Terugkijken en vooruit.....Jaaroverzicht

Nou, ik heb het aardig gered.
Één tekst heb ik nog over in de map “kant en klaar” en dat is Cyndi.
Maar omdat ik dat nog steeds het allermooiste vind wat ik geschreven heb, geef ik dat met liefde een mooi plekje in het nieuwe jaar.
Waar het de ruimte krijgt om te schijnen op een manier die het verdient.

Ik kan een mooi verhaal ophangen over ‘geluk in kleine dingen’, vriendschappen en liefde, maar let’s face it: 2008 was voor mij gewoon een kut jaar.
Zeker niet het jaar dat ik in gedachten of verwacht had toen iedereen mij vorig jaar een gelukkig Nieuwjaar wenste.
De angst om de knobbel in mijn borst, het verhuizen van mijn ouders, de operaties van mijn vader en uiteraard de problemen op mijn werk.

Een deel daarvan zal ook in 2009 nog wel even voortduren ben ik bang.

Ik had 2008 niet vrolijk afgemaakt als ik niet een paar waanzinnige helden om me heen had gehad.

Een held hoef je niet 24 uur per dag, 7 dagen per week te zijn.
Een keer, precies op het juiste moment, dat is al genoeg.

Een belletje, een klopje op de schouder, een goed advies, een knuffel, een blik, een fluister in de nacht, een gezellige avond, een sms, een kus, wat tijd….gewoon even oprecht vragen hoe het met iemand gaat....het kan je al tot iemands held maken……zelfs al is het maar voor even.

Ik wil ze hier toch even noemen, mijn helden van 2008, in volstrekt willekeurige volgorde:

Mijn heilige 3 eenheid: Natascha (Soulmate), Kim (Pride) en Sam (Joy),

Gerda, Jan Plooster, Rico, Wesley, Sebastiaan, Bas en Guus, Christel,
Desmo Schut, Jac Kloots en de rest van de ouwe PM Stamgasten/scouts die voorbij trekken,
Saskia Westen, Henco, Esther Minkman,
Mariëlle, Ruth, Ingemarie en de rest van de ‘old school gang’,

Joep mijn Platenboer & staff, Arrow Classic Rock (de radio variant en het festival),
zij die muziek maakte en mij hoe dan ook raakte, Neal Morse, Rick Wright (RIP), Bono, Uriah Heep, The E-Street Band, Heepsters all over the world,

mijn muziekbroeder Rene Clemens, Willy Slaats, de rest van de Bruce gang (Vincent en Jantina en the Boss himself),

My vocal guides: John Lawton, David Coverdale & Damian Wilson,

Jan “Pianoman” Bongers & family, Ronald “Guitar-slinger” Neeleman & family, Jeroen “Animal” Vos & family, Theo “Soundproof” Uffink & family,

mijn soulbrother René de Koeijer, m’n maatje Monique Luijt, Rob “Bas-Bro” Weijman,
mijn drinkzuster en bok-babe Irina, Emiel & Gleice en hun kleine Milan, Berry Moerbeek

John & Loni and the Luijt gang, Ilja & Roos, Pa & Ma, Bernard, mijn familie,
Ricki van Wessel, Petra de Vries, Jean Pierre, Betty & Do, Mariska & Wiebe

de SP boys (Wally, Jaap, Ton) en allen die mijn 40ste verjaardag glans gaven,

mijn Hemelse 3-eenheid (mijn muze, mijn beschermengel, mijn inspiratie), Ingrid Betancourt,
de Bijbelse 3 Eenheid, de Dalai Lama, de mensen van Pink Ribbon,

en alle mensen die me oprecht gesteund hebben in het afgelopen jaar, maar die ik hier toch vergeten ben.

Zit hier iemand tussen die je kent, maar die mijn blog niet leest ??
Zeg maar dat ik hem of haar een held vond in 2008, of verwijs ze maar naar http://www.dirtyharrie.blogspot.com/ .

Laten we voor volgend jaar het lijflied van David Bowie maar tot ons motto verklaren.
We Can Be Heroes !!…..Just For one Day…….

Voor jullie de versie van Bon Jovi, en de tekst:

I
I will be king
And you
You’ll be my queen

I
I wish you could swim
Like the dolphins
Like dolphins can swim
Though nothing
Will keep us together
We can beat them
For ever and ever
Oh we can be Heroes
Just for one day

I
I will be king
And you
You will be queen
Though nothing
Will drive us away
We can beat them
Just for one day
We can be Heroes
Just for one day

I
I can remember
Standing
By the wall
And the guns
Shot above our heads
And we kissed
As though nothing could fall
And the shame
Was on the other side
Oh we can beat them
For ever and ever
Then we can be Heroes
Just for one day

We can be Heroes
We can be Heroes
We can be Heroes
Just for one day
We can be Heroes
Just for one day

Love & Respect,
Harrie

Verward

Zo, de kerstdagen zijn geweest.

Hier voltrokken ze zich met een 3e griepgolf door de familie.
Kim en ik hebben koortsig en griebelig de 2e kerstdag tegen heug en meug door gebracht op de bank, na een nacht van rillen, bibberen en ijlen.

Nooit eerder, weet ik met enige zekerheid te zeggen, zijn we zoveel, in zo'n korte tijd door griep getroffen.
Volgens mijn jongste dochter komt dat door 'de spanning'.
En eerlijk gezegd kon dat nog wel eens kloppen ook.

Ik kan dit jaar niet afsluiten zonder stil te staan bij de 'werk-perikelen'.

Ik heb dit jaar niet veel gewerkt, en ben nog steeds in afwachting van een plek die ik mijzelf eigen kan maken.
Dat maakt me niet echt vrolijk, maar ik blijf hopen op andere, beter tijden.

Toen ik onderstaande tekst schreef kon ik niet weten hoe vaak ik daarna nog zou denken "Het klopt precies jongen, wat je daar geschreven hebt".

Ik had me ook voorgenomen dat onderstaande tekst, "Verward", de laatste van zijn soort zou worden.
Dat, weet ik inmiddels, is ijdele hoop.
Er blijft 'inspiratie' komen uit die hoek.

Ik geloof alleen wel, dat volgend jaar absoluut niet hetzelfde zal worden als dit jaar.

Bij onderstaande song hielp het me dat ik het schreef over een bestaand nummer heen.
Born Brilliant van de band IQ.
Het hielp me mezelf te beperken en toch in een bepaalde sfeer te schrijven.
Daardoor werd het krachtig.

Zet het nummer maar aan terwijl je de tekst leest, en misschien werkt het dan net als bij mij.
En zo niet, dan toch......enjoy it !!

Verward

’t Is steeds weer van hetzelfde
het wil gewoon maar niet
schreeuw harder dan ik horen kan
maar niemand die het ziet

Ik zoek naar nieuwe visie
Maar voel me doof en stom en stekeblind

De vader der gedachte
Is eigenlijk gewoon nog maar een kind

Want alles dat ik anders wil
Verbeterd of vernieuwd
Stuit steeds op harde tegenstand
Ze zijn niet eens benieuwd

Mijn goede intenties
Zijn in een mist van warrigheid gestrand

De keren dat het wel lukt
Tel ik simpelweg nog op één hand

Het vechten is maar een reflex
Het snappen is een wens
Iets begrijpen van de kern
De drijfveer van de mens

De reden van de boosheid
En waarom zijn ze hard en resoluut

Verhalen van maar één kant
Maken waarheid altijd absoluut

Ik ben nog steeds dezelfde
Die ik altijd ben geweest
Waarom is alles anders dan
En word ik nu gevreesd

De waarheid van de ego’s
Is hard en immer fel genadeloos

De waarheid van de liefde
Maakt alle woorden steeds nog schadeloos

Jij en ik, wij varen uit
Met de boot die steeds weer strand

Voor wie waarheid niet bestaat
Is de leugen best briljant

Best briljant

Greetz,
Harrie

Terugkomst (van een oude zwerver)

De lezer die hier slechts eens in de zoveel tijd zijn of haar ogen parkeert zal wel gek worden van de niet aflatende stroom berichten hier.

Ik heb gewoon een ongelooflijke behoefte om aan het begin van het nieuwe jaar fris te beginnen.
Ik wil wat dingen uit mijn systeem hebben.
Het nekt me niet ofzo, ik heb geen last van druk of stress, maar zolang ik de drive heb blijf ik hier productief denk ik.
En mocht het iets in het nieuwe jaar pas klaar zijn vind ik het ook best ;)


Ik wil met dit blogbericht een beetje inhaken op de Muzikaal Terugblikken lijstjes.
De mooiste ervaring dit jaar, vanuit het oogpunt van vermaak en vertier zogezegd, is zonder twijfel het concert van Bruce Springsteen geweest.

Ik heb in dit jaar van Down echt wel meerdere hoogtepunten gekend (Arrow, spelen op de Airborne, etc.) maar Bruce steekt er met kop en schouders boven uit.
Het was een soort totaal ervaring.
Intens met vrienden opstap, ik ben fan van Bruce geworden, ik heb er veel muziek door (her)ontdekt en tussendoor gewoon het beste concert van mijn leven gezien.
En dat in de Amsterdam Arena ;0)


Ik kocht gelijk het album Magic van Springsteen, en zocht daarop het nummer wat mij op het concert al aansprak....Gypsy Biker.
De tekst, de sfeer, de vibe van die song zijn fantastisch.
(Nee, deze x geen gemakkelijke link, gewoon naar buiten gaan en die CD kopen. Leg 'm maar onder de boom ofzo ;O) )

Het heeft me geïnspireerd tot het schrijven van de song "Terugkomst".
De tekst is voor al mijn meiden, die me hebben moeten missen terwijl ik mijn kleine kruistocht voor gerechtigheid voerdde.
Mijn pijn is ook hun pijn geweest, maar ook wat dat betreft, hoop ik dat 2009 gauw een nieuwe frisse start zal kennen !!

Enjoy !!

