We Used To (gimme some more blues)

Met het volgende Blues Based nummer is wat leuks aan de hand.
Ik had de tekst van We Used To geschreven als een blues en eigenlijk had ik min of meer ook al een melodielijn ervoor in mijn hoofd.

Rob wist dat nog niet en stuurde mij een demo terug met een hele leuke melodie, maar niet wat ik in mijn hoofd had.
Ik nam een mp 3 op waarbij ik min of meer inzong wat ik in gedachte had en nam de melodie van Rob en schreef daar in een dag of 2 een hele nieuwe tekst op.

Dat nummer, op de melodie van Rob (en de eerste keer in Blues Based dat er éérst een melodie was en toen pas de tekst) is Lucky Bastard geworden, maar die komt later aan bod.

Eerst We Used To.
Toen ik hem schreef wilde ik het repetatieve in blues teksten (herhalen van tekst stukken) als uitdaging gebruiken voor mezelf.
En dus rijmen de zinnen van de coupletten 2x.
En toch blijft het een echte Bluestekst die gaat over verlangen naar wat er niet meer is.


Overigens is deze demo nog echt superkaal.
Maar in potentie kan (EN GAAT !!) dit een hele lekkere blues worden.
Zoals het Blues Based betaamt.

Denk er maar een scheurende Harmonica, een Kazoo, een Neusfluit en een flitsende gitaarsolo bij.

Oplettende mensen hebben het nummer al op onze MySpace kunnen horen.
Ja nieuwschierigen doen er goed aan om al onze web activiteiten in de gaten te houden, je weet nooit waar er nieuw werk opduikt.

Voor de rest van de mensheid....luister HIER naar de demo en lees hieronder de tekst.
Enjoy !!

We Used To

I wanna see you fall asleep
I wanna free what’s hidden deep
I wanna face your darkest fears
I wanna taste your silent tears

I wanna walk down forrest streams
I wanna talk get drunk on dreams
I wanna lay down have some fun
I wanna say we touched the sun

When I think of me and you
And all the things we used to do
I wanna scream and shout
And cry out loud
And - - - - - - - -

I wanna learn what I don’t know
I wanna yearn for inner grow
I wanna fly when we get down
I wanna cry there on the ground

I wanna hide what burns inside
I wanna fight for what is right
I wanna take the stoney road
I wanna break the mother load

When I think of me and you
And all the things we used to do
I wanna scream and shout
And cry out loud
And - - - - - - - -

I wanna stop thinkin’ it’s wrong
I wanna rock or write a song
I wanna dance I wanna jive
I wanna chance to be alive

I wanna touch what isn’t mine
I wanna clutch to what is fine
I wanna pick up things again
I wanna stick and be your man

When I think of me and you
And all the things we used to do
I wanna scream and shout
And cry out loud
And - - - - - - - -

Greetz,
Harrie

The Dirty Song....

Zo, na mijn laatste entry ben ik bijna continu op visite geweest of heb visite ontvangen, maar nu is het hoog tijd weer het een en ander op te schrijven.

Om te beginnen moet ik U allen nog melden dat met de ongelooflijke en onmisbare hulp van mijn lieve vriend René het duo Blues Based ook flink vertegenwoordigd is op internet.

Met zijn hulp zijn http://www.bluesbased.nl/ en www.myspace.com/bluesbased
het World Wide Web in geslingerd.

Beide sites gaan nog ge-finetuned worden, maar vooralsnog zijn we terug te vinden op het internet.
René,.....Blues Based buigt diep en erkentelijk voor je !!

Ondertussen heb ik besloten dat ik nog een tekst of 2, voorzien van demo hier plaats om dan even een adempauze te nemen van Blues Based en even wat andere zaken te belichten.

Want aan werkelijk alle kanten barst de creativiteit weer open, en ook mijn Nederlandse teksten en Hendriksen & Clemens lopen door, dus verwacht een busy weblog de komende tijd.

Maar, eerst terug naar track 6 van Blues Based.

De tekst van The Dirty Song kon alleen maar geschreven worden door Dirty Harrie himself.
Rob vond er zeer passende muziek bij, met een leuke break, en zonder veel moeite ontstond een zeer geinig lijflied voor ondergetekende ghe ghe ;o)

De regel "church of the dirty mind" is handig geleend van de band Culture Club die al een keer "the church of the poisened mind" hadden gebruikt, maar onder het mom "beter goed geleend dan slecht gejat" zou ik willen zeggen:

Enjoy het nummer hier en de tekst hier onder.
(En onthoud......A Dirty Mind Is Truly A Joy Forever !!)

