Deze Blog-entry, om maar eens een goed Hollands woord te gebruiken, is voor Mariska.De dame die zo graag op een foto wil dat ik haar maar met moeite uit een groepsfoto heb kunnen photo-shoppen. (Weer zo'n fraai Nederlands woord.)
Maar affijn, als ik me niet schandelijk vergis moet ze degene bij de witte pijl zijn.
Maris' loopt al meer dan een jaar stage bij ons, en vandaag sluiten we dat af met zijn 2-tjes. Er volgt nog van alles en ze werkt deze maand nog uit, maar wij zetten een punt achter onze stagaire-begeleider relatie.
Ik had dat nog nooit gedaan, een stagaire begeleid, en toen haar 1ste begeleider, de onvolprezen Jennifer, vanwege een jobwissel, de fakkel overdroeg, kreeg ik die.
Ergens denk ik dat die rare Jen, bewust of onbewust, wist dat het een goeie match zou worden.
Vanaf ergens ruim voor de vakantie heb ik de begeleiding van Maris' op me genomen op mijn eigen, nogal regelloze en onconventionele manier. Die rebelse manier van werken van mij (door mij wel eens een Rock'n'Roll manier van werken genoemd) valt niet altijd overal goed, maar in het geval van Maris' en mij werkte het.
Maris' bleek een ongelooflijk accurate en punctuele, organisatorisch uiterst vaardige stagaire.Iedereen die in de toekomst een sollicitatiebrief krijgt van ene Mariska Scheerder..... blindelings aannemen zou ik zo zeggen.
Binnen een paar maanden wist ze meer te vinden op de groep en was ze beter op de hoogte van medicaties, clubs en gedragsregels dan ik.
Vanaf 1 februari ga ik weer een heleboel vergeten of simpelweg niet kunnen vinden. Ze was een soort zakagenda, Google en alarmklok ineen zal ik maar zeggen.
Toch zal ik dat niet het meeste missen aan haar. Ik heb ontzettend veel van Maris' mogen leren. Over mezelf. En als ik me niet vergis, is dat ook wederzijds.
We hebben een best wel diepgaand stukje levensweg samen afgelegd, wat niemand verder een suikerbiet aangaat, maar wat ik nooit zal vergeten.
Ik had graag nog een stukje verder gewandeld, maar de wegen scheiden zich, en zo hoort dat misschien ook wel te gaan.
Teveel Rock'n'Roll is niet goed voor kleine meisjes zei mijn moeder altijd al ;-)
Ik heb een mooi kado voor d'r gekocht, tenminste dat hoop ik, want ik doe dat soort dingen meestal meer vanuit het hart dan vanuit het hoofd.
Om een muzieknummer te vinden wat de volledige lading dekte, is me niet gelukt. Dat is voor mijn doen al vrij uniek. Maar Window In The Skies van U2 had de meeste herkenningspunten, en ik denk dat Maris' zelf ze d'r wel uit kan vissen.
Dus Maris' deze is voor jou, en ja, ......je mag wijselijk je mond houden ;-).
Ik ben trots op je !!!
2 opmerkingen:
Ey Har,
Ah.. lief en mooi stukkie over mij :) je cadeau is supper en zal het met veel aandacht lezen/ kijken.
Vind jammer dat het einde is van mij stage :( zal je wel missen hoor.
Veel liefs
Mariska
Ah meis, je moet maar zo denken: je bent vandaag een begeleider kwijt geraakt, maar je hebt een vriend gewonnen. Mocht je ooit wat nodig hebben.....I'm only 1 phonecall away.
Greetz,
Harrie ;-)
Een reactie posten