Momenteel ben ik erg creatief. Er rolt erg veel uit mijn toetsenbord.
Het lijkt wel of ik heel veel opgeschreven wil hebben voor het verdwenen is of niet meer kan.
Er is dan ook erg veel wat me aan het denken zet en veel wat inspiratie geeft.
Ik denk dat ik een muze gevonden heb.
Soms worden andere mensen door zo'n tekst geraakt.
Of ze voelen er een ritme bij of een melodie.
Wel het staat een ieder vrij met zo'n tekst aan de gang te gaan en er iets van muziek bij te maken.
Graag zelfs.
Niets is zo bevredigend voor een tekstschrijver dan wanneer een nummer gaat leven.
De teksten zullen altijd van mezelf blijven qua rechten maar vooral qua gevoel en betekenis.
Maar wanneer ze met de talenten van een ander tot volwaardige nummers kunnen groeien is dat helemaal prachtig.
Een goed voorbeeld daavan is wat mijn muzikale broeder Rene gedaan heeft met het door mij geschreven "Depressie".Het nummer is te beluisteren via een player op zijn website: www.reneclemens.com en als video te bekijken en te beluisteren op mijn hyvessite en hier.
Het is voor mij niet uit te leggen wat het met me doet om dat nummer op deze wijze vertolkt te zien.
Alsof het een diepere lading krijgt....nou ja, ik moet dat ook niet proberen uit te leggen.
Het is me in ieder geval erg dierbaar.
Echter niet alles is tot muziek om te vormen. Soms zit de kadans van een lied me in de weg om op te schrijven wat ik wil.
Dan worden teksten meer een gedicht.
Zoals het vanmorgen afgeschreven en onderstaande De Zee:
De Zee
Ik droomde dat ik liep over strand
Jij en ik, bloot, hand in hand
De zon verwarmde het zachte zand
Totdat je net je voeten niet verbrand
En lopend langs wat neemt en geeft
Kwam een idee binnen gezweefd
Dat iemand niet echt voluit leeft
Die niet zichzelf maar wel de zee vergeeft
En slechts een paar momenten later
Raakte mijn voeten het grote water
Dronken van geluk en zonder kater
Draaide ik me om:”gelukkig ze staat er”
Geef je zorgen aan het wassend tij
Was wat ze zachtjes aan me zei
Vandaag mijn lief ben je van mij
En ze was o zo mooi, zo naakt, zo vrij
Ze nam me naar de duinen mee
Deze dochter van de woeste zee
En de vloed kwam een keer of twee
Terwijl ze op schelpzand met me vree
Met het wassen van de volle maan
Is de vloed in het eb over gegaan
Heeft het water iets terug gedaan
Mijn zorgen op zee laten vergaan
De zee die geeft, de zee die neemt
En wie zich van de zee vervreemd
Verwaaid als los zand in de duinen
In plaats van erin rond te struinen
Jij en ik, bloot, hand in hand
De zon verwarmde het zachte zand
Totdat je net je voeten niet verbrand
En lopend langs wat neemt en geeft
Kwam een idee binnen gezweefd
Dat iemand niet echt voluit leeft
Die niet zichzelf maar wel de zee vergeeft
En slechts een paar momenten later
Raakte mijn voeten het grote water
Dronken van geluk en zonder kater
Draaide ik me om:”gelukkig ze staat er”
Geef je zorgen aan het wassend tij
Was wat ze zachtjes aan me zei
Vandaag mijn lief ben je van mij
En ze was o zo mooi, zo naakt, zo vrij
Ze nam me naar de duinen mee
Deze dochter van de woeste zee
En de vloed kwam een keer of twee
Terwijl ze op schelpzand met me vree
Met het wassen van de volle maan
Is de vloed in het eb over gegaan
Heeft het water iets terug gedaan
Mijn zorgen op zee laten vergaan
De zee die geeft, de zee die neemt
En wie zich van de zee vervreemd
Verwaaid als los zand in de duinen
In plaats van erin rond te struinen
greetz,
Harrie
1 opmerking:
Allereerst een prachtige, beeldende tekst die je geschreven hebt. Qua opbouw doet het me wat denken aan de stijl van Bruce Springsteen. Bruce heeft teksten als je die op papier ziet staan dan denk je 'is dat een songtekst'? Nou reken erop dat dat songteksten zijn, alleen hij beweegt vrij langs de meer geijkte songstructuren heen. Nu dat doe jij in deze tekst ook.
Vraag: wordt het niet eens tijd dat je jezelf wat verdergaande gitaarbegeleidingstechnieken gaat bijbrengen? Ik weet dat je wat akkoorden speelt. Als je doorbijt dan ben je binnen een jaar niet alleen een singer/songwriter, maar ook een guitar player. Of ga je met je band het avontuur aan om eigen teksten op muziek te zetten. Ik verzeker je 'oefening baart kunst' en oké daar is tijd voor nodig. Ik schrijf nu al zo'n 40 jaar eigen songs. De eerste songs bleven steken in pogingen, maar binnen 5 jaar schreef ik hele fraaie (al zeg ik het zelf) teksten met muziek. Kaz Lux heeft zichzelf toentertijd binnen een half jaar weten te ontwikkelen van een zanger tot een zanger/gitarist. Nu jij weet hoe ongelooflijk goed hij dat doet.
Hartstikke leuk dat je me in dit artikel in the picture zet. Ik voel me vereerd :-)
Dank daarvoor!
Groeten,
René
Een reactie posten