Weet soms ook niet waarom dat zo komt en gaat.
Maar dan pik ik de flarden uit mijn mapje 'Schetsen', die om te vormen zijn naar teksten die een beetje recht doen aan de blues waar ik op zo'n moment in verkeer.
Zo ook met Dag Dromer.
Ik had twee dingen in die map opgeschreven.
"Dromen zijn tekort, de nachtmerrie begint wanneer ik wakker word" en "Mijn eigen zinloze geweld heeft me uiteindelijk geveld"
Die twee heb ik tesamen gepakt en tot Dag Dromer verwerkt.
Een tekst over de dromen die je hebt, maar je steeds ontglippen.
Of die simpelweg in duigen vallen.
Je maakt ze zelf die dromen. Die verwachtingen.
En wanneer het niet doorgaat maak je er ook zelf een nachtmerrie van.
Er zijn 2 oplossingen.
Altijd blijven dromen, en de oude voor nieuwe vervangen.
Of nooit meer dromen.
Soms voel ik me into optie 1, soms into optie 2.
Deze tekst komt uit de optie 2 mood.
Hoe dan ook,
Enjoy !!
Dag Dromer
De nacht is zwart, de kou weer kil
De stilte is gewoon weer stil
En niet dat ik het zo niet wil
Het is gewoon mijn eigen deel
Het is net als zinloos geweld
Al wat ik doe dat doe ik zelf
Het heeft me eindelijk geveld
Ik lig hier lam en uitgeteld
De levensduur van dromen
Is in de regel veel tekort
Want de nachtmerrie begint pas
Wanneer je wakker word
Het was heel mooi, het was heel teer
Je weet het breekt gewoon een keer
Maar in het roze vergeet je weer
Het voelt als op in plaats van neer
En dat ik egoïstisch was
Met watten voor mijn hart van glas
Blind voor de diepte van de kras
Lag aan de warmte van je jas
De levensduur van dromen
Is in de regel veel tekort
Want de nachtmerrie begint pas
Wanneer je wakker word
Oh jij en ik wisten al lang
Dat rijp iets mooier maken kan
En ook het hart van deze man
Word er weer stil en schoner van
Rijg me aan om in te tomen
Laat mijn bloed weer trager stromen
Laat het me stil aan overkomen
Leef en stop gewoon met dromen
God, de levensduur van dromen
Is in de regel veel tekort
En de nachtmerrie begint pas
Wanneer ik wakker word
Greetz,
Harrie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten