Je hebt er niet veel van.....echt muzikale verwantschappen. Combinaties die elkaar zo haarfijn aanvoelen dat je ze overal, waar dan ook bij elkaar kunt zetten, en er rolt iets moois uit. Dan bedoel ik niet eens de combo's Lennon/McCartney of Jagger/Richards.
Dat zijn lostaande ego's, en onmiskenbaar genieen, die bij toeval een goede combo vormen.
Niet door SAMEN iets goeds neer te zetten, maar los van elkaar ieder ZIJN ding te doen, wat in de combinatie toevallig geniaal blijkt te zijn.
Echte muzikale verwantschappen zijn bijvoorbeeld Robert Plant en Jimmy Page.
Als je de liveopnames van Led Zep op zijn hoogtepunt hoort, waarin 10 tot 20 minuten durende bluesnummers gespeeld werden die geen avond hetzelfde waren, dan weet je wat ik bedoel. Zomaar ineens konden andere nummers ingevoegd worden in een bestaand nummer, en wisselde vocale improvisaties en gitaarsoli elkaar af.
Alsof alles minitieus tot op de seconde vastgelegd was.
Maar de waarheid is dat beide heren elkaar feilloos aanvoelden.
Maar de waarheid is dat beide heren elkaar feilloos aanvoelden.Wisten wanneer ze ruimte moesten geven en wanneer ze het konden pakken.
Aanvoelen wanneer de sfeer van een nummer triest en melancholiek, geil en pompend of hard en rauw was.
Iets wat per avond en nummer verschillend kon zijn, afhankelijk van de persoonlijke gemoedsstemming.
Maar wel iets wat de heren zonder afspraken vooraf aanvoelden en omtoverde op het podium tot iets wat..........magisch was.
Check deze uitvoering van Whole Lotta Love maar eens
Toen ze na jaren solo werk de draad weer oppakten met hun Page/Plant project, pakte ze ook de magie weer op.
Als je naar de DVD No Quarter - Unledded kijkt, en de heren ziet improviseren met Marokaanse musici in Marrakesh, op de vloer gezeten, meedeinend op de Afrikaanse ritmes rest niets dan verbazing.
Als je naar de DVD No Quarter - Unledded kijkt, en de heren ziet improviseren met Marokaanse musici in Marrakesh, op de vloer gezeten, meedeinend op de Afrikaanse ritmes rest niets dan verbazing.Alsof er geen 14 jaar tussen gezeten heeft weten ze elkaar weer feilloos te vinden in het geven en nemen van ruimtes en improvisaties.
Als er iets van zulke magie bestaat voor simpele amateurs als ik, dan heb ik dat in ieder geval met vriend en muziekmakker Rene.
Het vermogen om te gaan zitten, en afhankelijk van de mood zien wat eruit rolt.
Wie zelf wil checken of ik onzin sta te verkopen mag het checken, op 27 mei, als we met zijn 2-tjes, in Cafe Bij Tante te Elst een zondag gaan vullen met akoestische Rock en Blues.
A Lazy Sunday Afternoon feat. Rene Clemens (uiterst rechts) en Harrie Hendriksen (uiterst links).We zien jullie graag !!
greetz,
Harrie
PS:
De man tussen ons in op de foto is overigens Prog grootheid Neal Morse (ex-TransAtlantic ex-Spock's Beard).
3 opmerkingen:
Hee Harrie,
leuk dat jullie samen op de planken gaan staan! Maar....zeg nou niet van jezelf dat je een "simpele amateur bent". Je speelt het meest intieme instrument dat een muzikant maar kan bespelen: de menselijke stem. Ben daar trots op! En dat mag je best laten weten aan de wereld. geloof in eigen kunnen!!!!
Precies Willy daar sluit ik me helemaal bij aan. Harrie wat is in hemelsnaam een 'amateur' je bent een prachtmens die zich ten volle geeft in je zang ..... kortom niks 'amateur'! We gaan er iets heel moois van maken Harrie, de blues vanuit het diepst van onze vezels en rocken dat het dak eraf gaat en uiteraard ook ruimte voor mooie, tere liederen.
René
Dank heren !! Maar tegenover de heren Jimmy Page en Robert Plant past toch nog enige bescheidenheid.
Maar inderdaad, we gaan 'vlammen'.
greetz,
Harrie ;-)
Een reactie posten