Even bijpraten III - Muzikale ontdekkingen

En Harrie, in al die tijd dat je niet zo druk was op je weblog, nog leuke dingetjes gekocht en/of ontdekt ??
Hmmmmm denk het wel.

Wat ik vooral erg leuk vind is dat steeds meer jonge gasten de oude lullen rock ontdekken, zich erdoor laten inspireren en daar super lekkere muziek mee maken.


Om te beginnen werd ik door mijn vaste muzikale dealer, Joep van Velvet Music in Ede, gewezen op de band The Parlor Mob.
Met duidelijke Led Zeppelin invloeden en een snufje Southern Blues ala The Black Crowes, was ik gauw verkocht.

De vergelijking met een bandje als Wolfmother dringen zich op, maar deze band is veel veelzijdiger.
het 8 en een halve minuut durende Tide Of Tears is een Blues parel zoals ze in de jaren 70 nog regelmatig gemaakt werden, maar die tegenwoordig zeldzaam zijn.


Check de band zelf op hun MySpace !!
Inclusief gave audioclips van het album !!

Een andere retegave band die ik niet kende maar die erg aan de deur van het doorbreken staat te kloppen, is het Nederlandse Drive Like Maria


Alleen die naam al is waanzinnig.
Hun debuut album, Elmwood, is net uit, en de vergelijking met grote jaren 70 Rock Blues bands is weer niet van de lucht.
Weer vallen grote namen als Zeppelin, Black Sabbath, ZZ Top.


En niet alleen mij zijn ze opgevallen, ook de echte grote bands als AC/DC en ZZ Top hebben deze band gevraagd voor hun voorprogramma.
En dat gebeurd niet als je van het niveau "zo, zo leuke Idols" bent.
Dan ben je echt goed.

Wat ik ook leuk vind is dat ze voor het Bluesnummer van het album, Die A Little More, de beroemde Amerikaanse singer songwriter Janis Ian hebben gevraagd.
Gewoon door haar een mailtje te sturen.
En verdomd ze deed het.
Gewoon omdat ze het een veelbelovend, goed bandje vond.


Absoluut Holands Glorie om trots op te zijn.
Check hun eigen site, en het album !!

Een nieuwe band maar bestaande uit "oude knakkers" is Chickenfoot.


Chickenfoot bestaat uit zanger Sammy Hagar (ex-Montrose, ex-Van Halen), bassist Michael Anthony (ex-Van Halen), drummer Chad Smith (Red Hot Cilli Peppers) en gitaar virtuoso Joe Satriani (ex-Deep Purple).

Vroeger noemden we zoiets een supergroup.
Nu ook nog trouwens.

Hun debuut album, is een smash hit, verpakt in een noviteit.
Het hoesje is zwart, tot je het met (hand) warmte opwarmt, dan komen de foto's te voorschijnt.
Waneer het weer afkoelt word het weer zwart.
Geinig en extreem uniek.


Zelden heb ik een album zoveel 5 sterren zien halen in zoveel verschillende bladen.
WAT een lekkere groovy ouderwetse (hard) rock plaat is dit geworden zeg.

De heren weten het beste uit al hun verschillende achtergronden samen te smelten tot het ultieme rock geluid.
De bijna 60 jarige Hagar rockt nog met een strot waar menig jonkie trots op zou zijn.

Smith en Anhony zijn een perfect ritmecombo van Groove en Power.
En Anthony zingt ook nog eens geweldige 2e stemmen.

Maar het meest valt Satriani op.
Geen mega ingewikkelde solo's met tirelantijnen en ego showing of, maar ouderwets riff werk.
Simpel waar het moet en geniaal waar het kan.


Een van de beste rockplaten die ik mezelf heb aangeschaft de afgelopen jaren.
En dat wil heel wat zeggen.
Check de band en hun nieuwste clip HIER !!
Ik hoop de band nog eens live te mogen aanschouwen, want dat schijnt een feestje te zijn.

Maar hoe zit het met de echt oude knarren dan ??
Nou, ik heb mijn oog ook laten vallen op een paar hele mooie heruitgaves van klassieke rock albums.

Lenny Kravitz debuut album Let Love Rule (volgens sommige nog steeds zijn beste) is uit in een 2cd 20th Anniversary edition.

Geremasterd en met extra tracks, demo's EN een 2e CD gevuld met liveopnames uit Boston en de Amsterdam Paradiso, is dit een must have.
De geluidskwaliteit is super opgekrikt en de bonustracks zijn echt de moeite waard.
Een echte klassieker dit album.

Pearl Jam is misschien meer voor liefhebbers, maar hun debuutalbum is nu uit in een Anniversary Deluxe version.

Het originele album, en het album opnieuw gemixt.
Demo's, Outakes en een DVD van het MTV unplugged concert maken deze 2cd/dvd combi tot een watertand project.

Met Slide It In en Slip Of The Tongue heb ik mijn geremasterde Whitesnake collectie compleet gemaakt.
Qua geluidskwaliteit top en een echte verbetering, maar qua extra's toch een kwestie van een gemiste kans.

In ieder geval blijft de UK persing van Slide It In nog van belang in je collectie, dus niet alle oude albums kunnen naar de 2e hands bak.
Maar ach, ik ben een fan, dus ook het halve werk is goed genoeg.

Tot slot doet het mij een genoegen morgen ter ere van vaderdag de Deluxe versie van The Who Sell Out te krijgen.
Misschien niet hun beste album, maar deluxe versies van The Who albums (ik heb er al 4) zijn altijd door Peter Townshend zelf overziene topproducties.

Ook nu weer, met het album voor het eerst in de originele Mono mix, en een met de nieuw geremasterde Stereo versie.
En nog een ton aan extra tracks die de fan tot grotere hoogte doen stijgen.
En het moge bekend zijn, IK BEN EEN FAN !!

Misschien worden mijn ontdekkingen ook de uwe, misschien niet, maar hoe dan ook.....
Enjoy the music......All the music.

Greetz,
Harrie