donderdag 11 januari 2007

Verhaaltje...

Soms, als de Whisky rechts afslaat in mijn hoofd, schrijf ik dingetjes als dit:

Hij en Zij wandelen daags voor kerst van het parkeerterrein naar het winkelcentrum. Hij en Zij wonen niet zo ver weg, maar het is tegenwoordig zo'n pokkeweer. Zij heeft de hele zomer lopen roepen dat het zulk prachtig weer was. 40 graden en lekker droog. Was het altijd maar zulk lekker weer zei Zij.
Kijk eens wat leuk zegt Zij, allemaal witte versiering op de bomen, het lijkt wel sneeuw. Dat zijn bloemetjes zegt Hij. Goh leuk zegt Zij.

Hij en Zij wandelen de Bart Smit binnen. Hij reserveert daar een Play Station 3 van 600 Euro. Iemand had hem wel eens voorgerekend wat je daar allemaal voor kon doen, maar dat gezeik. Hij mag toch wel ergens een verzetje hebben. Bovendien werkt hij er hard zat voor.
En zo ziet hij de kinderen ook nog eens want sinds die allemaal een mobieltje hebben lopen ze ook alleen nog maar buiten met hun vriendjes.

Zij denkt: Hij een Play Station en zijn wekelijkse beurt, ik een lekker nieuw geurtje bij Douglas, iets van 150 Euro, en misschien als ik wat extra's doe sleep ik er nog een vakantie naar Oostenrijk uit. Zien we misschien nog wat sneeuw.

Hij denkt: Ze ziet er weer goed uit, ik zal haar eens verrassen met een lekker geurtje of een vakantietje ofzo, en van het weekend zal ik haar eens goed.........
Hij en Zij zijn gelukkig getrouwd.

Jij en Ik wandelen door de sneeuw en genieten met volle teugen. Het kan maar zo de laatste keer zijn. We zien dingen om ons heen en we maken ons zorgen. Moeten we nog meer doen, nog meer laten ?? Het lijkt wel of we de enige zijn.

Ik denk aan mijn nicht die nog 600 Euro nodig heeft om scholen te gaan bouwen in Malawi en wat ik daar nog voor kan doen. Zie pijn en verdriet om me heen en wil alles oplossen, voor iedereen. Van iedereen houden, iedereen redden.

Jij maakt je zorgen om de kinderen en of we niet teveel weg zijn om nog een veilige thuis-haven te zijn.

Jij weet dat Ik soms meer van mensen hou dan goed voor me is, maar altijd naar huis kom.
Met mijn grote mond en mijn kleine hart.

Ik weet dat Jij er altijd bent hoeveel ik ook van anderen hou en voor anderen wil doen.
Je zegt niet veel maar hebt een groot hart.

Gelukkig zijn wij getrouwd.

en ik wou dat ik kon zeggen dat ik iets van het bovenstaande verzonnen had.....

Greetz,
Harrie

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Wow Har!!! Absoluut een prachtig verhaal.
Ik voel me vereerd dat ik er ook in voorkom!!!
Kus,
Eline

Harrie zei

Graag gedaan meis. Maar ik vind het wel hemelschreiend dat jij moet ploeteren voor eenzelfde bedrag, voor een goed doel, wat anderen zomaar even neerleggen voor een of ander stom spelletjes apparaat.
Maar ja, als ze dat niet deden had Natas' misschien weer geen werk ;-) That's life zullen we maar zeggen.
Maar hou jou bedrag maar op 550, ik sta garant voor 50 euries te betalen als het vakantiegeld binnen is. OK ??
Greetz,
Harrie

Anoniem zei

Kijk hier schets je een beeld zoals alleen jij dat kunt. Gevoelig, doorgroefd. Je komt tot de kern. Dit gaat diep. Prachtig!

René

Harrie zei

En het was dezelfde whisky....iets eerder, maar toch dezelfde whisky ;-)

Maar uiteindelijk kwam het door jou weblogstuk. Het waargebeurde verhaal van het koppeltje wat shopt voor de Kerst, wou ik al ergens kwijt, zij het minder poetisch, maar na het lezen van jou stuk over Inconveniant Truth rolde dit eruit.

Als de boodschap maar over komt.
Wat jij.

Greetz
Harrie

Anoniem zei

Yes Sir you are right!

René

Anoniem zei

Inderdaad Har: That's life. En ik ploeter met alle liefde voor dit project:-)
Helemaal tof dat je me wil sponsoren!!!!
Kus,
Eline.