The Dirty Song

She’s a wildcat
That’ll make you crawl
Burning hot and
Super natural
Eyes you drown in
Like a big blue sea
Little devil
Like an angel to me

A hell raiser
And a load of fun
She’s the trigger
For my loaded gun
Like a storm wind
She is wild and free
Little angel
Wakes the devil in me

Oh the dreams that she is giving me
Are of the wet and dirty kind
Kind of angel you will only see
In the church of the dirty mind
Church of the dirty mind

Like a dancer
All through your mind space
She enchants you
With her angel face
In fire baptised
Your bright burning soul
Gets salvation
When she’s sliding the pole

Like a good girl
Praying on her knees
Thanking heaven
For the things she sees
Like a bad girl
She’s not down there long
Getting ready
Hear me doin’ my song

Oh the dreams that she is giving me
Are of the wet and dirty kind
Kind of angel you will only see
In the church of the dirty mind
Church of the dirty mind

[solo]

[break]

I’m a sinner
Guess I always was
Dirty Harrie
Laying down the laws
But now that push
Is coming to a shove
I surrender
to the Karma of love (uh-huh)

Her holy water will set me free
And through salvation I will find
Kind of angel you’ll only see
In the church of the dirty mind
Church of the dirty mind

Greetz,
Harrie

Returning Blues

Blues Based zou die naam niet mogen dragen als we ook geen echte Blues nummers in ons repertoire hadden.
En de eerste echte blues die we hebben geschreven heeft een verhaal.

Na dat we een nummer of 2 á 3 bij Rob thuis hadden geschreven, vroeg zijn vrouw (en mijn (ex) collega Monique) of ik niet iets kon schrijven over het weg moeten op één plek en dan tegen wil en dank moeten herstarten op een andere locatie.

Normaliter vergen dat soort 'opdrachten' wat tijd, maar deze had ik samen met haar meegemaakt, dus ik kon uit eigen ervaring putten.
Returning Blues is letterlijk in één nachtelijk uurtje geschreven.

Het is de eerste echt nieuwe song die we HIER laten horen.
Enjoy !!

Returning Blues

I’ll take a second run
Down the same old track
And the memories
Will all come back
I’ll walk the mile again
But with worn out shoes
I got me a case
Of Returning Blues

It’ll feel good again
To pick up the beat
To a different song
That’s called defeat
It’ll look like I’m winning
But I feel like I lose
I got me a case
Of Returning Blues

They will see that I’m good
Like I’ve shown before
But I know that I’m good
Of that I was sure
A new kid on the block
With yesterdays news
I got me a case
Of Returning Blues

And I will not complain
Be a grateful child
When I’m crying inside
And my thoughts running wild
I know I will survive
Because I paid my dues
I got me a case
Of Returning Blues

Here I am…..Yeah here I am
Oh God…….I’m back again
[Solo]

Sometimes I miss a friend
Or I miss what’s right
Like I just want to talk
Or put up a fight
But I’ll have to go on
Got nothing to choose
I got me a case
Of Returning Blues

Turning new tricks
for the same damn host
Trying new things
on that same old ghost

Now bring on the booze
And let’s ease that Blues

Greetz,

Harrie

Lifeline

Ik vind het leuk om het proces hier en daar toe te lichten aan de hand van de demo's.
Track 4 op de toekomstige CD zal naar alle waarschijnlijkheid Lifeline worden.

Lifeline heb ik hier ook al eerder behandeld, en was de eerste ballad die Rob en ik samen schreven.

En daar is wel wat leuks mee aan de hand.
Het onderschrijft waar demo's voor bedoeld zijn.

Luisterend naar de gemaakte demo kwam ik er namenlijk achter wat me al een hele tijd dwars zat aan het nummer: te veel verschillende refreinen.
Het nummer miste zo een herkenbaar tekstueel ijkpunt.

En er zaten nog een aantal tekstuele probleempjes in.

U kunt hier dus naar de oude tekst luisteren, maar de aangepaste tekst hieronder lezen.

Enjoy !!

Lifeline

You rocked my world
You rolled the dice
I loved you once
You loved me twice
You salvaged wreckage
On a sea of despair
I couldn’t get lost
you were everywhere

Lifeline
You heard my cryin’
When the silence was too loud
Lifeline
We’ll keep on tryin’
We’ll find a way we’ll make it out

Opened my mouth
For the words unsong
Opened my heart
For the love to come
Picked up the pieces
Of a broken mind
The knot of life
Became unwind

Lifeline
You heard my cryin’
When the silence was too loud
Lifeline
We’ll keep on tryin’
We’ll find a way we’ll make it out

[solo]

Lifeline
You heard my crying
You helped me conquer all my fears
Lifeline
We’ll keep on tryin
And we’ll get better through the years

You took me here
You moved me there
The frozen ground
Ain’t everywhere
You’re angelwings
You’re angel smile
Have warmed the surface
Quite a while

Lifeline
I’m glad your mine
I’ll love you ‘till forever now
Lifeline
You make me shine
Lift me up when I don’t know how

Greetz,
Harrie

Proudly presenting...!!!

Na mijn nederlandstalige werk is het nu tijd voor de demo's die ik met Rob gemaakt heb.
En voor de aankondiging dat Rob en ik vanaf heden OFFICIEEL een duo vormen.

En we heten (aanzwellend tromgeroffel)....... BLUES BASED.

Blues Based maakt (semi) akoestische, engelstalige Blues Rock.
De naam staat zowel voor "op de blues gefundeerd" en op Blues beesten op het podium.

Blues Based speelt met name eigen werk, aangevuld met covers, en kan haar repertoir overal en op elke gewenste sterkte live ten gehore brengen.

Bij Blues Based mag de Rock simpelweg rocken, is de Blues vooral diepblauw, en mag een Ballad iets verder gaan dan ik "hou van jou en blijf je trouw".

Alle muziek word gecomponeerd door Rob Weijman (Akoestische gitaar/Bas/Zang) en alle teksten zijn van de hand van Harrie Hendriksen (Lead Zang/Harmonica/Kazoo/Neusfluit).

Maar het eindproduct word altijd samen gecreëerd.

En samen met Rob ben ik dus een CD project begonnen.

De voorlopige titel van de CD is... 'Kitchen Table Forcing Brotherhood'.
Omdat veel van de nummers ontstaan zijn bij Rob aan de keukentafel, en het samen schrijven van muziek een flinke broederband gesmeed heeft.

En voor die 15 track CD zijn nu dus de eerste demo's gemaakt.


Demo's.
Dat betekent dat de opnames richtlijnen zijn om de teksten en melodie lijnen verder te ontwikkelen.
Iets heel anders dus dan de final mix opnames van de Nederlandstalige teksten.

Veel van de nummers speelden we voor het eerst en in één keer op tape.
Dat betekent dat U als luisteraar een beetje door de haperingetjes heen moet luisteren om de potentie van het nummer te horen.


De komende weken ga ik de tracks plaatsen.
Hier en daar met tekst en uitleg, en hier en daar alleen een tekst omdat we nog geen muziek hebben opgenomen.
De nummers zullen dan ook in de ReverbNation speler aan de rechterkant van mijn weblog verschijnen.

Maar we beginnen met 3 nummers die ik al eerder in dit blog heb laten lezen en horen.
Het zijn tevens de nummers die het langste bestaansrecht hebben.

Track 01 - Born Ready

Track 02 - Bad Girl Boogie

en Track 03 - Finder Keeper

Deze nummers hebben zich al min of meer gevormd en gesettled in ons repertoir en waar de teksten over gaan is terug te vinden in eerdere entries van dit weblog.

Enjoy de komende weken als we steeds meer onthullen van wat ooit een officiele demo CD hoopt te worden.
Enjoy the Blues Based music.
Enjoy all music !!

Greetz,
Harrie en Rob

Het licht van Luxemburg

Zo, wij zijn gisteren terug gekeerd van een heerlijk weekje Luxemburg.
En dat mag ik, gezien de grote "Veilig Internetten" campagne nu wel zeggen ;o)

Wat hebben we weer genoten.
Prachtig weer.
We hebben het onheil wat hier een weeralarm veroorzaakte vanaf de top van onze berg zo voorbij zien trekken, en verder niets dan stralend mooi en soms zelfs tropisch weer.


En hoewel we voor ons gevoel dezelfde periode gegaan waren als vorig jaar (een week voor de Heideweek in Ede) bruiste Luxemburg van een heel ander soort energie.
We zaten volop in het (als er zoiets bestaat) maai seizoen.
Dat leverde mooie plaatjes op.

