zondag 16 maart 2008

Tantrum

Een mooi, buitenlands en duur woord voor iets wat we allemaal wel eens waargenomen hebben.
Je loopt door het dorp of in een winkel en ineens krijst er iemand alsof zijn of haar leven er van af hangt.
Een kind.

Om wat preciezer te zijn, een kind wat zijn of haar zin niet krijgt.
Vaak heeft zo'n kind ook ineens alle kracht in de beentjes verloren, want alle energie moet naar de stembandjes.
Dus hangen ze met een armpje aan een voorovergebogen moeder of vader die met haar of zijn lijf iets van het Griekse drama probeert te verhullen.

Vaak hebben deze kindjes thuis geleerd dat het loont om te dreinen te zeuren of de boel op stelten te zetten.
Dus proberen ze uiteraard ook publiekelijk en openbaar, het liefst met een tandje extra erbij gezet de ouders hun wil op te leggen.

Maar waar thuis nog tot het oneindige zalvende woorden gesproken worden, willen die ouders in het openbaar die strijd vaak niet aan, wat tot nog meer frustratie en verbaal geweld van de betreffende kleine leid.

Opvoeden, het is zo makkelijk nog niet.....te soft, te hard...alles uitpraten of "mijn wil is wet"....afkopen met een snoepje of afdwingen met een corrigerende tik....

Wie alle antwoorden heeft mag opstaan, maar de waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
Er zal van alles wel iets in moeten zitten en van geen van die dingen te veel.

In ieder geval ligt de inspiratie voor het onderstaande lied voor een deel in die pareltjes van kindertjes die soms mijn straatbeeld verlevendigen ;o)
De clou zit in het laatste deel........ondanks alle frustraties....we houden wel van ze !!


He Mama
He mama, he mama, he mama
Ik wil, ik moet, ik zal mama
Het echt nooit meer doen mama
Echt mama, echt waar mama

Ik wil het NU het is van mij
Ik hou niet op, wat stom ben jij
Ik ga krijsen gillen stampen
Bij mij verbleken alle rampen
Oh je vind dak niet moet zeiken
Zie je al die mensen kijken ??
Kijk die belt al 1-1-2
Hoezo ‘ik neem je nooit meer mee’ ??

He mama, he mama, he mama
Ik wil, ik moet, ik zal mama
Het echt nooit meer doen mama
Echt mama, echt waar mama

Hoezo Pappa, ik wil hem niet
Pappa leest voor als een vergiet
Waarom wil JIJ het niet meer doen
Scheep je me op met die stomme oen
Ik wil drinken, ik moet een plas
Ik heb een gaatje in mijn jas
En als ik een rot droom hebt
Kruip ik gewoon bij jou in bed

He mama, he mama, he mama
Ik wil, ik moet, ik zal mama
Het echt nooit meer doen mama
Echt mama, echt waar mama

Nee JIJ hebt wat in je oren
Wil je me soms niet meer horen
Waarom sta je weer te praten
Ga je me nu al weer verlaten
Komt er weer zo’n stomme oppas
Die ik lekker op zijn kop plas
En ik trek mooi alles uit
Kijk mam er komt een knopje uit

He mama, he mama, he mama
Ik wil, ik moet, ik zal mama
Het echt nooit meer doen mama
Echt mama, echt waar mama

In mijn rol als ‘lieve kleine’
Zal ik drammen zeuren dreinen
En als je denkt: “ach moet dat nou”
Ik doe het omdat ik van je hou
greetz,
Harrie

Geen opmerkingen: