Terugkijken en vooruit.....Jaaroverzicht

Nou, ik heb het aardig gered.
Één tekst heb ik nog over in de map “kant en klaar” en dat is Cyndi.
Maar omdat ik dat nog steeds het allermooiste vind wat ik geschreven heb, geef ik dat met liefde een mooi plekje in het nieuwe jaar.
Waar het de ruimte krijgt om te schijnen op een manier die het verdient.

Ik kan een mooi verhaal ophangen over ‘geluk in kleine dingen’, vriendschappen en liefde, maar let’s face it: 2008 was voor mij gewoon een kut jaar.
Zeker niet het jaar dat ik in gedachten of verwacht had toen iedereen mij vorig jaar een gelukkig Nieuwjaar wenste.
De angst om de knobbel in mijn borst, het verhuizen van mijn ouders, de operaties van mijn vader en uiteraard de problemen op mijn werk.

Een deel daarvan zal ook in 2009 nog wel even voortduren ben ik bang.

Ik had 2008 niet vrolijk afgemaakt als ik niet een paar waanzinnige helden om me heen had gehad.

Een held hoef je niet 24 uur per dag, 7 dagen per week te zijn.
Een keer, precies op het juiste moment, dat is al genoeg.

Een belletje, een klopje op de schouder, een goed advies, een knuffel, een blik, een fluister in de nacht, een gezellige avond, een sms, een kus, wat tijd….gewoon even oprecht vragen hoe het met iemand gaat....het kan je al tot iemands held maken……zelfs al is het maar voor even.

Ik wil ze hier toch even noemen, mijn helden van 2008, in volstrekt willekeurige volgorde:

Mijn heilige 3 eenheid: Natascha (Soulmate), Kim (Pride) en Sam (Joy),

Gerda, Jan Plooster, Rico, Wesley, Sebastiaan, Bas en Guus, Christel,
Desmo Schut, Jac Kloots en de rest van de ouwe PM Stamgasten/scouts die voorbij trekken,
Saskia Westen, Henco, Esther Minkman,
Mariëlle, Ruth, Ingemarie en de rest van de ‘old school gang’,

Joep mijn Platenboer & staff, Arrow Classic Rock (de radio variant en het festival),
zij die muziek maakte en mij hoe dan ook raakte, Neal Morse, Rick Wright (RIP), Bono, Uriah Heep, The E-Street Band, Heepsters all over the world,

mijn muziekbroeder Rene Clemens, Willy Slaats, de rest van de Bruce gang (Vincent en Jantina en the Boss himself),

My vocal guides: John Lawton, David Coverdale & Damian Wilson,

Jan “Pianoman” Bongers & family, Ronald “Guitar-slinger” Neeleman & family, Jeroen “Animal” Vos & family, Theo “Soundproof” Uffink & family,

mijn soulbrother René de Koeijer, m’n maatje Monique Luijt, Rob “Bas-Bro” Weijman,
mijn drinkzuster en bok-babe Irina, Emiel & Gleice en hun kleine Milan, Berry Moerbeek

John & Loni and the Luijt gang, Ilja & Roos, Pa & Ma, Bernard, mijn familie,
Ricki van Wessel, Petra de Vries, Jean Pierre, Betty & Do, Mariska & Wiebe

de SP boys (Wally, Jaap, Ton) en allen die mijn 40ste verjaardag glans gaven,

mijn Hemelse 3-eenheid (mijn muze, mijn beschermengel, mijn inspiratie), Ingrid Betancourt,
de Bijbelse 3 Eenheid, de Dalai Lama, de mensen van Pink Ribbon,

en alle mensen die me oprecht gesteund hebben in het afgelopen jaar, maar die ik hier toch vergeten ben.

Zit hier iemand tussen die je kent, maar die mijn blog niet leest ??
Zeg maar dat ik hem of haar een held vond in 2008, of verwijs ze maar naar http://www.dirtyharrie.blogspot.com/ .

Laten we voor volgend jaar het lijflied van David Bowie maar tot ons motto verklaren.
We Can Be Heroes !!…..Just For one Day…….

Voor jullie de versie van Bon Jovi, en de tekst:

I
I will be king
And you
You’ll be my queen

I
I wish you could swim
Like the dolphins
Like dolphins can swim
Though nothing
Will keep us together
We can beat them
For ever and ever
Oh we can be Heroes
Just for one day

I
I will be king
And you
You will be queen
Though nothing
Will drive us away
We can beat them
Just for one day
We can be Heroes
Just for one day

I
I can remember
Standing
By the wall
And the guns
Shot above our heads
And we kissed
As though nothing could fall
And the shame
Was on the other side
Oh we can beat them
For ever and ever
Then we can be Heroes
Just for one day

We can be Heroes
We can be Heroes
We can be Heroes
Just for one day
We can be Heroes
Just for one day

Love & Respect,
Harrie