3 teksten heb ik nog in mijn map klaar zitten, en dan stop ik er even mee.Met het schrijven en publiceren van Nederlandse teksten.
Toen ik dit jaar begon met bloggen nam ik me voor om niet nog meer te schrijven dan ik in 2008 had gedaan.
Ik ben nu al over het aantal van 2008 heen en heb nog 1,5 maand te gaan.
Uiteindelijk had ik natuurlijk nooit gerekend op het ontstaan van Blues Based, Hendriksen en Clemens en Driemansland en de actieve opnames met René en Rob.
Maar daarnaast bleef de stroom teksten maar doorgaan.
Tot het punt dat het een beetje als 'over de hill' en 'moeten' begon te voelen.
Dan moet je even afstand nemen om later weer terug te komen.
Da's goed.
Voor de kwaliteit en voor de passie.
Ik ga me nu even concentreren op het verbeteren van mijn Engelse teksten.
Ik wil minder op de rijm en meer op gevoel gaan schrijven.
Dus qua schrijverij ligt de prioriteit straks even bij Blues Based.
Het voordeel daarvan is dat het me veel meer moeite kost, dus langer duurt en het me weer fris en scherp maakt.
Denk dat het de rust geeft die deze 'soort van' sabbatical nodig heeft.
Het is dus niet voorgoed, maar bedoeld om straks hernieuwd en verfrisd terug te keren.
Blijft over de uitleg voor de tekst Hopeloos Humaan (de eerste van de drie laatse ;o) )
Hij is autobiografisch zoals je van een werker in de zorg mag verwachten.
Eentje die weet dat hij in zijn vak moeite heeft met afstand en nabijheid.
Denk eigenlijk dat het niet zoveel uitleg verder nodig heeft.
Enjoy it !!
Hopeloos Humaan
Ik zou je willen steunen
En op me laten leunen
Ik zou je willen helpen
Je bloedend hartje stelpen
Ik zou je graag supporten
Je hart uit laten storten
Je uit de goot gaan halen
Je koppie laten stralen
Ik ben hopeloos humaan
Doe daar maar eens wat aan
Als je steeds maar helpen wil
Hoe krijg je zoiets stil
Ik wil je laten voelen
Wat ze met goed bedoelen
Ik wil je alles geven
De hemel laten leven
Ik wil je laten schuilen
Je mag ook best wel huilen
Dan zal ik je weer troosten
En op het leven toosten
Ik ben hopeloos humaan
Doe daar maar eens wat aan
Als je steeds maar helpen wil
Hoe krijg je zoiets stil
Als je spreekt en als je preekt
Zodat zelfs Bono schraal verbleekt
Maak je het dan niet veel te bont
Zo krijg je nooit agenda’s rond
Ik ben hopeloos humaan
Doe daar maar eens wat aan
Als je steeds maar helpen wil
Hoe krijg je zoiets stil
Ja echt hopeloos humaan
Wat doe je daar nou aan
Als je steeds maar helpen wil
Hoe krijg ik dat nou stil
Greetz,
Harrie
2 opmerkingen:
Voel je niet 'verplicht' ten aanzien van je tekstschrijverij, of het nu Nederlandse of Engelse teksten betreft. Dat is niet de bedoeling van artistieke processen. Hendriksen en Clemens-muziek is 'gewoon' een product van twee muziekbroeders waar het woord 'moeten' al helemaal niet op van toepassing is. Tja en Driemansland, ach dat is een grapje dat voortkomt uit de tekst die je had opgedragen aan Willy. Driemansland heeft tot op heden geen concrete vorm gekregen en misschien zit dat er ook helemaal niet in. Kortom ook hier 'moet' niets. Geniet van je 'sabbatical period' ... kan ook vanuit niet-muzikale redenen aangenaam zijn.
Ach muziek maken voelt nooit als een verplichting.
Met de band, met Rob, met jou niet en met Driemansland niet.
Maar vond niet dat ik teksten moest gaan schrijven, met of zonder inspiratie, alleen maar om 4 of 5 x per maand een blogstukje te kunnen schrijven.
Dan draai je de boel om denk ik.
Verheug me op me verdiepen in de kunst van het Engels teksten componeren en op schrijven over andere zaken in mijn blog.
Ben en blijf een gezegend mens vind ik ;o)
greetz,
Harrie
Een reactie posten