Lyrics II

Ben inderdaad maar weer eens begonnen met het schrijven van teksten.

Mijn eerste project is het herschrijven van iets wat ik in 1995 al schreef en "Het Laatste Lied Hierover" heette.

De tekst uit '95 is een hele goede tekst, maar mij iets te persoonlijk om hier af te drukken, mede omdat het thema weer actueel is.

Wat er nu weer uitrolt is overigens bemoedigend genoeg om er mee door te gaan.

Binnenkort in dit theater.

Tot die tijd nog een oudje:

Uit februari 1997, "Het Dronkeman's Lied."

Het Dronkeman's Lied


En de drank zucht,
en het beest hijgt.
En de mensen schreeuwen,
maar de barkeeper zwijgt.

En ik zie iets wazigs.
En ik weet wat het was.
Het zijn de spoken in m'n hoofd,
op de bodem van het glas

Geen idee meer hoe het voelt, de ellende en de pijn.
Geen idee waar ik naar toe ga, 't zal de goot wel zijn.
En de alcohol heeft alles weggevaagd,
en het beest de spoken weggejaagd.

En ik ben ooit dronken,
van geluk geweest.
En ik heb er op geklonken,
want het was een feest.

En ik ben niet blij,
en ik ben niet trots.
Sorry dat ik m'n zooi
Hier op uw bar uitkots.

Geen idee meer hoe het voelt, de ellende en de pijn.
Geen idee waar ik naar toe ga, 't zal m'n dood wel zijn.
En de alcohol heeft alles weggevaagd,
en het beest de spoken weggejaagd.

En mijn hoofd bonkt,
en m'n lever gilt.
Maar je hebt het er voor over,
als je de stilte wilt.

En het beest hijgt,
en ik stel de vraag,
waarom hijg je in m'n nek?
Ik heb een stuk in m'n kraag.

Geen idee meer hoe het voelt, de ellende en de pijn.
Geen idee waar ik naar toe ga, 't zal de hel wel zijn.
En de alcohol heeft alles weggevaagd,
en het beest de spoken weggejaagd.

greetz,

Harrie