikzelf draai Dawn en Get Ready , track 01 en 02 van de CD, nog maar een keer, in de hoop dat de Lente wakker word en snel komen gaat.

.

Enjoy !!!

.

Greetz,

Harrie

Liever Zelden Iets

Er is een gezegde dat zegt: "Liefde maakt een groot bed klein".
En daar kan ik me wel in vinden, maar ik zou er ook wel aan toe willen voegen dat het andersom ook geld.
Liefde kan een bed ook heel erg groot maken.

Ik ga vanaf vandaag weer beginnen met echt 'normaal' werken.
Op een eigen plekje, met weer de nodige regelmaat (en onregelmaat) van diensten draaien, links en rechts invallen voor zieken, karretjes trekken etc.

Daar horen ook weer de nodige slaapdiensten bij.
Waarbij er zowel thuis als op het werk een helft van één geheel ligt, met nogal wat afstand daartussen.
En dat went echt wel, maar na een jaar van iedere avond steevast thuis gewoon in je nestje kruipen, is dat opnieuw wennen.

Om niet bij degene te kunnen zijn waar je heel veel van houd is gewoon lastig, ook al weet je dat dat erbij hoort.
Zeker als je diegene 's morgens om 8 uur een goede dag kust en pas een dag later om 18:30 weer hai en hallo zoent.

Iets van bovenstaand gevoel heb ik willen vangen in de tekst Liever Zelden Iets.

Want dat voordeel hebben we dan wel weer in deze High Tech tijd,......we kunnen elkaar wellicht niet zien, maar wel altijd lezen ;o)

Enjoy !!

Liever Zelden Iets

Er schijnt geen voet of spotlicht
Op ons plaatsje in de rij
Dat leven aan de zijlijn
Word steeds moeilijker voor mij

Het is vijf minuten hier
En een half woordje daar
Ik mis spontane passie
En verdrinken in elkaar

En stilte is soms pijnlijk
Doet wachten vaak geen goed
Het dreunt en stampt en dondert
Waar het rustig wezen moet

Maar ik pak elke kruimel
Die van de tafel valt
Ik laaf me aan haar liefde
Voor het leven ons weer stalt

Want liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij

Ik wil haar altijd voelen
Een streling of een lach
En hoe kort het ook mag zijn
Ik vang elke oogopslag

Ik voel die vingertoppen
Maar af en toe een keer
Het kan gewoon niet anders
Leg me bij de feiten neer

Want liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij

Want als we zouden stoppen
Het wij er niet zou zijn
De liefde niet herkend werd
Zou ik sterven van de pijn

Een pijn anders dan missen
En die iets anders doet
Want pijn die hoort bij missen
Voelt eigenlijk wel goed

Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Oh liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij

Greetz,
Harrie

Naz'

Gisteren met Rob naar De Pul in Uden geweest om samen Nazareth te aanschouwen.
De band die zo zelden naar Holland komt dat ik er gewoon wel heen MOET.
En het was een feestje !!!!!!!


Na met Rob een stedentrip door Uden gedaan te hebben (vergis U niet, Uden heeft verkeersnetwerk van Randstedelijke proporties), vonden we na 4x vragen De Pul.

Een wezenloos gave tent voor dit soort concerten.
Intieme gezellige plek, mooi geplaatst podium, lekker bier.

En na het voorprogramma van The Breeze (leuk en als een sneltrein zoals een voorprogramma hoort te zijn) plus nog een biertje begon het doedelzak intro.
Naz' ging beginnen !!

God zij dank leek de zaal in deze kleinere setting deze keer wel goed gevuld en was het publiek ook super enthousiast.

De band speelde een compleet andere set dan de vorige keer en begonnen met Telegram.
En alles spetterde gelijk van het podium af.
De lol, de fun, het vakmanschap.

Nog meer verassingen in de set met Love Leads To Madness, Sjanghai'ed In Sjanghai en Java Blues.
Van hun vorige album Boogaloo zat When The Lights Come Down nog steeds in de set.

