Rouw En Regen....

Ook nu het leven me aan de meeste kanten wel weer toelacht, merk ik dat ik nog steeds kan tappen uit ervaringen van vorig jaar.

En wanneer ik dan geconfronteerd word met mensen die in een vergelijkbare situatie zitten, de situatie van het even NIET meer zien zitten, dan komt er toch weer een tekst uitrollen.


Die momenten van willen verdrinken in ellende, overschreeuwt willen worden door donder en verblind door bliksem.
Ik denk dat ze altijd een onderdeel van mij en mijn inspiratie zullen zijn.

Net als dat helende, hemelse, overweldigende liefde dat altijd zal zijn.

Ik draag dit nummer op aan het meisje dat dit gedicht schreef, wat inmense indruk op mij maakte toen ik het bij toeval vond.
En aan alle mensen die iets doormaken wat overwonnen moet worden.

Enjoy !!

Rouw En Regen

.

Het verschil
Tussen rouw en regen
Is dat je tranen
Zwaarder wegen
En hier buiten
In de storm
Verandert alles
Steeds van vorm
Hier zijn je vrienden
Angst en pijn
Is niemand nodig
Om alleen te zijn
Het is een mooie plek
Voor een depri gek

Laat me in de regen huilen
Laat me in de storm schuilen
Daar verberg ik mijn verdriet
Zodat de wereld het niet ziet

En onweer
Bliksem en de donder
Je hebt ze nodig
Kan niet zonder
Alle rede
Van het kind
Is door de bliksem
Al verblind
En het gerommel
Overstemt
Nog steeds de vraag
Die het hart beklemt
Het is een mooie plek
Voor een depri gek

Laat me in de regen huilen
Laat me in de storm schuilen
Daar verberg ik mijn verdriet
Zodat de wereld het niet ziet

Zout water
Mengt zich met het zoete
Dat kan niet anders
Het zal moeten
Al het schreeuwen
Dat verstomd
Ik ben hier buiten
Zo verdomd
Ik raak zo doorweekt
Kleddernat
Slechts ik en de fles
Koud en ladderzat
Het is een mooie plek
Voor een depri gek

Laat me in de regen huilen
Laat me in de storm schuilen
Daar verberg ik mijn verdriet
Zodat de wereld het niet ziet

greetz,
Harrie