woensdag 19 maart 2008

Jesus Christ Superstar....


Zo, even genoeg over de Engeltjes, we gaan een stapje hoger ;o)
Naar Jezus.....als in Jesus Christ Superstar.

Rond de paastijd zijn er 2 stukken muziek waar je niet om heen kunt.
Voor de klassiek geschoolden en breed georienteerden is dat de Mattheus Passion van J.S. Bach,
voor de pop rock liefhebbers is dat Jesus Christ Superstar.

Ik ben met name erg 'into' die laatste.

De eerste keer dat ik geconfronteerd werd met JCS was door de film die van de originele Andrew Lloyd Webber/Tim Rice rock opera was gemaakt.
In de tijd dat Rock Opera nog stond voor "musical met eigentijdse muziek".

Voor het eerst was het lijdensverhaal van Jezus Christus een lijdensverhaal wat ik kon ZIEN.
En hoewel de gelovige wereld over de film (en het hele stuk) viel, met puriteins Amerika voorop, omdat het stuk eindigt met de dood van Christus en niet de opstanding, had voor mij de worsteling van Christus, in zijn laatste dagen, voor het eerst een gezicht gekregen.



Ted Neeley speelde in die film Jezus op een indringende manier.
Om U een inzicht te geven in het fenomeen Jesus Christ Superstar, heb ik het nummer Gethsemane toegevoegd in diverse versies om de verschillen wat aan te geven.
Dit is zijn versie van het indringende Gethsemane.
Vervolgens ging ik me meer en meer in het stuk JCS verdiepen.
En al gauw kwam ik erachter dat het van origine een toneelstuk/musical/rock opera was van Lloyd Webber en Rice.
Let wel, dit is ver voor de Van Den Ende musical tijd, in de nasleep van de hippietijd.
Het begrip musical had toen een iets andere inhoud.

Ik kocht een LP van "The Original London Cast". Een rooie, en nogal unieke hoes, want ik kan hem nergens meer vinden op het internet.
En ik kan 'm ook slecht laten horen, vanwege de non digitale vorm, maar deze versie van de Engelse Musical ster Michael Crawford komt erg dichtbij.

Ik vond die LP niet slecht, maar de film versie vele malen mooier (want rockier).

Een kruising tussen de rockende filmversie en de wat vroege steriele toneelversie werd een Broadwayversie.
In vele landen werd Jesus Christ Superstar op toneel gebracht.
In 2005 werd JCS vernederlandst en als Van Den Ende musical gepresenteerd.



En dat vertalen in de geest van een stuk heel wat anders is dan zomaar vertalen bewijst dit stuk. Ik geloof dat alleen Jan Rot in ons land de gave bezit om buitenlandse muziek in de geest van het origineel te vertalen.


Ik krijg werkelijk kromme tenen als ik er naar luister, en met het plaatje erbij zal het wat beter gevoeld hebben, maar toch...
Luister naar de versie van de Dieter Troubleyn

Maar dat JCS vooral ook muzikaal van een hoog niveau is (zoals zoveel van het werk van Webber) bewijst dat de er ook menig cover van de nummers van JCS verschijnt.

Ik heb al eens geattendeert op de versie van Heaven On Their Minds van de band Queensryche.
Maar ook het nummer I Don't Know How To Love Him word veelvuldig gecoverd.

Het origineel werd gedaan door Yvonne Elliman, de enige die zowel op het origineel zong als in de film.

Wat betreft het nummer Gethsemane, dat werd onlangs gecoverd door de Prog Metal band Vanden Plas. Hier hun versie.

Maar de ultieme versie is voor mij toch de oerversie die Webber en Rice in October 1970 op de plaat/CD zette.
Daarop speelt Murray Head (bekend van de hit One Night In Bangkok uit de musical Chess) de rol van Judas, en Ian Gillan van de band Deep Purple (net pas toen) de rol van Jezus.
Het had niet veel gescheeld of Gillan had ook in de film gespeeld.
Maar de band Deep Purple begon net erg succesvol te worden en (gelukkig ??) koos hij voor die carriere.
Waar de rol van Judas door de zwarte, en daardoor ZEER controversiele, Carl Anderson een verbetering was ten opzichte van Murray Head, blijft Gillan's versie de ultieme Jesus Christ Superstar voor mij.
En niet alleen voor mij, maar voor menig Gillan fan is dat wat hij voor JCS op de plaat zetten later nooit meer door hem overtroffen.
De ultieme Gethsemane is voor mij dus deze !!
Alle versies van JCS eindigen met het instrumentale nummer John Nineteen: Forty-One.
Wat mij betreft eindigt het met John Twenty: 26 - 29.
Voor al mijn vrienden gelovig of niet.....een gezegend Pasen !!


Greetz,

Harrie

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Oké een artikel waarvan ik de inhoud al geheel kende ..... op rockgebied voor het belangrijkste deel door jou. Ik kende Jesus Christ Superstar natuurlijk al langer, maar door jou, de fijnproever, heb ik inzicht gekregen in de finesses. Zowel de Mattheus Passion als Jesus Christ Superstar vind ik geweldig. Zoals je weet beschouw ik Jezus als de kern van mijn geloof en ook van mijn eigen innerlijke kern.
Ik dacht, je artikel lezend: nu .... zo meteen ... ja straks .... op het eind ...... volgt een prachtige Hendriksen tekst over Jezus .... :-)
Ik heb zelf vorige jaar een serie teksten gemaakt die de Stille Week betreffen. Misschien dat ik me daar (of een deel daarvan) muzikaal aan ga wagen de komende dagen. Echter eerst heeft een Slaats & Clemens song voorrang. Mocht je je ooit durven wagen aan een Jezus tekst dan ga ik daar met extra aandacht naar kijken en als 'de klik' er is een song van maken (als je dat goed vindt).

Een gezegd Pasen voor je gezin en voor jou. Ik wens je Gods zegen en de genade van Christus toe.

Rene

Harrie zei

Wie weet Rene ;o) Vooralsnog hanteer ik de wat subtielere benadering, en wie weet zoekt iemand Johannes 20 nog op ;o)

Maar ik wilde met name wat van de schade herstellen die Van Den Ellende had aangericht met zijn populaire musicalversie.

En ondertussen niemand die die prachtige Gillanversie kent.

De film komt trouwens weer op TV deze pasen, zaterdag SBS6 14:30.

Greetz,
Harrie

Anoniem zei

Ja Johannes 20 .... prachtig! Waarom dacht je dat Vincent zijn tweede naam Johannes is!
Tja ik leef al een jaar tv-loos ... dus dit gaat aan me voorbij (net als de pulp die voornamelijk te zien is op de treurbuis).