En uiteraard het nummer My White Bicycle, dat zijn oorsprong heeft in een "wiet-bezoekje" van de band aan onze hoofdstad, ergens in de jaren 60.
Het verhaal werd vertelt, en de dank van de Schotten was groot voor al het moois wat Amsterdam te bieden had.
Iets wat door gitarist Jimmy Murrison bevestigd werd met een welgemeend "I second That !!!" door de mic van Dan. ;o)

En de klassiekers Miss Missery, This Flight Tonight, Hair Of The Dog, Razamanaz, Dream On, Hearts Grown Cold en natuurlijk Love Hurts waren er ook.

Alleen jammer dat ze maar 2 nummers van hun laatste CD The Newz speelden.
See Me en een waanzinnige uitvoering van The Gathering.
Ik denk dat ze toch graag op safe spelen en de klassiekers voor de dag halen als ze in Holland spelen.

Gaaf was dat er een hommel van inmense omvang bij het begin van het concert op zijn dooie gemak over het podium kroop.
"It's a bug" zei Dan McCafferty met zeer veel lol.
En nadat hij hem probeerde te pakken, en zeer verschrikt liet vallen, "A mean dirty one".

Even later nam het beest een vlucht, gevaarlijk dicht langs het hoofd van drummer Lee Agnew, naar de achterkant van het podium.
Op driekwart van het concert vond Dan de hommel terug. Dood.
Theatraal werd het beestje op de monitor gelegd om tussen 2 nummers door de grootste pruilip ooit te trekken en met een zielige kinderstem te zeggen: "The wuzzy buzzy bee is dead".
Hilarisch !!
Ik moet zeggen, de band doet het nog steeds.
Van alle bands is Naz' wel degene waar het meeste de sleet op zit.

Dat merk je niet aan de jonge Lee Agnew die super drumt op zijn drumstel in Schotse ruit.
En gitarist Murrison is ook een beest.
Bassist Pete Agnew doet het nog steed super ADHD achter zijn bas, met gekke bekken trekken, en kunstjes uithalen.


Maar zanger McCafferty zag er mager en vermoeid uit.
Hij klaagde dikwijls over 'throat problems', greep ook regelmatig naar zijn keel met een vertrokken gezicht.
Toch moet ik zeggen de zang was prima, ik heb het niet kunnen horen.

Wel liet hij de de doedelzaksolo van het Schotse volkslied over aan de gitarist, waarbij McCafferty een beetje lullig stond te playbacken.
En mijn enige aanmerking op het verder perfecte geluid was dat McCafferty een beetje zacht stond.

Kortom, ik ben blij dat ik ze weer gezien heb, het concert was perfect en gedenkwaardig.
En tegen beter weten in hoop ik dat ze Nederland nog eens aan doen.
En dan ga ik ABSOLUUT weer.
Dat verdient deze kick ass Rock 'n' Roll band uit de Scottish Highlands !!

Affijn met mijn T-shirtje en een mooi plectrum weer bij rob in de auto gekropen en na 2 rondjes om de kerk terug naar Oosterbeek en uiteindelijk Ede.

Waar al wat overbleef om de rest van de wereld te laten meegenieten, dit verhaal, de foto's en 2 filmpjes waren.

When The Lights Come Down

Love Hurts

Enjoy it !!!

Greetz,
Harrie

P.S.
Dit Blogbericht is opgedragen aan Frank Willem "Teun" Teunissen.......

Je leeft om te leven
Om alles te geven
Je leeft om te leven
Ook al is het voor even

Ad Fundum jongen !!

Punk Pop

In de begin jaren 80 was het een ramp om je rockgevoel nog iets te bevredigen.

Punk had de Hard Rock giganten Deep Purple, Led Zeppelin en Black Sabbath de nek omgedraaid.
En puberende jongetjes van een jaar of 12 a 14 moesten wachten tot de "New Wave Of British Heavy Metal", kortweg NWOBHM, zou losbarsten.
De NWOBHM zou bands als Iron Maiden, Saxon, Mötorhead, Whitesnake, Def Leppard en de Scorpions opleveren.

Maar voor deze rocker in spe zich daar volledig in storte, heb ik me bezondigd aan de Punk Pop.
En ik heb de singles van alle voorbeelden hier op zolder liggen om het te bewijzen ;-)
Punk Pop rockte tenminste nog een beetje.

En voor wie zich afvraagt wat je je bij Punk Pop moet voorstellen, Dennis van Blondie is er wel zo'n beetje het vlaggeschip van.


Ik denk dat het een beetje begon met mensen als Ian Dury en zijn Sex & Drugs & Rock 'n' Roll en Plastic Bertrand met Ca Plane Pour Moi .

Deze 2 en Blondie verloochende de ware aard van Punk door commercieel flink te scoren.
En ineens kon je met commerciele Poppy Punk de hitlijsten halen.
Klaarblijkelijk waren we de rock 'n' roll drive en de snoeiharde gitaren nog niet vergeten.


Ineens dook daar Adam Ant op.
In kleding en make up die nog wel Punk uitstraalde, maar Sid Vicious moet zich omgedraaid hebben in zijn graf.

En niet alleen in het Verenigd Koninkrijk, maar in heel Europa ging men met de erfenis van de Sex Pistols aan de haal.
Zo ook de Spider Murphy Gang met Skandal Im Sperrbezirk

Ook qua uiterlijk en uitstraling ernstig Punk, maar suikerzoet en lief waren Bow Wow Wow.
Aan deze singlehoes en leadzangeres heb ik nog menig jongensdroom gewijd.


Mijn hele inspiratie voor dit weblogstuk komt van een zoektocht op internet naar deze dame.
Annabella Lwin.
Ze schijnt de periode van bekendheid nogal turbulent doorleefd te hebben.

Maar goed, uiteindelijk won de Pop het, werd het TE gladjes en begon de drol te hard te glimmen.
Zoals in King's Love & Pride .

Of het werd weer ouderwetse Hard Rock zoals in Joan Jett's I Love Rock n Roll

En zelfs als men echt probeerde terug te keren naar de Punk, zoals Tenpole Tudor, was de killer van Harde Rock nu toch echt zelf geveld.

Is het dan allemaal flut geweest ??
Voor mij zeker niet.
Toen ik muziek jaren later echt leerde waarderen, kregen de nummers allemaal de erkenning die ze verdiende.

En hielpen ze me op de zoektocht naar de ware bron van de Punk die VER voorbij de Sex Pistols lag.
Bij een bandje wat The Sonics heette en al bestond in 1964.
Een wereld bandje en hun nummer The Witch is voor mij zo oerpunk als punk maar kan zijn.
een nummertje wat ik nog wel eens coveren wil.

Enjoy !!!

Greetz,
Harrie

Dubbelzinnig

Op het moment dat ik voor de CD van Rob en mij bezig ben met iets wat de werktitel heeft meegekregen "The Dirty Song", is het een mooi moment om een Nederlandse tekst met een gelijke strekking te publiceren.

Per slot van rekening blijf ik "Dirty Harrie" en is dit "Dirty Harrie's Blog".
En die bijnaam heb ik niet gekregen omdat ik me zelden douche o.i.d. ;o)


De titel van onderstaand stukje provocerend proza was eerst "Maak 'M Hard", maar dat lag er, volgens mijn lieftallige echtgenote, iets te dik bovenop.
Dus werd het "Maak Het Hard".

Zij die teer van hart zijn kunnen beter een blogje overslaan ;o)

Voor de rest.......Enjoy !!!

Maak Het Hard

Ze zegt ik zal je krijgen
Ruk de kleren van je lijf
En als ik met je klaar ben
Is je lichaam beurs en stijf

Dat is een dapper statement
Dat je hier op tafel legt
Maar ik ben er klaar voor
Dus deze jongen zegt:

Maak het hard
Maak het hard
Doe je ding maar
Ongestoord
En maak het hard

Maak het hard
Maak het hard
Voeg de daad maar
Bij het woord
En maak het hard

Ze zegt viva la libre
Kom en breek met alle sleur
Als voor om is gesloten
Neem gewoon de achterdeur

Als je tegen je verlies kunt
En je wil er krom voor gaan
Dan ben ik er nu klaar voor
Om lekker nat te gaan

Maak het hard
Maak het hard
Doe je ding maar
Ongestoord
En maak het hard

Maak het hard
Maak het hard
Voeg de daad maar
Bij het woord
En maak het hard

Het is beslist een feit
Dat deze mooie meid
Mijn dubbelzinnigheid
Met vuur en zwaard bestrijd

Maar lukken gaat dat niet
Ik blijf een stuk verdriet
Die in alles wat hij ziet
Altijd iets extra’s giet
Ik…

Maak ze hard
Maak ze hard
Al mijn woorden
Ze zijn waar
Ik maak ze hard

Maak ze hard
Maak ze hard
Al mijn daden
Komen klaar
Ik maak ze hard

Greetz,

"Dirty" Harrie

A-Bah ??

Vroeger, toen opa nog jong was, was het leven op de basis school simpel en gestructureerd.
Je was voor ABBA of je was voor Kiss.

Deze simpele regel verdeelde de jongens in de latente metro en homo mannen en de erg hetero macho's.
Meisjes waren zowiezo voor ABBA, want we hadden nog geen 'Gothics' in mijn tijd.

Ach hoe de tijden veranderen.

Inmiddels is ABBA hot.
De musical en film Mamma Mia hebben iedereen maar weer eens met de neus op de feiten gedrukt: Björn en Benny schreven verdomd leuke deuntjes.

Ik heb de film gezien, en het is een ongelooflijke 'but' film qua verhaal, maar je kent echt alle liedjes.
En je word er nog vrolijk van ook.
Eigenlijk kan niemand er om heen, muzikaal zit het gewoon goed in elkaar. Punt.


En daar komen steeds meer rockers ook achter.
Een mooi voorbeeld is de duitse Prog Metal band Avantasia, in 2007 2 EP's vulde met bijzondere covers van bands als Ultravox en Abba.
Typische jaren 80 POP bands.
Ze coverden Lay All Your Love On Me.

Iets wat de Metalband Helloween ook al gedaan had op een CD vol cover bewerkingen uit 1999.

Vele jaren geleden toen downloaden nog met een programma ging dat Napster heette, kwam ik bij de band The Black Sweden uit.
Een groep Zweedse sessie muzikanten die een gelegenheidsformatie hadden opgericht.
En nu ik onlangs CD's met oude MP3's aan het uitzoeken was kwam ik ze weer tegen.

Helaas heb ik destijds niet de hele CD kunnen downloaden, en hebben de jaren veel CD's met MP3's van mij beschadigd.
Maar een paar tracks heb ik kunnen overzetten naar de harde schijf.
The Black Sweden had een ideale manier gevonden om de wereld van de Kiss liefhebbers te verenigen met die van de ABBA fans.

Ze mengde simpelweg Kiss met ABBA.
Of Van Halen met ABBA.
Of zelfs Metallica met ABBA.

En mijn persoonlijke favoriet:
De grootste Rock klassieker allertijden met de grootste ABBA hit ooit.

Kortom ABBA rocks !! en op deze manier durf ik zelfs te zeggen ABBA RULES !!

Enjoy !!!

Greetz,
Harrie ;o)

P.S. de kwis deze week is raad de titels van de nummers die Black Sweden hier gemixt heeft.
Succes !!

En Older.......

Het derde en laatste nummer van de opnamesessie is Older.
Slimme mensen hebben die al gevonden op deze site.

Waar de vorige 2 nummers hun titel ontleden aan Engelse gezegdes, spreekwoorden, Born Ready & Finders Keepers, is Older een nummer met een wat serieuzere achtergrond.


Om te beginnen melde Rob mij dat hij nog wat mineur, Ballad-achtige, muzieklijnen in zijn hoofd had zitten.
Dus zette ik mij aan een tekst die het in zich had om een ballad te worden.

De combinatie van een aantal mensen om mij heen die net als ik de 40 hadden bereikt en net als ik iets van een crisis te verwerken hadden lag aan de basis.
Of het nu werk, huwelijk of gezondheid is, op mijn leeftijd spreekt men dan al gauw over een Midlife crisis.

Je vind jezelf op een 'crossroad' waar je een keuze moet maken die bepalend is voor het tweede deel van je leven.
En omdat je nog barst van de energie, en inmiddels ook van ervaring, voel je dat je nog heel wat te bieden hebt.
Maar de wereld ziet dat soms anders.

Vooral hen die jonger zijn dan jij.

De wereld van pubers is een hardere geworden dan degene die ik heb gekend.
Internet maakt het zoveel makkelijker om elkaar af te maken.
Redelijk anoniem achter een schermpje hard en gemeen zijn over anderen.

En hoewel ze bijna elk sms-je of e-mailtje afsluiten met "Knuffel" of "Kus", is een hand op de schouder of een oprechte liefdevolle knuffel vaak 'eng'.
En sex is in de echte , fysieke wereld, verworden tot een betaalmiddel.

En dan zou je soms iets van je ervaring willen delen en het uit willen schreeuwen hoe belangrijk hechte vriendschappen en echte liefde zijn als je op de helft van je leven bent gekomen.

Affijn, een heel verhaal.
Misschien wel teveel.

Wat ik aan deze opname heel bijzonder vind is dat Rob net een minuut of 10 aan het proberen was met deze tekst, en na nog eens 10 minuten met elkaar stoeien, stond dit op tape.
Dat is ware magie.

En hoewel ik de zangfoutjes hier en daar hoor, is het rauwe randje op mijn stem, veroorzaakt door een naderende verkoudheid en een hele avond zingen, precies datgene wat mij kippenvel geeft als ik het weer hoor.

Ik vind Older nog mooier dan Lifeline, en dat wil heel wat zeggen.
Geniet van het nummer hier.
En lees de tekst hieronder......

Older

It’s the young and the free
Who walk by with grace
Walk all over me
Like they own the place

All these kids they waste life
And Love’s just a game
They try to survive
And think that’s the same

Between a whip and a wheelchair
Between blue eyes and a blind stare
Between the climb and the crawl
I am destined to fall
And look for the one
Who burns like the sun
And heals like the sea
All that’s broken in me

Don’t feel a thing less
Then when I was young
A beautiful mess
That’s caught in a song

I still burn like fire
And cry when I break
I sleep walk the wire
Afraid to awake

Between a whip and a wheelchair
Between blue eyes and a blind stare
Between the climb and the crawl
I am destined to fall
And look for the one
Who burns like the sun
And heals like the sea
All that’s broken in me

It’ll go on a while
This looking for clue’s
I will walk every mile
And tie my own shoes

Won’t lay down and die
Or close down my heart
I won’t break down and cry
But make a new start

Between a whip and a wheelchair
Between blue eyes and a blind stare
Between the climb and the crawl
I am destined to fall
And look for the one
Who burns like the sun
And heals like the sea
All that’s broken in me

I just got to endure
Got so much to give
And I’m pretty, pretty much sure
I still want to live

Greetz,
Harrie

PS.
Rob.....thanx !! For making my words fly, once again !! For making magic !!

Finder Keeper

Het tweede nummer dat Rob en ik hebben opgenomen als demo, is er een met een raar verhaal.
Geschreven in een melige redelijk aangeschoten staat, is het nog een wonder dat dit eruit gekomen is ;)

Ik zat een tijdje terug te borrelen met onze 'huisgeit' en vriendin Irina, waar, na een redelijke inname van pretverhogende spiritualiteiten, ook nog een uiterst melige en vooral nachtelijke sms conversatie met Rob door mij begonnen werd.

En ondertussen schreef ik stukje bij beetje dit nummer.

Of het mijn vrouwelijke hormonen waren die wilden bewijzen dat ik 3 dingen te gelijk kon, of een vlaag van losgeslagen dronken inspiratie....ik weet het niet.
Het eindresultaat gaat over dat puzzelstukje vinden wat precies bij je hoort en nooit meer loslaten......denk ik ;o)

Of zoals de Engelsen het zeggen Finder Keeper. Luister o.a. hier.
Enjoy !!

Finder Keeper

I never thought
That I would see
A pretty girl
Like her with me
But when she took
Me by surprise
She took my heart
With bright blue eyes

Finder,
Keeper
I’ll never ever leave her
Finder,
Keeper
I’ll never ever leave her

She moved my soul
And mercy me
She showed me life
When she found me
My brain it screams
Don’t let her go
You need her badly
You love her so

Finder,
Keeper
I’ll never ever leave her
Finder,
Keeper
I’ll never ever leave her

Come on get up
You better move
The emperor
Has a new groove
She’s way to good
Way to clever
Not to share this
Love forever

Finder,
Keeper
I’ll never ever leave her
Finder,
Keeper
I’ll never ever leave her

Greetz,
Harrie

Born Ready

Gisteren in een veel te drukke agenda (voor beiden) weer een gaatje gevonden om met mijn Basbro' Rob wat te knutselen met mijn teksten en zijn muziek.

Momenteel lever ik Rob af en toe een goedbedoelde Engelse tekst aan, waarna Rob zijn muzikale genie er op los laat.
We hebben beide nogal veel muzikale energie op het moment. ;o)

De nummers die er dan uit rollen kunnen opgepikt worden door de band, maar dat hoeft niet.
Wanneer dat niet zo is geven we met zijn tweetjes wel een draai aan.

Maar hoe dan ook, gisteren hebben we 3 "One-take demo's " opgenomen via de PC.
Dat betekent dat wat je hoort geen overdubs bevat en min of meer ter plekke in elkaar geflanst is en vrij direct opgenomen.
Dat is wat een demo ook hoort te zijn volgens mij, 'fine tunen' kan later nog wel.
En die drie nummers ga ik hier 1 voor 1 even de revu laten passeren.

De eerste is Born Ready.
En de achterliggende inspiratie is ordinair jat-werk. ;o)

De Amerikaanse band Y&T heeft een nummer dat Barroom Boogie heet.
Een nummer wat ik altijd best graag heb willen spelen/zingen, maar wat technisch en qua toonhoogte misschien nogal wat te hoog gegrepen is.
Dus dan neem je het basis verhaal en herschrijft het op je eigen manier.

Over vreemd gaan rock 'n' roll style en Groupie's enzo.......
En de gevolgen daarvan ghe ghe ;o)

Luister het nummer hier, en lees de tekst hieronder.
Enjoy !!!

Born Ready

I was hanging in a bar
Trying to get drunk
When she entered my eye
With some mean hot funk
She said you want my body
And that’s fine by me
Come on over darling
And I'll set you free

She’s born ready
Ready to go
Ready to rock
Ready to roll
She’s born ready
Ready to go
Ready to rock-and
Ready to roll

Well she took me to her room
Took me to the floor
Took me up to heaven
Made me scream for more
She said boy you are ok
But ya-see in the end
You are just the singer
And I need a full band

She’s born ready
Ready to go
Ready to rock
Ready to roll
She’s born ready
Ready to go
Ready to rock-and
Ready to roll

Then her boyfriend two by two
Looked for me backstage
Looking for some answers
Acting pissed and raged
Said man I gotta go
I really had some fun
I really love to talk
But man I gotta run

I’m born ready
Ready to go
Ready to rock
Ready to roll
I’m born ready
Ready to go
Ready to rock-and
Ready to roll

Greetz,
Harrie

Alopecia Areata

Zo, om uitleg hier en daar wat te vermakkelijken en misschien zelfs te voorkomen, wil ik hier op mijn weblog graag even vermelden dat ik Alopecia Areata heb.

Dat is niets ernstigs, maar vervelend is het wel.

Begonnen met 1 klein plekje, valt nu mijn hele hoofd en baardgroei in vlekken uit.
En hoewel ik niet ijdel ben van nature, heb ik er wel last van om er ineens vreemd uit te zien, en met name op mijn werk erg veel te moeten uitleggen.

Hieronder een stuk over Alopecia Areata, wat ik van internet heb geplukt, en wat alle vragen beantwoord.
Één notitie in de kantlijn mijnerzijds.......ik geloof wel dat het gerelateerd is aan stress en spanning die je binnen houd:

Wat is alopecia areata?

Alopecia areata betekent pleksgewijze kaalheid.
Het is een ziekte van de haarwortels die overal op het lichaam kan voorkomen waar normale haargroei is.
De plekken waar de haarwortels zijn aangetast, zijn in de regel rond of ovaal.
In de plekken vallen (vrijwel) alle haren uit, terwijl de huid eromheen een normale haargroei toont.
Het gevolg is dat er één of meer kale gebieden ontstaan.

Hoe ontstaat alopecia areata?

De precieze oorzaak van alopecia areata is onbekend.
Men denkt dat alopecia areata een immunologische oorzaak heeft, dat wil zeggen dat wordt gedacht aan een stoornis in het afweermechanisme van het lichaam, de immuniteit.
De afweer is als het ware ontspoord en richt zich niet tegen infecties van buitenaf maar tegen het eigen lichaam, in dit geval tegen de haarwortels.
Dit wordt versterkt doordat gebleken is, dat mensen met deze ziekte verhoudingsgewijs iets vaker lijden aan andere ziekten die gepaard gaan met stoornissen in het afweersysteem.
Dit kunnen sommige schildklierziekten, vitiligo (witte plekken op de huid, of bepaalde vormen van bloedarmoede zijn.
Of spanningen en teveel stress alopecia areata kunnen uitlokken of verergeren is niet bekend. Waarschijnlijk spelen deze factoren slechts een ondergeschikte rol.

Wat zijn de verschijnselen?

De kale plekken blijven vaak beperkt tot het behaarde hoofd.
In principe kunnen zij ontstaan op alle lichaamsgebieden waar normaal haren groeien, zoals wenkbrauwen, baard, oksels en schaamstreek.
Ook komt het voor dat het haar niet pleksgewijs uitvalt.
Men ziet dan gelijkmatig en verspreid over de gehele hoofdhuid haaruitval optreden.
In zeldzame gevallen valt al het hoofdhaar of al het lichaamshaar uit.
Vaak zijn dan ook de nagels aangetast.
Meestal blijft de aandoening echter beperkt tot een of enkele kale plekken op de hoofdhuid.
Het verloop van alopecia areata is erg grillig en bij iedereen anders.
Het is moeilijk te voorspellen of en wanneer het haar terugkomt en of het daarna weer zal uitvallen.
Alopecia areata treedt aanvalsgewijs op.
Dikwijls merkt degene die het betreft zelf niets van haaruitval, maar worden de kale plekken ontdekt door de kapper, familieleden of vrienden.
In de meeste gevallen ziet men spontaan herstel van de haargroei binnen enkele maanden tot jaren.
In sommige gevallen treedt echter geen totale genezing op.
Ook komt het voor dat de haargroei zich in de oorspronkelijke plekken herstelt, maar er ergens anders opnieuw kale plekken ontstaan.
Soms is er uitbreiding tot een volledige kaalheid van het behaarde hoofd of van het gehele lichaam.
De kaalheid is echter niet per definitie onherroepelijk.
In principe kan het haar altijd weer terugkomen.
Het is zelfs zo dat 80% van alle gevallen spontaan binnen 6 maanden herstelt.
Alopecia areata tast op zich de lichamelijke gezondheid niet aan.
Men kan hiermee net zo oud worden als ieder ander.
Kaalheid kan echter de psyche (geest) zozeer treffen, dat het leggen van contacten ernstig wordt bemoeilijkt.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Omdat alopecia areata een totaal andere aanpak behoeft dan andere vormen van haaruitval, is het stellen van de juiste diagnose belangrijk.
Wanneer het haarverlies met scherp omschreven kale plekken op de hoofdhuid begint, is de diagnose niet moeilijk te stellen.
Ingewikkelder wordt het, als de ziekte alleen op andere behaarde lichaamsgebieden, zoals de wimpers, wenkbrauwen of de baardstreek optreedt.
Soms is aanvullend onderzoek van de haarwortels en/of huidweefsel noodzakelijk om andere haarziekten uit te sluiten.

Wat is de behandeling?

In de meeste gevallen herstelt de haargroei zich spontaan binnen enkele jaren.
Dit betekent dat men eigenlijk altijd het natuurlijke beloop zou moeten afwachten.
Alopecia areata is voor veel mensen een bedreigende ziekte.
Voor hen is het moeilijk een afwachtende houding aan te nemen.

Wat zijn de vooruitzichten?

Het beloop van de ziekte wordt ongunstig beïnvloed indien:
de aandoening in de jeugd is ontstaan
andere ziekten van immunologische oorsprong bij de patiënt of in zijn (haar) familie voorkomen
andere lichaamsgebieden, waar normaal haren en/of nagels groeien, aangetast zijn
alopecia areata in de familie voorkomt.

In hoeverre alopecia areata erfelijk is, is echter niet bekend.
Wel blijkt de haarziekte bij zo’n 10% van de patiënten ook in de familie voor te komen.
Een zekere aanleg is dus waarschijnlijk wel aanwezig.
Bij een aantal mensen zal de haaruitval blijvend zijn.

Deze tekst is een uitgave van de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie

Greetz,
Harrie