Acoustic tales....

Ik heb sinds kort een nieuwe, zeer efficiënte manier gevonden om mijn MP3 verzameling aan te vullen.
Op die manier zijn er weer veel uiterst moeilijk te verkrijgen pareltjes aan mij geopenbaard.

Een daarvan is de Maximum Acoustic bootleg van The Who.


Jaarlijks word er door bekende artiesten een benefit gegeven voor de Bridge School.
Een instituut voor gehandicapte kinderen.
Volgens mij zit meneer Neil Young er met een dikke vinger in, maar dat weet ik niet zeker.

Wat ik wel weet is dat daar bands van groot en vooral hard kaliber prachtige akoestische sets weg geven.
Crosby, Stills, Nash & Young, Metallica, Nine Inch Nail, Billy Idol, The Who.
Daar zitten echt pareltjes tussen van nummers die we vaak alleen maar kennen op volume 12, versterkt, knetterhard vervormd.


Acoustisch spelen is een hele andere discipline, maar wel een die net zo grenzeloos is als versterkt spelen.
Ik heb prachtige acoustische versies van nummers als Final Countdown, Sweet Home Alabama, Jump, Pride & Joy.

Stuk voor stuk toch echte 'rock-nummers'.

In mijn beleving is alles acoustisch vorm te geven, en dat is altijd een andere, maar 99 van de 100 x, een zeer verfrissende ervaring.

Zelf heb ik dat moeten leren.

De eerste die mij dat hielp inzien was de gitarist van mijn vorige band, René.
Die speelde ons hele ouvre net zo makkelijk acoustisch als versterkt.
Niet makkelijker, dat is wat anders.
Hij heeft me altijd geleerd dat acoustisch spelen veel meer vaardigheid en energie kost.

Ik heb een aantal keer acoustisch met René mogen spelen en ik hou heel erg van zijn manier van akoestisch spelen.
Het past me zogezegd.

Samen hebben we mijn 'signature Blues song' Bad Moon Blues ontdekt.
Zie hier.

Wat ik wel eens betreur is dat ik toen nog niet altijd de wil en wetenschap had om ook "acoustischer" te zingen.
Ik had een behoorlijke one-track mind toen ik begon met zingen ;o)

Ik heb nog wel een handvol mooie MP3 opnames.
Zoals deze Pinball Wizard.

En nu zijn Rob en ik ook bezig met een semi acoustisch CD project.
En ik vind het heerlijk om te doen.
Rob zit barstensvol geniale rifjes en tokkeltjes.

Heerlijk om op een andere manier mijn stem in te zetten, met heel andere technieken een nummer gevoel, of juist Rock 'n'Roll meegeven.

Rob en ik zijn van de week nog zeer productief geweest en hebben zo'n 12 nummers (bij U bekend en nog niet bij U bekend) van akkoorden voorzien.
Uiteindelijk zullen dat er zo'n 14 worden, aangevuld met een covertje of 2, waar we dan geheel hobbymatig een CD'tje van willen maken.

Wat daar erg bij help is dat we sinds woensdag de beschikking hebben over een prachtige nieuwe oefenruimte met opname capaciteiten.

Affijn, rocken hard en wild is heel erg lekker.
Maar ik ben blij dat ik er iets moois acoustisch bij heb.

En dankbaar voor de mensen die mij de schoonheid van acoustisch spelen hebben bij gebracht.
Voor hen deze versie van Won't Get Fooled Again, van de boven genoemde CD waar dit hele epistel mee begon.

Enjoy !!

Greetz,
Harrie