Al een tijdje ligt daar de tekst 'Liefde'.
Die titel heeft het al even, maar het gaat met name over de tegenstrijdigheid die de liefde in zichzelf is.
Daar is de onstuimige, prachtige, passievolle, mooie, onbaatzuchtige, alles overweldigende liefde.
Maar ook de onbeantwoorde, onbereikbare, pijnlijke liefde.
Begint niet alle pijn met liefde ??
Heb je niet het meeste pijn over de mensen of dingen die je verliest waar je eerst van gehouden hebt ??
Of de pijn die je mensen aandoet waar je van houd. Of de pijn die hun aangedaan word.
Is liefdesverdriet niet een van de grootste pijnen in het leven ??
Iets van die tegenstrijdigheid van liefde heb ik willen vangen met deze tekst.
Liefde waar teveel niet genoeg is en te laat vaak te vroeg komt.
Niet direct mijn beste werk, maar er komt weinig meer bij dus het is tijd 'm los te laten. ;o)
Liefde
Ze is de reden dat mijn hart klopt
Laat het regelmatig overslaan
Ze houd mijn hele leven vast
Maar ze laat me steeds weer gaan
Ze is antwoord op wel 100 vragen
maar roept er dan weer duizend op
Ze zet mijn benen op de grond
En de wereld op zijn kop
Geef me meer geef me meer
teveel is niet genoeg
geef het nu geef het nu,
je geeft het niet te vroeg
Ik weet wel dat het hopeloos is
Maar telkens geeft ze me hoop
En ze geeft het vrijuit weg
Niet betaald en nooit te koop
Telkens als zij de rede is
Laait wilde hartstocht in me op
Telkens als ik verder wil
Is er iets waarvoor ik stop
Geef me meer geef me meer
teveel is niet genoeg
geef het nu geef het nu,
je geeft het niet te vroeg
Ze leid me naar het paradijs
Toch voelt het ook koud en kaal
Vriendschap maakt de banden sterk
Vriendschap maakt ook liefde vaal
Oh ik wil het wel uitschreeuwen
Maar ik ben steeds stom en stil
Alles is tegenstrijdig
Als je samen één ding wil
Geef me meer geef me meer
teveel is niet genoeg
geef het nu geef het nu,
je geeft het niet te vroeg
Geef me meer geef me meer
Geef wat ik niet verdien
Pak het nu pak het nu
Pak wat je hebt gezien
Greetz,
Harrie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten