Weekendje Leeuwarden

Afgelopen weekend na 9 jaar weer eens bij mijn broer in Leeuwarden geweest.

Heb hem best wel regelmatig gezien tussendoor, maar omdat hij zo ver weg woont eigenlijk zelden daar heen geweest.

Maar omdat hij nu een prachtige logeerkamer gerealiseerd heeft in zijn monumentale arbeiderswoningkje uit 1910, konden we een heel weekend genieten van zijn goede zorgen.

Vooral leuk was de 'Leeuwarden tour'.

Wat een prachtige stad is dit.

We hebben koffie geleut op privé dakterrassen, schitterende stadsparken doorgewandeld en mooie historische gebouwen bekeken.


Leeuwarden is een stad waar oud en nieuw op een prachtige manier met elkaar verweven worden.
Ze breken eerder lelijke jaren 80 gebouwen af dan historische panden, die veelal een mooie herbestemming krijgen.

Veel studentenwoningen, maar ook seniorenappartementen en musea.

De gebouwen hebben ook soms een hoog 'Efteling karakter', maar ik vind het wel mooi.

Veel gerestaureerde gevel beschilderingen (reclames e.d.) en gevelstenen.
Leeuwarden is ook wel de stad waar iedere rijke stinkerd vroeger graag zijn naam verbond aan een weduwen of wezen opvang om de rest de loef af te steken.

Gelukkig is er in deze 'rode' stad nooit een communistisch getinde beeldenstorm geweest anders hadden veel van onderstaande lofuitingen misschien wel verloren gegaan. ;o)


En dan hebben we het nog niet gehad over de gezellige terasjes aan het water, de platbodems voor rondvaarten door de stad, de scheve kerktoren, de leuke snuffelwinkeltjes.

Maar ook prachtige straatgedichten sieren het straatbeeld van Leeuwarden.

En we hebben zelfs de nieuwe Nick en Simon mogen aanschouwen tijdens een CD presentatie.
Die Twa wat zoveel betekent als de De Twee.

Het is in het Fries, maar verder weinig verschil met hun Volendamse evenknie wat mij betreft.


Het is een fantastisch weekend geweest, en er gaat niet nog eens 9 jaar tussen zitten voor we terugkeren !!!

Greetz,
Harrie

Erg in mijn Sas

Vandaag was het Record Store Day.
Een fenomeen overgewaaid uit Amerika, en bedoeld om de klant weer terug te krijgen in de 'independent record stores'.
Dus niet de grote ketens zoals Free Record Shop, maar de kleine zelfstandige die hard moet knokken om het hoofd boven water te houden in dit download tijdperk.

Prachtige éénmalige (vinyl) uitgaves van artiesten als de Rolling Stones, John Lennon, Jeff Beck en Bruce Springsteen waren er te krijgen, en er waren heel veel gratis goodies en CD's te krijgen als je een aankoop deed.

Artiesten doen er zelf ook aan mee in de vorm van "In-Store" optredens.
En mijn vaste platenboer Joep van Velvet Music in Ede had o.a. de geniale Nederlandse Blues gitarist Julian Sas toegewezen gekregen.

Wat mij betreft de hoofdprijs ;o) !!!!

Samen met Bassist Tenny Tahamata verzorgde Sas een 3 kwartier durend, vlammend, geïnspireerd en watertandend goed akoestisch optreden.
Man, man, man wat kan die gast spelen zeg.

Heerlijke, eerlijke en superieure blues.

Aan het eind van de rit nog even een mooie dubbel DVD/CD box gekocht en laten signeren, gelukkig was ik gisteren jarig en goed bedeeld ;o), en uiteraard even met deze gigant op de foto.

Jammer genoeg hadden we vooraf niet onze eigen aparatuur goed voorbereid, dat was dan weer het nadeel van het feestje gisteren, en waren we voor foto's en filmpjes weer aangewezen op de mindere kwaliteit van de telefoons.
Maar ik hoop dat het wel een goed beeld geeft van wat de thuisblijvers gemist hebben.

Ik heb in ieder geval genoten, en ga volgend jaar weer.
Hoop dat Joep dan weer een knaller in huis heeft !!!!

Greetz,
Harrie

The Wolf man

Wellicht kennen de mensen die net als ik jong waren in de jaren 80, de J.Geils Band nog.
De naam alleen al deed een gezond jongens hart al sneller kloppen.

2 hits hadden ze in Nederland. Freeze Frame en Centerfold.

De band had in zanger Peter Wolf een zwaar onderschatte frontman, die later solo heel mooie dingen heeft gemaakt.


Op dit moment heeft Wolf een prachtig nieuw solo album uit, Midnight Souvenirs.
En voor wie hem niet kent is dit een mooi moment om hem te leren kennen.

Liefhebbers van Tom Petty en/of Bruce Springsteen zeker.
Wolf laat zich niet makkelijk vastpinnen in een hokje of een genre, maar alles wat hij doet heeft zijn roots in 'gitaar muziek'.


Een van de mooiste uitschieters op het album vind ik het eerbetoon aan Willy DeVille, The Night Comes Down.

Dat nummer heb ik gevonden op You Tube, zei het zonder aansprekend filmpje, maar uiteindelijk gaat het om de muziek, toch ???

Ik beveel meneer Wolf graag aan onder de lezers van dit blog !!
Enjoy !!

Greetz,
Harrie