Bij de Damian Wilson Band in De Pul in Uden.
Waar de jarige Job in kwestie, Damian Wilson himself, ons net zo vaak verraste, als wij hem.
Laat ik maar beginnen met te zeggen dat ik de Pul in Uden zo onderhand maar bestempel als mijn meest favoriete stek om concerten te zien.
Lekker in de buurt, parkeren voor de deur (bijna letterlijk), prima ambiance, altijd gezellig en top geluid !!
In het voorprogramma stond de voor mij onbekende Prog Rock band FeedForward.
Hun zangeres leek me wat onwennig, maar enig onderzoek op hun site leerde mij dat dit hun eerste gig was met haar.
En dan mag het ook.
Hun show stond als een huis !!
Muzikaal is het een absolute pré dat ze niet voor de zoveelste zangeres met opera ambities hebben gekozen, ala Within Temptation, After Forever, Epica etc, maar voor een rock chick met ballen !!
Check ze hieronder:
Maar de man waar het natuurlijk om ging vanavond was Damian Wilson.
Met beperkte middelen heeft Damian een band om zichzelf verzameld om de vele nummers die hij in diverse bands gezongen heeft ten gehore te brengen.
En omdat dan weer financieel lonend te maken staat de ster van de avond gewoon zelf mee te helpen de boel op te bouwen en neer te zetten.
Damian is een van de meest down to earth, aardige, normale gozers die ik ken in de muziek business.
No ego, just music and fun !!
En er was een DVD shoot. De echte show was een dag ervoor opgenomen in zoetermeer, dus De Pul was waarschijnlijk voor het bonusmateriaal of om de gaten op te vullen van de avond ervoor.
Maar dat laatste zal moeilijk worden, want het was een avond van ontspannen hilariteit en spontaniteit ;o)
Damian begon gelijk met een van mijn favorieten uit zijn Landmarq dagen, Forever Young.
Persoonlijk had ik gedacht dat ik dit nooit live zou meemaken ;o)
En het werd gevolgd door King Arthur van zijn samenwerking met Rick Wakeman.
En de Yes cover Starship Trooper.
Wat heeft deze man toch een waanzinnige strot.
Iets wat ook blijkt als hij de nummers zingt die hij ooit voor Arjen Anthony Lucassen's Ayreon opnam.
Zoals het machtige Into The Black Hole.
Maar het feest begon pas echt toen Damian met zijn acoustische gitaar aandacht nam voor zijn meer singer/songwriter georiënteerde solo werk.
Met de persoon die Damian aankondigde als zijn 'Little Brother' on stage voor de 2e stem, en een goede vriend achter de piano nam de huiskamer sfeer toe.
Want ook alleen met acoustische begeleiding weet deze man een zaal aan zijn voeten te krijgen.
Hij begon met een prachtig nummer dat hij spontaan uit de hoge hoed toverde (stond niet op de playlist) en opgedragen aan zijn, naar ik begreep uit zijn verhaal, overleden ex-vrouw.
Moeder van zijn 2 kinderen. Een emotioneel maar super mooi moment.
En daarna volgde nog veel favorieten van Natas' zoals Don't Leave Me, She's Like A fabble, When I Leave This Land, Naked en Homegrown.
In het tweede elektrisch versterkte deel, werd het echt feest.
Damian sprong diverse keren van het podium en liep tussen het publiek waar mensen een dikke knuffel kregen van hem. Ik kreeg er zelfs 2 ;o)
Hij beklom de ballustrade om te stage diven (maar besloot gelukkig dat er iets te weinig publiek en iets teveel hoogte was ;o), Damian haalde de bassist van Threshold (zijn huidige band) uit het publiek, en on stage, om een nummer mee te doen.
Een vrouwelijke fan kwam on stage om Ayreon's Castle Hall mee te zingen.
Damian verhaalde veel over het feit dat hij die dag 40 was geworden, en toen hij vroeg of het een leuk idee was om in het kader van de kostenbesparing één grote bier met zijn allen te delen, ging iemand uit het publiek een mega Leffe halen die Damian ook echt liet rond gaan !!
Man wat een feest.
Aan het eind, toen Damian eigenlijk klaar was, maar het nog veels te gezellig vond om te stoppen, vroeg hij ons wat wij dan wilde horen.
En toen iemand riep Johnny B. Goode, barste de band uit in een volledig geimproviseerde versie van dit nummer die knalde zoals ik zelden een toegift heb horen knallen.
Maar het kon nog beter.
Nadat we Damian voor de 2e x hadden toegezongen die avond (Happy Birthday natuurlijk) en hij een geimproviseerde taart van De Pul in ontvangst had genomen, gaf de band nog een keer gas.
Met AC/DC's If You Want Blood ging de hele tent los.
De microfoon het publiek in om die te laten zingen, de Leffe rond om samen te drinken.
Oh man ZOOOOOOO GAAAAFFFFFF !!!!
Ik heb nu totaal geen strot meer, maar man oh man wat heb ik genoten !!!
En aan het eind van het nummer gleed Damian het podium af, het publiek in en ontving felicitaties van iedereen en kadoos van de fans.
Het was een mega feest en een super concert !!
Deze man is met recht een van mijn grote idolen, en een super aardige gozer !!
Thanx Damian for a crazy wild night !!
Wie er niet was heeft echt iets gemist !!
Maar mag bij mij wel een keer de DVD komen kijken die ik ECHT wel ga aanschaffen !!
greetz,
Harrie
PS geïntresseerd geworden in Damian Wilson ?? Check hem hier !!
2 opmerkingen:
Wow wat een ongelooflijk leuk geschreven review. Het wordt echt tijd dat je freelance journalist van een rockmagazine gaat worden. Je hebt absoluut talent daarvoor.
Leuke review, je hebt alleen blijkbaar jet feest in het jazz cafe ernaat gemist...
Een reactie posten