Zuster Maan...

Zo, ik heb even een paar dagen zonder tijd en zonder horloge geleefd.
Even "het moment" geleefd.
Was even nodig.

Iedereen weet inmiddels wel dat ik vrijdag te horen heb gekregen dat ik niets kwaadaardigs (raar woord eigenlijk.....kwaad-aardig) in mijn borst heb, maar iets wat verwijderbaar is.
Een soort verhard klierweefsel.
Over een week of 6 kijken we verder.

2 dingen daar nog over:

1 - Mannen, alles wat vrouwen zeggen over borstonderzoek.....IS WAAR !!
Een uitermate vervelend onderzoek.
Stel U zelf voor dat Uw balzak in een klem gelegd word die aandrukt tot het net houdbaar is, waarna er net zo vrolijk nog de helft aan druk bijkomt.
Juist ja.

2 - In tijden van nood leert men zijn vrienden kennen. Een ieder die meegeleefd heeft.....mijn nooit eindigende dank daarvoor !!!!

Vandaag het schrijven weer opgepakt. Iets afgemaakt wat al bijna af was.
Zuster Maan.

He kom aan
Mooie zuster Maan
Zweef met mij
Van de aarde vrij

He kom aan
Lieve zuster Maan
Neem me mee
Naar je sterrenzee

Oh in elke zwarte nacht
Broeit wel iets dat wacht

He kom aan
Lichte zuster Maan
Schijn je licht
Schijn op mijn gezicht

He kom aan
Wijze zuster Maan
Wijs me aan
De_weg die ik moet gaan

Oh in elke zwarte nacht
Schijnt wel iets van pracht

He kom aan
Zwoele zuster Maan
Onder zeil
Ik ga voor de bijl

He kom aan
Zoete zuster Maan
Blijf erbij
In die droom van mij

Oh in elke zwarte nacht
Schreeuwt de passie zacht

He kom aan
Zachte zuster Maan
Teder blauw
Ied’re straal van jou

He kom aan
Sterke zuster Maan
In je sas
Mijn nachtelijk kompas

Oh in elke zwarte nacht
Schuilt ook iets wat lacht

Greetz,

Harrie