Lang Weg Geweest

Meer dan een half jaar heb ik geen Nederlandse tekst meer geschreven.
Maar inmiddels is het weer gaan kriebelen.

Waarmee ik absoluut niet wil zeggen dat het hek weer van de dam is, verre van dat, maar wanneer er geheel natuurlijk iets ontstaat dan mag het van mij deweg naar hier wel weer vinden.

En het eerste product van die gedachte is een heel toepasselijke geworden.
Niet geheel zonder reden uiteraard.
Er zitten gevoelens en gedachtes bij die te maken hebben met de sabbatical.
En terug keren naar iets waar je voor je gevoel te lang van weg bent geweest.

Hoop dat het U weer zal bevallen....

Enjoy !!

Lang Weg Geweest

Ik heb de sterren en de maan
En de lichten weggenomen
Om de duisternis te vangen
Die bezit nam van mijn dromen
En letters werden woorden
De woorden werden zinnen
Over vallen en weer opstaan
En overnieuw beginnen

Ik heb zo vaak, zo vaak
Vaak mijn eigen taal gevreesd
Nu word het tijd, tijd
Tijd dat jij mijn ziel weer leest
Want ik ben lang, lang oh
Veel te lang hier weggeweest

Ik werd wakker en ik dacht
Dat ik de hemel had verloren
Maar ergens kon ik echo’s
Van mijn liefde nog steeds horen
Ik heb mezelf aangepakt
Ben dromen op gaan rapen
Heb ze zachtjes meegenomen
Naar waar zij nog lag te slapen

Ik heb zo vaak, zo vaak
Vaak mijn eigen taal gevreesd
Nu word het tijd, tijd
Tijd dat jij mijn ziel weer leest
Want ik ben lang, lang oh
Veel te lang hier weggeweest

Laat de muze in je ziel
als een feniks weer herrijzen
Voel het leven in jezelf
Laat het woord de weg weer wijzen
Wees niet bang meer voor het lied
Dat je hart zo graag wil zingen
Wees niet bang meer voor je dromen
Wees niet bang voor nieuwe dingen

Ik heb zo vaak, zo vaak
Vaak mijn eigen taal gevreesd
Nu word het tijd, tijd
Tijd dat jij mijn ziel weer leest
Want ik ben lang, lang oh
Veel te lang hier weggeweest

Greetz,
Harrie