De Terugkomst

Ik heb de stormen meegemaakt
Ik heb de wegen afgestruind
De wind maakte mijn huid ruw
En de zon heeft haar gebruind
De tijd heelde mijn ziel
Verwarmde mijn hart
Ik wil terug naar oude waarden
Maar met een frisse start

Meisje word maar wakker
En spring maar uit je bed
Deze oude zwerver
Heeft koers naar huis gezet

Ik heb de vragen wel gesteld
Maar heb het antwoord niet gehoord
De reis maakte opstandig
Heeft de rust steeds weer verstoord
Zwervers met veel vragen
Zijn geen graag geziene gast
Hun waarheid opent oude wonden
Is iets te vaak een last

Mama schud je pels op
Maak ruimte voor je luis
Deze oude zwerver
Komt weer terug naar huis

Nu heeft heimwee me geraakt
Ik heb mijn motor afgedankt
Al het zwerven is nu klaar
‘k hoop dat jij me weer ontvangt
Rusten van het reizen
Mijn voeten bij het vuur
Het antwoord laten wachten
Ik ben thuis voor lange duur

Liefje spreid je armen
Sta open voor mijn pijn
Deze oude zwerver
Wil thuis weer welkom zijn

Greetz,
Harrie

De Laatste Zullen De Eerste Zijn...

Oh oh oh wat een lekkere zondag !!

Ik ben vanmiddag bij mijn vriend René geweest waar we opnames gemaakt hebben van mijn teksten en zijn muziek.
Iets wat in die combinatie nummers van Hendriksen/Clemens moge heten.

Een tijd geleden daagde René creatief mij uit, een religieuze tekst te schrijven.
Ik ging aan de slag met een aantal losse ideeën waar ik een wat wereldser Kerstlied van wilde maken.
En beide fans van Neal Morse zijnde, wist ik dat René het zou waarderen als het lied ook niet gelovigen kon aanspreken en misschien wel aan het denken zetten.

Een bekende tekst uit de bijbel is "Vele Eersten Zullen De Laatsten Zijn".

Iets wat zoveel betekent dat het je nu tegen kan zitten, maar ooit krijg je wat je verdiend.

Is het niet hier op aarde dan in het hiernamaals.

Dat was een gegeven waar ik vanuit mijn huidige positie iets mee kon, en uiteindelijk heeft het nummer zichzelf geschreven.

En hoort dat niet zo met dit soort liedjes,.....hemelse inspiratie ??

De muziek die René erbij gemaakt heeft moet ook ergens van boven zijn gekomen denk ik.

.

Ik had het lied eigenlijk met Kerst in premíere willen laten gaan, maar René heeft gelijk mijn site opgepimpt met een prachtig spelertje waar het nummer op staat.

Luisteren kan nu dus via het spelertje rechts !!

En dus krijgt U ook nu de tekst van mij erbij.

.

Enjoy it !!! En René, bro'.............THANX !!!

De Laatste Zullen De Eerste Zijn

En op de allerlaatste dag
Als het vechten staken mag
Als God zegt het is genoeg
Stappen we samen uit de kroeg
Dan voeg ik me bij malloten
Bij de losers en idioten
Bij doofstommen en bij blinden
Zij die geluk niet konden vinden
Bij de lammen en melaatsen
Bij de aller aller laatste
Staan we allen trots en vrij
Samen vooraan in de rij

En de verloren zielen
Komen allemaal weer thuis
Want iedereen is welkom
In mijn Vaders huis

Ja op de allerlaatste dag
Komt de allermooiste lach
Omdat elk kind mag komen
Rechtstreeks door de poort mag stromen
Ja geen mens kan het verhinderen
Dat zelfs ongeboren kinderen
Zich bij de grote schare voegen
Van wie nooit ergens om vroegen
Naar waar tranen nooit meer vallen
Waar de pijn verdwijnt bij allen
Daar zijn we blij en eensgezind
Zijn we vrij en kleurenblind

En de verloren zielen
Komen allemaal weer thuis
Want iedereen is welkom
In mijn Vaders huis

Want op de allereerste dag
Als het feesten starten mag
Als de wijn vloeit op de bruiloft
En elk kind zo vrolijk rondsloft
Klinkt applaus uit alle handen
Voor bij wie de lamp nog brandde
Zij die nu nog binnenkomen
Verwarde geloof heel vaak met dromen
Maar er is plaats om mee te eten
Als je het Kind niet bent vergeten
Want het Lam ligt bij de Leeuw
Voor de eerstkomende eeuw

En de verloren zielen
Komen allemaal weer thuis
Want iedereen is welkom
In mijn Vaders huis

Greetz,

Harrie

(P.S. luister ook even naar dat wat ooit "Alweer Een Liefdesliedje" heette, maar vanmiddag tot het veel vlottere "Geloof Me Maar" is omgedoopt !! Tekst Harrie, Muziek René !!)

Muzikaal terugblikken II ......

Mijn 2e en laatste terugblik op het muzikale jaar 2008 door middel van een lijstje.

Allereerst de beeld dragers.
Welke concerten heb ik op DVD aangeschaft dit jaar en hebben me volledig van mijn sokken geblazen.

Om te beginnen
op nummer 5: Heart - Dreamboat Annie Live

Heart speelt hun klassieke debuutalbum Dreamboat Annie integraal live, aangevuld met wat extra nummers en covers.
Ann Wilson is zo magistraal, en blaast Led Zeppelin en Who covers haar strot uit op een manier waar Robert Plant en Roger Daltrey deze dagen alleen nog maar nat van kunnen dromen.
Kick ass rock !!



Op nummer 4: Neal Morse - Sola Scriptura & Beyond


3 (ik herhaal DRIE) uur aan magistrale Prog Rock meesterlijk gespeeld door Neal's Hollandse begeleidingsband.
Een must voor Prog liefhebbers.
En de man komt bijna jaarlijks in Ede optreden voor bijna niks !!
Drummer Collin Leijenaar, afkomstig uit de omstreken van Ede, is daar denk ik beetje verantwoordelijk voor.
Ongelooflijk wat deze man weg drumt.

Op nummer 3: U2 - Under A Blood Red Sky

Herrineringen aan een lange magere puber met een veels te grote bril en sluik haar die zich afzette tegen de disco en pop door te gaan voor een beginnend rock bandje uit Ierland.
Een bandje dat niemand kende en dat niemand iets vond.
Die jongen was ik, de band U2.
Dit is de allerbeste concert DVD van U2 OOIT, en geloof me die hebben er al heel wat gemaakt.
Eerlijk, rauw en puur !!!

Op nummer 2: ZZ-Top - Live From Texas

Eindelijk een DVD van deze sensationele band uit Texas.

Ik hoop ook ooit een oud concert van deze mannen op DVD te kunnen aanschouwen, maar dit is zeker geen zwaktebod !! Echt niet !!
Een heerlijke Blues Rock DVD die zowel met als zonder beeld een waanzinnige vibe je huiskamer in dendert !! Kippevel !!

En op 1: The Who Live At Kilburn 1977

Oh, oh, oh wat is dit ongelooflijk gaaf, goed en geil !!
The Who op top kunnen in hun laatste liverecording met drummer Keith Moon.
WAT een energie, WAT een performance, WAT een kei lekkere muziek.
Ik heb de Blu-Ray aangeschaft dus kijk ook nog eens naar superieure beeld en geluidskwaliteit.
Alleen de extra's al, opnames van een eerste performance van Tommy in The Royal Albert Hall, heeft me een uur gekluisterd aan de buis gehad.
Ik ben een fan, ik geef het toe, maar zelfs een Who hater moet bij het zien van deze dvd gillend klaarkomen.

En mijn laatste lijstje ??

De CD's die niemand van U gekocht heeft, maar die dat wel verdiend hadden.
De onopgemerkten, de verschoppelingen, de nobody's, mijn onvolprezen helden en heldinnen.
De onontdekte schatten van 2008 !!

Op 5: Dede Priest - Candy Moon
Blues dame optima forma met een fikse dosis soul en gospel.
Heeft een hollandse band achter zich, maar komt zelf uit Amerika, en staat voor veels te lege pleintjes en zaaltjes Nederland af te struinen.
Deze dame verdient een kans !! Absoluut !!

op 4: Dana Fuchs - Live In NYC
De strot, de blues, de power en de geest van Janis Joplin in een prachtig lijf.
Rauw, geil, maar met OH zo veel gevoel in haar donder.
DE ontdekking op vrouwelijk gebied van 2008 !! Ach wat, ook op mannelijk vlak !!

Op 3: Nils Lofgren - The Loner

De gitarist van de E-Street Band, vaak overschaduwt door The Boss Bruce Springsteen, brengt een eerbetoon aan die andere grootheid waar hij vaak voor gespeeld heeft, Neil Young.
Zoals alleen meestergitarist Lofgren dat kan.
Een CD voor voeten op de bank, open haard aan, lekker drankje erbij, goede muziek vrienden erbij en volop genieten van vakmanschap.

Op 2: No-Man - Schoolyard Ghosts

Steven Wilson is een alles kunner.
Zit in Porcupine Tree, Blackfield doet solo dingen. Een grootheid in de Progwereld.
En in iedere band belicht hij een ander aspect van de muziek en van zijn geniale kunnen.
No-Man geeft ruimte voor zijn prachtige sfeerbeelden, in de geest van Talk Talk, met een vleugje marillion, Yes misschien.
No-Man is kippenvel muziek die je meeneemt in je fantasie naar mooie plaatjes en beelden.

Op de ABSOLUTE nummer 1:
OTR (On The Rocks) met Mamonama !!!

John Lawton is BACK !! met ex-Focus gitarist Jan Dumee.
De beste Blues Rock zanger ter wereld, die ooit zijn stembanden al aan de wilgen had gehangen, heeft zich God zij dank laten overhalen om dit project met Dumee aan te gaan.
De rest van de band word gevormd door 3 Braziliaanse vrienden van Dumee.

De combi levert Rock op met een dosis Blues, een dosis Latin, een dosis Prog, en een vleugje Jazz.
Het doet mij vele malen meer denken aan een kruising tussen Lucifer's Friend, min of meer Lawton's eerste band, en zijn solo album Paying My Dues To The Blues.
Meer dan aan Uriah Heep met Lawton als zanger.

HEERLIJKE nummers, lekkere auto CD, en ik kan niet wachten om dit combootje live te zien.
Liefhebbers van Classic Rock kunnen deze CD blind aanschaffen.

Dat was mijn muzikale jaar.
Een mooi jaar.
En 2009 beloofd nu al zeker zo lekker te worden.

Mmmmmmmmmm.......YES !!

Greetz,
Harrie

Muzikaal terugblikken.....

Mijn Blog buddy Willy Slaats is op zijn weblog bezig met schitterende eindejaars lijstjes.
Echt de moeite waard om te lezen en je samen met hem in te verdiepen !!
Kijk zelf maar.

Zelf wil ik ook graag wat dingetjes middels lijstjes de revu laten passeren.
Het was namelijk een waanzinnig Classic Rock jaar, met veel releases van wat we tegenwoordig Classic Rock Bands noemen.
Sommige van die bands hadden al bijna 10 jaar niks nieuws laten zien/horen.

Daarom wil ik hier even mijn 5 topreleases van het jaar en de 5 tegenvallers, wat mij betreft in ieder geval, voorbij laten trekken.
Eerst de 5 tegenvallers. (Let wel, niet direct slecht dus, maar affijn.....)

Op 5: AC/DC - Black Ice
Geen slechte plaat hoor, maar ik had er gewoon meer van verwacht. Zal wel aan mij liggen.
Want de eerlijkheid gebied me te zeggen dat, qua motivatie, deze plaat ook zo had kunnen ruilen met de nummer 5 van de beste releases.
Jammer dat ze live als een speer uitverkocht waren.
AC/DC live had ik graag willen meemaken !!

Op 4: Gary Moore - Bad For You Baby

In het begin kon Moore met zijn Bluesplaten nog variëren.
Stevige 3 mans Blues Rock, of een plaat met blazers, of in de stijl van iemand.
Maar de laatste 3 platen staat Moore een beetje op de automatische piloot.
Slecht zal hij nooit worden, maar weinig verassend is hij inmiddels wel.

Op 3: Guns 'n Roses - Chinese Democracy

Absoluut niet het wachten waard.
Paar positieve uitschieters, maar met de tijd die Axl had, had ie met meer kunnen en moeten komen.
En ik mis Slash.

Op 2: Lenny Kravitz - It's Time For A Love Revolution

Zelfs lange titels kunnen het niet verhullen......Lenny's lost it.
Steeds hoop je weer de Kravitz te horen van zijn 2 geniale eerste platen.
Maar helaas.
Zijn laatste 3 werkjes, waaronder deze, heb ik niet eens meer gekocht maar gedownload.
En van die 3 is alleen Baptism het waard om nog eens uit de aanbiedingbak bij de Media markt te vissen.

Op 1: Metallica - Death Magnetic

Opgeklopte lucht, een hype en zwaar overschat. Dat is Metallica. En met name dit album.
Gek dat de beste periode van de band (Black Album/Load/Reload) nu door velen afgedaan word als de slechtste.
Op die albums was de band vernieuwend en creatief.
St. Anger was gruwelijk, dit is beter, maar verre van geniaal.

De 5 beste tellen we uiteraard andersom af.

Op 5: Nazareth - The Newz
En ja, nogmaals, die had best plaatsje kunnen ruilen met AC/DC hier boven.
Maar de underdog positie van Naz' heeft er toch voor gezorgd dat ze hier staan.
Ik vond hun vorige album, Boogaloo, beter.
Hier op The Newz wisselt het wel eens van middelmatig naar subliem.
Maar subliem is dan wel gelijk ZO subliem dat het water je uit de mond (of moet ik zeggen oren ??) loopt.

Op 4: Kayak - Coming Up For Air
Net als Nazareth, vecht Kayak tegen de commerciële bierkaai als het er om gaat om nieuw werk gereleased te krijgen.
Met dit album lijven ze zangeres Cindy Oudshoorn in als volwaardig lid, en leveren daarmee een van hun beste albums af van de laatste 2 decennia.
Jammer dat maar weinig mensen dat feit zullen mee krijgen.

Op 3: Journey - Revelation
Journey had een zanger met een uiterst herkenbare en aparte stem, Steve Perry.
Toen hij de band verliet midden in de jaren 90, begon er een periode van bijna 15 jaar kwakkelen voor de band met zangers die het oude Journey gevoel en geluid maar niet terug konden krijgen.
De uit Manilla afkomstige Arnel Pinada, die Journey nummers zong in een cover bandje om geld bij te verdienen, werd van YouTube geplukt en ingelijfd bij de million selling rock band.
En zie daar, Journey herrees, als een phoenix, en kwam met een plaat die makkelijk in de top 3 van hun beste werk ooit past.
Pracht verhaal, prachtplaat !!

Op 2: Whitesnake - Good To Be Bad
David Coverdale, my main man, flikt het alweer.
God wat is die man afgeslacht dit jaar, en ik geef toe, live heeft DC aardig wat ingeleverd.
Qua stem dan, show technisch is het nog steeds een mega charmeur.
Maar Good To Be Bad is een heerlijke rockplaat geworden, een echte Whitesnake plaat voor dit nieuwe milennium.
Wat de rest ook zegt, IK vind het super !!
Het nummer dat ik als sample geplaatst heb zou ik heel HEEL erg graag met mijn eigen band willen spelen......de lange versie........heerlijk !!

Op 1: Uriah Heep - Wake The Sleeper

Alle hulde aan Mick Box, die tegen de gangbare stroming in bleef knokken voor een fatsoenlijke platendeal voor zijn band Uriah Heep.
Het resultaat ??
Na 10 jaar een prima deal bij Sanctuary/Universal, een mega promotiecampagne, en een album dat zich met gemak nesteld tussen de 5 beste Heepplaten OOIT.
Een echte klassieker dit album.
Met nieuwe drummer Russel Gilbrook is er een nieuw vuur de band in geslopen waar menig startend bandje nog een punt aan kan zuigen.
Na jaren bestempeld te zijn als de 'poor man's Deep Purple', kan Heep nu terugblikken op een album zoals Deep Purple ze al in tijden niet meer gemaakt heeft !
De enige minpuntjes ??
De toonsoort van alle nummers is wat verlaagd, waarschijnlijk omdat bij zanger Bernie Shaw ook de rek wat uit de stembanden gaat (wat beslist geen schande is hoor, waarschijnlijk zelfs knap opgelost) en ik mis een very 'umble ballad op het album.
Verder is dit DE topper van het jaar !!

Binnenkort nog zo'n lijstjes ding.

Greetz,
Harrie

Weer een liefdesliedje

Echt, "alweer een liefdesliedje".
Dat dacht ik toen ik een paar ingevingen onder elkaar gezet had.

Ik heb er wat geschreven dit jaar zeg.
Zowiezo heb ik een mega productie gehad.

Momenteel heb ik zo'n 85 Nederlandstalige teksten.
Samen met wat hertalingen en Engelse teksten, waaronder de X-treme Midlife teksten, moet ik de 100 kunnen halen.

Dat heeft een aantal redenen, dat die productie zo hoog was.

Ten eerste had ik de tijd.
Ten tweede had ik vaak 'de blues', een staat van zijn die erg inspirationeel werken kan.
En last but not least, ik had een muze.

Dat is een wat ongrijpbaar fenomeen natuurlijk, een muze.
Is dat zo'n engeltje op je schouder die je van alles influistert ??

Voor mij is het de Godgegeven gift inspiratie op te doen.
Niet direct één bron, één persoon, of één situatie, maar van alles om je heen.
Een beeld, een persoon, een wandeling, een stukje muziek, een ervaring.......het kan van alles zijn.

Dat veel liedjes uiteindelijk over de liefde gingen, komt denk ik omdat in 'the state of Blues' de muze juist de momenten van liefde als heldere parels in een donkere nacht liet schijnen.

En wat heb ik een hoop pareltjes gehad dit jaar.
Zonder hen had dit jaar er heel HEEL anders uit gezien.

De titel is gebleven, "Weer Een Liefdeslied".
Maar ik draag hem wel op aan alle gevers van liefde.

Enjoy it !!!

Weer Een Liefdeslied…

Ik hou van haar omdat ze lief is
Omdat ze eigenlijk een dief is
Ze steelt al mijn wildste dromen
Laat de inspiratie komen
Haar stem is stil, haar ogen stralen
Er valt zoveel achter te halen
Ze laat mijn hart dicht bij haar schuilen
Laat me lachen, laat me huilen

Omdat ze hoort voordat ik praat
Omdat ze weet waar het voor staat
Omdat ze voelt voordat ik geef
Omdat ze ziet waar ik voor leef
Hou ik van haar
Geloof me maar

Ik hou van haar omdat ze mooi is
Omdat ze schijnt als het een zooi is
Ze zal dat zelf wel niet vinden
Maar ze kan me zo verblinden
Haar wil is sterk, haar handen helen
Ze wil echt alles met me delen
Ze liet mijn ziel al dikwijls rusten
Als we vrijen, als we kusten

Omdat ze hoort voordat ik praat
Omdat ze weet waar het voor staat
Omdat ze voelt voordat ik geef
Omdat ze ziet waar ik voor leef
Hou ik van haar
Geloof me maar

Ik hou van haar omdat ze puur is
Omdat ze warm voelt als het guur is
Ze is eerlijk en zo open
Ik mag altijd blijven hopen
Haar hart is groot, haar daden groter
En wat ze doet maakt me devoter
We zijn verbonden voor het leven
Door te voelen, door te geven

Omdat ze hoort voordat ik praat
Omdat ze weet waar het voor staat
Omdat ze voelt voordat ik geef
Omdat ze ziet waar ik voor leef
Hou ik van haar

Geloof me maar

greetz,
Harrie

Herfstwandeling....

Het weer buiten is winters, winterser dan we het in tijden hebben gehad volgens mij.
En ik hang nog wat in de herfst.

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik er nog 6 heb.
6 teksten die ik met U wil delen voordat ik weer even andere dingen nieuw leven in ga blazen.
Weet niet of dat proces mooi op 31 december is afgerond, maar dat weten we pas als het zover is ;)


De titels ??

Verward, Terugkomst, Weer Een Liefdes Lied, Cyndi, De Laatste Zullen De Eerste Zijn en Herfstwandeling.

De tekst De Laatste is een tekst met een religieuze inslag waarmee mijn vriend Rene op het moment aan het stoeien is qua muziek.
Die ziet zowiezo het licht pas als hij daar mee klaar is.

Cyndi, in mijn eigen ogen, is een nummer wat ik compleet af heb.
Ook qua muziek , in mijn hoofd, en deels op gitaar.

Ik heb het hier thuis al een paar keer voor geneuried, en ik vind het zonder twijfel mijn Magnus Opus van dit jaar, zo niet het beste wat ik ooit geschreven heb.
Maar dat is persoonlijk.


Maar dat is letterlijk en figuurlijk toekomstmuziek ;o)
Eerst Herfstwandeling !!

De inspiratie komt uit veel 'herfstige' activiteiten.
Een echte herfstwandeling met vrienden, een avondje herfstbokken met een dame die zich niet door mij onder de tafel liet drinken (en ik heb ECHT mijn best gedaan), oude herinneringen, en een gedachte van mij over de vergelijking van stormen van binnen en van buiten.


Misschien gaat het over een vrouw
Misschien gaat het wel over de wind zelf, die eigenwijs bepaalt of ze stormt, waait, ritselt of blaast.
Van binnen of van buiten.
Ik weet het niet, maar ik vind het prettig dat er ruimte is voor een fantasievolle invulling

Enjoy it.

Herfstwandeling

Ik schop mijn voeten door het blad
De herfst in geel en rood gevat
De wind waait door het naakte bos
en zij, zij gooit haar haren los

Zit vol met leven beetje stout
Net als het wild hier in het woud
En op het pad ziet zij een vos
En zij, zij gooit haar haren los

En ik, ik fluit wat en ik zing
Want deze herfstwandeling
Is nog lange niet voorbij
En zij, zij is nog steeds van mij

De wind maakt wangen rozerood
En alle takken naakt en bloot
Het geeft haar net zo’n lieve blos
En zij, zij gooit haar haren los

Wie door het mistig landschap kijkt
Word met haar naakte kern verrijkt
Haar blote voeten in het mos
En zij, zij gooit haar haren los

En ik, ik fluit wat en ik zing
Want deze herfstwandeling
Is nog lange niet voorbij
En zij, zij is nog steeds van mij

De hele wereld verliest vorm
En ook in haar woed er een storm
Ze lijkt zo wild als een Fries ros
Want zij, zij gooit haar haren los

En de chaos van het weer
Toont naakte schoonheid nog een keer
En ik, ik ben alweer de klos
Want zij, zij gooit haar haren los

En ik, ik fluit wat en ik zing
Want deze herfstwandeling
Is nog lange niet voorbij
En zij, zij is nog steeds van mij

Greetz,

Harrie

Buitenkans (Muziek liefhebber lees deze !!!)

Echte muziekliefhebbers hebben een buitenkans voor zolang het duurt.
Zanger Damian Wilson, momenteel zanger van de band Threshold, stelt zijn hele solo ouvre beschikbaar op http://www.damianwilsonmusic.com/ .

Zijn prachtige met kleine bijna akoestische nummers gevulde debuutalbum Cosmas,
Disciple geschreven voor zijn kinderen en zijn gezin,
het meer met een band gespeelde Live In Rehearsal
en zijn nooit officieel uitgebrachte Commune


4 prachtige albums, met luisterliedjes en prachtige teksten.
Ik heb het eigenwijs onder Prog Rock gecatagoriseerd, maar het is zoveel meer dan dat.
Het is vooral mooi.
Zijn nummers When I Leave This Land en Homegrown (beiden van Cosmas) bezorgen me nog steeds kippenvel.
Dit is de man die mij zanglijnen leerde zingen als in het nummer Lifeline.

Je kunt de albums tijdelijk downloaden op MP3 en Wav formaat, en Damian vraagt er slechts een vrijwillige donatie voor (mag dus ook niks zijn) en dat je mensen attent maakt op zijn muziek.

Ik vind deze man zo onvoorstelbaar goed, zo'n ongelooflijk talent dat ik het uit wil schreeuwen:
Ga naar zijn site, Download zijn albums en geef jezelf een kan om fan te worden van Damian !!

Deze man verdiend een kans !!!!!! ABSOLUUT !!
Laat deze kans niet schieten !! Het is maar tijdelijk !!

http://www.damianwilsonmusic.com/

Enjoy the music.

Greetz,
Harrie

Heerlijk Avondje............

Ah !!!
Het is weer zover.
De December feestmaand kickt af met Sinterklaas.
Ik vind het oer gezellig en ik heb er zin in !!!!!!!!!!!

Er is één ding wat ik een beetje jammer vind rondom Sinterklaas.
Het gebrek aan nieuwe liedjes.

Die Amerikanen en Engelsen gaan ieder jaar voor een nieuwe Kerst-hit, en verdomd, scoren 9 van de 10 x keer ook nog eens met die wanstaltige werkjes.

De wegwerpliedjes van ene "Coole Piet/Diego" daar gelaten zijn er de afgelopen 30 jaar precies 2 (ik herhaal even: TWEE) nieuwe Sinterklaas liedjes geschreven.
Liedjes die ook echt zijn toegevoegd aan het gilde van bekende Sint nummers.

Sinterklaas Wie Kent Hem Niet van het Goede Doel en
Ik Ben Toch Zeker Sinterklaas Niet van Kinderen voor Kinderen.

Dat is veels te weinig.
Daarom roep ik iedere collega muzikant/tekstschrijver op iets te gaan doen aan deze nijpende leegte !!

En ik wil zelf wel alvast het goede voorbeeld geven met mijn Sinter Shuffle !!
Enjoy !!

Ooit was ik Goed Heilig Man
Ik maakte er een feestje van
Ik strooide grif in elke hoek
Zat ruimschoots in de peperkoek

Samen met mijn zwarte vriend
Had ik mijn sporen wel verdiend
Vulde de schoen bij open haard
En speelde altijd open kaart

Maar
Echt de allerlaatste tijd
Ben ik de draad een tikkie kwijt
Want oh ik moet steeds eerder komen
Met mijn boot naar Holland stomen
En voor mijn Piet inburgering
Want anders komt ie er niet in
En wie verlangt er nog een lijst
Want alles word van mij ge-eist

En ooit beklom ik ieder dak
Met mijn paardje vol gemak
Overal klonk het kinderlied
Voor Sinterklaas en Zwarte Piet

De maan die scheen nog door de bomen
Het heerlijk avondje gekomen
En ik klopte hard en zacht
Werd met kloppend hart verwacht

Maar
Echt de allerlaatste tijd
Ben ik de draad een tikkie kwijt
Ik schijn de kinderen stress te geven
De kerstman staat me naar ‘t leven
En niemand wil dat ik wat vul
Ze noemen mij een oude lul
ik respecteerde nog het kind
maar nu word simpel geld gepind

Ooit deed iedereen zijn best
Huiswerk maken en de rest
Om in mijn boek te komen
Met hun wensen en hun dromen

En was je liever lui dan moe
Dan wachtte je de zak of roe
Ik nam menig etter mee
Terug naar Spanje over zee

Maar
Echt de allerlaatste tijd
Ben ik de draad een tikkie kwijt
De jeugd van nu maakt mij wat bang
Wanneer ik rond hun plekkie hang
Ik krijg echt rooie oortjes zeg
Als ik mijn oor te luisteren leg
En of je stout of zoet zijn zal
Het interesseert geen hond een bal


Zeg weet je wat ik maar ga doen
Misschien moest ik maar met pensioen
En met mijn mijter bruin verbrand
Relaxen aan het Spaanse strand
Dat lijkt me echt een goed idee
Ajuus gegroet Tabee olé

Greetz,
Harrie

Verslag van mijn eerste Europese toernee....

Zo, deze jongen heeft er een enerverend weekend op zitten.
Mijn eerste officiële Europese Tournee gehad ;o).

Een paar weken geleden melde mijn oud collega Moni-Q dat ze een feestje had van haar tante Loni, die de mooie leeftijd van 60 had bereikt, in België.
Alles werd in het diepste geheim voor bereid door manlief John.

Als grap zeiden we dat het misschien wel leuk zou zijn als ik daar ging zingen.
Maar Moni-Q stelde het voor en het idee werd super enthousiast ontvangen.

En zo kwam het dat Natas' en ik zaterdagmiddag aftaaide naar de Belgische Ardennen, het plaatsje Bérismenil om precies te zijn.
Om samen met mijn muzi-kale Bas Broeder Rob een akoestische set af te geven.

De ontvangst was super hartelijk en mega warm.
John en Loni (rechtse swingerd op de foto hieronder) zijn 'mensen' mensen van het soort zoals je ze helaas nog maar zelden tegen komt.

Ook de rest van het publiek gaf ons een warm onthaal en reageerde lekker enthousiast op de setjes die wij tussen de diverse gangen van het eten, en andere performances door speelde.

En Rob is één van de mensen waarmee ik zonder voorbereiding 'what so ever', zo het podium mee opduik, omdat het muzikaal chemisch gewoon 'klikt'.

EN we hadden nog een primeurtje, omdat we voor het eerst een viool hadden om Da Blues mee te spelen !!!!!
Super gaaf en een mooi voorbeeld van de ongedwongen "Alles Kan" sfeer waarin de avond zich voltrok.

De volgende dag, na een lekker ontbijtje hebben we afscheid genomen van onze lieve gastvrouw en heer, (Loni en John bedankt !!!!! Het was SUPER !!) en zijn Natascha en ik nog even de Ardennen in getrokken.

Bij het plaatsje La Roche vonden we een wandelroute naar een oud Keltisch 'iets' (mijn Frans is zeer beroerd, dus wat het was blijft ook voor mij vaag)

Heerlijk geklommen in steeds dikker en feller wordende sneeuw, om uiteindelijk boven te komen met een werkelijk prachtig uitzicht op het plaatsje La Roche.
Waar het waarschijnlijk gewoon regende ;o)

In die pittige sneeuw met gevaar voor eigen auto naar de snelweg geslingerd, om de thuisreis te aanvaarden.
Natas' en ik hebben onderweg nog lekker met zijn tweetjes gegeten, en op die manier perfect afscheid genomen van een perfect weekend.

Voor de liefhebbers nog een paar clipjes van het weekend.

Make Me Pure (outtake)

Come Together (outtake)

Bad Moon Rising (Violin Blues version)

Need Your Love So Bad (Almost Full version)

en ons eigen nummer Lifeline in zijn geheel.

Oh ja, en nog SPECTACULAIRE BEELDEN van onze terugreis ;o)

En dit zijn het soort blogberichten waarvan ik er volgend jaar veel en veel meer hoop te kunnen schrijven.

Greetz,

Harrie