dinsdag 16 juni 2009

Vurig


Toen ik de tekst Vurig geschreven had zei ik tegen mijn vrouw:"Geen flauw idee waar het over gaat, dus het zal wel over seks gaan."
Dat weet ik niet zeker hoor, ik weet eigenlijk nog steeds niet goed welke kant het opgaat met deze tekst.

Op deze manier heb ik nog nooit echt geschreven.
Niet met een idee om precies OVER iets te schrijven, zonder een echte basis gedachte, gewoon..........ja, ik weet niet,........gewoon gaan.


Het is geschreven in een volledige flow in praktisch 1 take.
Ik was op mijn werk, had een slaapdienst en zat met een blocnote in bed gewoon te schrijven.
Achter elkaar door te schrijven in een bepaalde kadans.

Beelden en metaforen opschrijvend die zich achtereenvolgens zonder echt bewustzijn aan me opdrongen.


En nu teruglezend lees ik er wel een beetje Lust in.
Maar ook Zoeken, Zinderen en Zelfkennis, Verlangen, Verlossing en Vergeving.

Kortom, Vurig kan nog alle kanten op.
Voor U en voor mij.
Enjoy !!


Vurig

Zij is als de zon
Die het duister verdrijft
Zij is als de zon
Die haar liefde bedrijft
Hier in het donker
Wacht reikend haar hand
En ik pak haar aan
En ik brand, brand, BRAND

Wat je naarstig begeert
En je zielheil verteert
Wat je eeuwig vereerd
En het tij in je keert
Wat nog onderhuids wacht
En wat gloeit hels en zacht
Vlamt zo op vol van kracht
Brand een gat in de nacht

Tot er as overblijft
Er geen donker beklijft
Maar je stil en verstijft
Met de dorst die je drijft
Zoekt naar schaduw en rust
Zoekt naar iets dat je blust
En gevoelens van lust
In genade afkust

Maar je tranen zijn zilt
En de lucht hier die trilt
Dus je ziet wat je wilt
Want je waanbeeld verstilt
En het vocht dat je morst
In oases van dorst
Is de last die je torst
Met je kin op je borst

De woestijn van gevoel
Maakt de nacht tot een doel
Want het duister is koel
Maar de maan maakt haar zwoel
Spiegelt iets van de zon
Druppelt dauw bij de bron
Terug naar waar het begon
God ik wou dat het kon

Zij is als de maan
Die geen daglicht verdraagt
Zij is als de maan
die de sterren behaagt
Hier in het nachtlicht
Met haar ziel in het zand
Hier kust ze de zee
Tot ze brand, brand, brand


Greetz,
Harrie

Geen opmerkingen: