zaterdag 19 mei 2007

Mo' Blues....(Harrie's Blues part II)


Nog even wat van mijn favoriete Blues pluggen hier, voordat de verslagen van mijn avonturen met Rene, de demo's van Xtreme Midlife en mijn bijdrages op diverse geluidsdragers voorbijkomen hier.


ex zanger van Les Humphries Singers (Yep die ja, van Mexicooooo) Lucifer's Friend en Uriah Heep.
Een machtig aardige vent die ik meerdere malen heb mogen ontmoeten, en waarmee ik zelfs het podium heb mogen delen.
Hij is mijn absolute favoriete all-time zanger.

En ook John heeft wat met de Blues.
Ooit nam hij een geheel door de Blues geinspireerde CD op genaamd Still Payin' My Dues To The Blues.

Het nummer Dog House stond op zijn laatste CD Sting In The Tale, met de John Lawton Band.



Sommige dingetjes zijn door bijna iedereen wel eens gedaan in het Blues wereldje.
Nummers als Need Your Love So Bad, Going Down, The Thrill Is Gone en Rock Me Baby zijn voor de Blues, wat Johnny B Goode en Blue Suede Shoes voor de Rock 'n' Roll zijn.

Rock Me Baby heb ik zelf ook op diverse plekken in blues nummers verwerkt.

Ik heb voor hier de versie gekozen van Johnny Winter omdat het A. een hele goede versie is, en B. omdat ik absoluut de meester Bluesgitarist Johnny Winter ergens in dit Blues verhaal kwijt moest ;o)

Om te zien is de beste man een wrak, altijd geweest eigenlijk, mager en verlopen, maar misschien verklaart dat ook waarom deze 'white boy' zo'n goede Bluesman is geworden.
Achter alle blues moet iets van pijn zitten.




Over typische nummers gesproken.
Je hebt van die nummers met een heel hoog kampvuur gehalte zoals ik dat noem.
Nummers die door iedereen gedaan worden, het liefst 10x truttiger dan het origineel.

Ik noem een Yesterday, een Blowin' In The Wind, een Knockin' On Heavens Door (in de Guns & Roses versie roepen ze dan, alsof dat het minder truttig maakt) een House Of The Rising Sun.
Ze komen je soms de strot uit.

Maar ho,.......soms staan er dan mensen op die zeggen:"Hier, ZO moet je dat spelen, ZO is dat bedoeld."
En dan ga je zo'n nummer ineens toch weer waarderen.
Zoals Leslie West deed met House Of The Rising Sun op zijn album Got Blooze.
Wat mij betreft de enige manier waarop het nog gespeeld mag worden bij het kampvuur. ;o)



Schotse rockers Nazareth, in Holland alleen beroemd vanwege hun hit Love Hurts, hebben hun voeten ook altijd stevig in de Blues gehad.

Nummers als Vigilante Man, Miss Misery, Don't Judas Me, When The Lights Go Down, allemaal uiterst lekkere Blues krakers.

Zo ook dit Woke Up This Morning. Blues optima forma, zoals ik het graag hoor.



Schrijver van Randy Crawford's mega hit Rainy Night In Georgia en Tina Turner's Steamy Windows is de belichaming van de Swamp Blues.

Met zijn zweterige lage stem neemt hij je mee in de van muggen vergeven moerassen van Louisiana en de bayou's en Mardi Gras enz.

Ik heb gekozen voor het minder bekende As The Crow Flies, gewoon omdat ik het een mooi nummer vind.

Greetz,
Harrie

Geen opmerkingen: