Er is een gezegde dat zegt: "Liefde maakt een groot bed klein".
En daar kan ik me wel in vinden, maar ik zou er ook wel aan toe willen voegen dat het andersom ook geld.
Liefde kan een bed ook heel erg groot maken.
Ik ga vanaf vandaag weer beginnen met echt 'normaal' werken.
Op een eigen plekje, met weer de nodige regelmaat (en onregelmaat) van diensten draaien, links en rechts invallen voor zieken, karretjes trekken etc.
Daar horen ook weer de nodige slaapdiensten bij.
Waarbij er zowel thuis als op het werk een helft van één geheel ligt, met nogal wat afstand daartussen.
En dat went echt wel, maar na een jaar van iedere avond steevast thuis gewoon in je nestje kruipen, is dat opnieuw wennen.
Om niet bij degene te kunnen zijn waar je heel veel van houd is gewoon lastig, ook al weet je dat dat erbij hoort.
Zeker als je diegene 's morgens om 8 uur een goede dag kust en pas een dag later om 18:30 weer hai en hallo zoent.
Iets van bovenstaand gevoel heb ik willen vangen in de tekst Liever Zelden Iets.
Want dat voordeel hebben we dan wel weer in deze High Tech tijd,......we kunnen elkaar wellicht niet zien, maar wel altijd lezen ;o)
Enjoy !!
Liever Zelden Iets
Er schijnt geen voet of spotlicht
Op ons plaatsje in de rij
Dat leven aan de zijlijn
Word steeds moeilijker voor mij
Het is vijf minuten hier
En een half woordje daar
Ik mis spontane passie
En verdrinken in elkaar
En stilte is soms pijnlijk
Doet wachten vaak geen goed
Het dreunt en stampt en dondert
Waar het rustig wezen moet
Maar ik pak elke kruimel
Die van de tafel valt
Ik laaf me aan haar liefde
Voor het leven ons weer stalt
Want liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij
Ik wil haar altijd voelen
Een streling of een lach
En hoe kort het ook mag zijn
Ik vang elke oogopslag
Ik voel die vingertoppen
Maar af en toe een keer
Het kan gewoon niet anders
Leg me bij de feiten neer
Want liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij
Want als we zouden stoppen
Het wij er niet zou zijn
De liefde niet herkend werd
Zou ik sterven van de pijn
Een pijn anders dan missen
En die iets anders doet
Want pijn die hoort bij missen
Voelt eigenlijk wel goed
Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Oh liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij
Er schijnt geen voet of spotlicht
Op ons plaatsje in de rij
Dat leven aan de zijlijn
Word steeds moeilijker voor mij
Het is vijf minuten hier
En een half woordje daar
Ik mis spontane passie
En verdrinken in elkaar
En stilte is soms pijnlijk
Doet wachten vaak geen goed
Het dreunt en stampt en dondert
Waar het rustig wezen moet
Maar ik pak elke kruimel
Die van de tafel valt
Ik laaf me aan haar liefde
Voor het leven ons weer stalt
Want liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij
Ik wil haar altijd voelen
Een streling of een lach
En hoe kort het ook mag zijn
Ik vang elke oogopslag
Ik voel die vingertoppen
Maar af en toe een keer
Het kan gewoon niet anders
Leg me bij de feiten neer
Want liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij
Want als we zouden stoppen
Het wij er niet zou zijn
De liefde niet herkend werd
Zou ik sterven van de pijn
Een pijn anders dan missen
En die iets anders doet
Want pijn die hoort bij missen
Voelt eigenlijk wel goed
Ja liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever het half geluk
Dan helemaal geen stuk
Oh liever zelden iets
Dan echt helemaal niets
Liever gebonden vrij
Dan nooit meer jou en mij
Greetz,
Harrie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten