Alopecia Areata

Zo, om uitleg hier en daar wat te vermakkelijken en misschien zelfs te voorkomen, wil ik hier op mijn weblog graag even vermelden dat ik Alopecia Areata heb.

Dat is niets ernstigs, maar vervelend is het wel.

Begonnen met 1 klein plekje, valt nu mijn hele hoofd en baardgroei in vlekken uit.
En hoewel ik niet ijdel ben van nature, heb ik er wel last van om er ineens vreemd uit te zien, en met name op mijn werk erg veel te moeten uitleggen.

Hieronder een stuk over Alopecia Areata, wat ik van internet heb geplukt, en wat alle vragen beantwoord.
Één notitie in de kantlijn mijnerzijds.......ik geloof wel dat het gerelateerd is aan stress en spanning die je binnen houd:

Wat is alopecia areata?

Alopecia areata betekent pleksgewijze kaalheid.
Het is een ziekte van de haarwortels die overal op het lichaam kan voorkomen waar normale haargroei is.
De plekken waar de haarwortels zijn aangetast, zijn in de regel rond of ovaal.
In de plekken vallen (vrijwel) alle haren uit, terwijl de huid eromheen een normale haargroei toont.
Het gevolg is dat er één of meer kale gebieden ontstaan.

Hoe ontstaat alopecia areata?

De precieze oorzaak van alopecia areata is onbekend.
Men denkt dat alopecia areata een immunologische oorzaak heeft, dat wil zeggen dat wordt gedacht aan een stoornis in het afweermechanisme van het lichaam, de immuniteit.
De afweer is als het ware ontspoord en richt zich niet tegen infecties van buitenaf maar tegen het eigen lichaam, in dit geval tegen de haarwortels.
Dit wordt versterkt doordat gebleken is, dat mensen met deze ziekte verhoudingsgewijs iets vaker lijden aan andere ziekten die gepaard gaan met stoornissen in het afweersysteem.
Dit kunnen sommige schildklierziekten, vitiligo (witte plekken op de huid, of bepaalde vormen van bloedarmoede zijn.
Of spanningen en teveel stress alopecia areata kunnen uitlokken of verergeren is niet bekend. Waarschijnlijk spelen deze factoren slechts een ondergeschikte rol.

Wat zijn de verschijnselen?

De kale plekken blijven vaak beperkt tot het behaarde hoofd.
In principe kunnen zij ontstaan op alle lichaamsgebieden waar normaal haren groeien, zoals wenkbrauwen, baard, oksels en schaamstreek.
Ook komt het voor dat het haar niet pleksgewijs uitvalt.
Men ziet dan gelijkmatig en verspreid over de gehele hoofdhuid haaruitval optreden.
In zeldzame gevallen valt al het hoofdhaar of al het lichaamshaar uit.
Vaak zijn dan ook de nagels aangetast.
Meestal blijft de aandoening echter beperkt tot een of enkele kale plekken op de hoofdhuid.
Het verloop van alopecia areata is erg grillig en bij iedereen anders.
Het is moeilijk te voorspellen of en wanneer het haar terugkomt en of het daarna weer zal uitvallen.
Alopecia areata treedt aanvalsgewijs op.
Dikwijls merkt degene die het betreft zelf niets van haaruitval, maar worden de kale plekken ontdekt door de kapper, familieleden of vrienden.
In de meeste gevallen ziet men spontaan herstel van de haargroei binnen enkele maanden tot jaren.
In sommige gevallen treedt echter geen totale genezing op.
Ook komt het voor dat de haargroei zich in de oorspronkelijke plekken herstelt, maar er ergens anders opnieuw kale plekken ontstaan.
Soms is er uitbreiding tot een volledige kaalheid van het behaarde hoofd of van het gehele lichaam.
De kaalheid is echter niet per definitie onherroepelijk.
In principe kan het haar altijd weer terugkomen.
Het is zelfs zo dat 80% van alle gevallen spontaan binnen 6 maanden herstelt.
Alopecia areata tast op zich de lichamelijke gezondheid niet aan.
Men kan hiermee net zo oud worden als ieder ander.
Kaalheid kan echter de psyche (geest) zozeer treffen, dat het leggen van contacten ernstig wordt bemoeilijkt.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Omdat alopecia areata een totaal andere aanpak behoeft dan andere vormen van haaruitval, is het stellen van de juiste diagnose belangrijk.
Wanneer het haarverlies met scherp omschreven kale plekken op de hoofdhuid begint, is de diagnose niet moeilijk te stellen.
Ingewikkelder wordt het, als de ziekte alleen op andere behaarde lichaamsgebieden, zoals de wimpers, wenkbrauwen of de baardstreek optreedt.
Soms is aanvullend onderzoek van de haarwortels en/of huidweefsel noodzakelijk om andere haarziekten uit te sluiten.

Wat is de behandeling?

In de meeste gevallen herstelt de haargroei zich spontaan binnen enkele jaren.
Dit betekent dat men eigenlijk altijd het natuurlijke beloop zou moeten afwachten.
Alopecia areata is voor veel mensen een bedreigende ziekte.
Voor hen is het moeilijk een afwachtende houding aan te nemen.

Wat zijn de vooruitzichten?

Het beloop van de ziekte wordt ongunstig beïnvloed indien:
de aandoening in de jeugd is ontstaan
andere ziekten van immunologische oorsprong bij de patiënt of in zijn (haar) familie voorkomen
andere lichaamsgebieden, waar normaal haren en/of nagels groeien, aangetast zijn
alopecia areata in de familie voorkomt.

In hoeverre alopecia areata erfelijk is, is echter niet bekend.
Wel blijkt de haarziekte bij zo’n 10% van de patiënten ook in de familie voor te komen.
Een zekere aanleg is dus waarschijnlijk wel aanwezig.
Bij een aantal mensen zal de haaruitval blijvend zijn.

Deze tekst is een uitgave van de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie

Greetz,
Harrie