De Handen Van Mijn Vader
De handen van mijn vader
Pakten werk’lijk alles aan
Eeltig grote vuisten
Lieten nooit het werk staan
Maakten wat kapot was
Hielpen om door te gaan
De handen van mijn vader
Konden kolenschoppen zijn
Verzette onverzettelijk
Meer of minder fijn
De obstakels die ze troffen
Problemen groot en klein
De handen van mijn vader
Soms heb ik ze gevreesd
Onverbiddelijk rechtvaardig
Ze hielden me bedeesd
En leerde vele lessen
De harde nog het meest
De handen van mijn vader
Handen vol van kracht
Die mijn kinderen droegen
Zo liefdevol en zacht
Wat konden ze veel geven
Veel meer dan ik ooit dacht
De handen van mijn vader
Breekbaar plots en teer
Vlak na zijn hartinfarct
Streelde ik ze weer
Ik vroeg God in de hemel
Laat hem nog blijven Heer
De handen van mijn vader
Getekend door de tijd
Getekend door het leven
En zijn allerlaatste strijd
Zijn nu niet meer geketend
Maar eindelijk bevrijd
De handen van mijn vader
Ik mis ze soms zo plots
Wat waren ze een voorbeeld
Wat maken ze me trots
Harrie 2008/2011
1 opmerking:
Prachtige en ontroerende ode aan je vader.
Een reactie posten