Bye bye........

Afgelopen woensdag afscheid genomen op school.

Ik had het definitieve van mijn beslissing, om te stoppen met school, lang voor me uit geschoven, maar woensdag moest ik de streep over.

Het was verbazingwekkend om te zien hoever de groep alweer 'door gereisd' was.

Ook een teken dat ik in de afgelopen tijd van keihard werken, ziek thuis zijn en 'herwinnen' van wat gezins gevoel het echt niet erbij had kunnen doen.

De groep zelf was gegroeid, zowel qua niveau als qua team.

En het afscheid was voor mij emotioneel, maar ook weer een warme deken van positieve boodschappen.

Ik wil ze allemaal nog een keer eren, maar 1 dame in het bijzonder.

Een dame in wie ik pas (te) laat, naar mijn eigen zin, een verwante ziel herkende...

op mijn eigen manier dan maar:

Voor Mariëlle

Soms kijk je ver over de horizon
Naar wat je dichtbij vinden kon
Soms vind je bij het weggaan pas
Wat er al die tijd al was

Soms mis je de kans
Vraag je een ander ten dans
En aan het eind van de wals
Denk je als, als, als…

Soms zoek je naar het overzicht
Maar mis je net het helder licht
Zie je niet wat voor je voeten staat
Omdat je blik naar boven gaat

Soms mis je de beat
Krijg je net je ritme niet
En aan het eind van het stuk
Denk je fuck, fuck, fuck…

Vanaf nu maak ik mijn eigen lied
En deze keer mis ik je niet
Nu kijk ik door tot diep in het hart
Alsof het kijken nu pas start

Soms maak je een zin
Lied van een nieuw begin
Begin van iets waarvoor je vecht
Hoop ik echt, echt, echt…

En deze nog:

Voor de klas die dacht dat ze geen groep was…

Ze stopten één moment met acteren
Om zich heel bewust om te keren
En terwijl hun trein weer verder ging
Zagen ze dat ene waardevolle ding
Dat wanneer je mist wie achter blijft
Je als groep een doel hebt dat je drijft
En als groep haal je het eind beslist
Als een ander geeft wat jezelf mist

greetz,

Harrie