Dit jaar hadden we gekozen voor minder planning in de week maar meer gewoon op de bonnefooi.
We hebben wat dingen afgemaakt die we vorig jaar door minder weer, minder tijd of omstandigheden aan ons voorbij moesten laten gaan.


Dit jaar hebben we wel de Kazematten van Luxemburg gezien, zijn we de burcht van Beaufort wel in geweest (vorig jaar speelde daar Barclay James Harvest), en zijn we in Vianden enkele reis naar boven gegaan met de stoeltjes lift om wandelend terug te gaan.
En 2x lekker gezwommen in het prachtige zwembad van Vianden.

En nieuwe dingen gezien.
De prachtige Cathedrale Notre Dame in Luxemburg waar de Hertogen en Hertoginnen van het Groot Hertogdom liggen begraven in een voor publiek open crypte.


En de Abdij/Cathedraal in Echternach, waar de heilige Sint Willibrord ligt begraven (ook weer in een 'open' crypte).
Nooit geweten dat deze Willibrord vanuit Echternach ene Bonifacius opleidde, inwijdde en uitzond naar de woeste uithoeken van Nederland.
Alwaar hij door een of andere woeste fries bij Dokkum een scheve schaats in zijn rug gezet kreeg.

Door het warme weer hebben we minder gewandeld dan de vorige keer, maar toch nog een paar prachtige tochten gemaakt.
We hebben een mooie route ontdekt vlak bij Kautenbach, op de route van Wiltz naar Hoscheid.
Een prachtig en spannend smal paadje over de bergkam.
Een route die we zeker nog een keer verder moeten verkennen.

En op de laatste dag hebben we, bij toeval, de wandel route van Putscheid naar de kopermijnen van Stolzembourg gevonden en gelopen.
Een wandeling die vorig jaar op onze eerste dag volledig verkeerd liep omdat ik dacht het wel op de bonnefooi te kunnen vinden.

Op die route hebben we een bij het grote publiek en de autoriteiten onbekende mijningang gevonden die begaanbaar is.
Volgend jaar nemen we een lamp mee en gaan we deze spannende ontdekking verder 'uitdiepen'.

Nee, we zijn nog lang niet klaar met Luxemburg en Luxemburg niet met ons.
Want wat we vooral merken als we daar zijn is de volslagen rust die in ons ontwaakt.
Dat maakt weer ruimte voor door de drukte verdrongen zaken.

Ik heb een heel boek uitgelezen, en Kim en Natascha hebben een boek halverwege gebracht.
Ik heb naar mooie nieuwe muziek geluisterd, mijn demo's en de 5 cd box van Gary Moore Live In Montreux.
En ik heb in die week drie nieuwe songideeën ge-opend en één complete nieuwe tekst geschreven.

Wat zo'n weekje Luxemburg doet met ons als gezin en met Natas' en mij als koppel brak de inspiratie open om de tekst "Licht Van Luxemburg" te schrijven.

Waarbij ik gelijk even een zij noot wil plaatsen.

Soms moet je je als schrijver van het Nederlandse lied behelpen met 'spreektaal' om dingen rijmend te maken.

Zo kan je bijvoorbeeld het woordje -terug- uitspreken als 'tu-rug', maar je kunt er ook de meer uitgesproken variant van 'trug' van maken.

In het geval van deze tekst heb ik gekozen voor de wat platte uitspreek variant van Luxemburg.

'Lu-xem-bu-rug'.

Niet helemaal netjes, maar probeer maar eens iets op burg te laten rijmen ;o)


'Tu-rug' naar de tekst.

Ik schreef hem in 3 dagen en heb hem toen zo gelaten als hij nu hier verschijnt.

Omdat ik hem niet in gepolijste vorm maar in zijn ruwe vorm wilde presenteren.

Zo blijft de vakantie sfeer ook nog een beetje hangen.

Na dit bericht begin ik een langlopende serie waarin ik de demo's van Rob en mij ga presenteren, maar eerst hoop ik dat U geniet van "Licht van Luxemburg".

Enjoy !!!

Licht Van Luxemburg

Ooit was hij vrij en zorgeloos
En was zijn hart veel minder broos
Ja hij was wild en zonder schroom
Hij leefde in een roze droom
En hij keek zelden achterom
Hij vroeg zich zelden af waarom
Het was het leven dat hij koos
Ja hij was vrij en zorgeloos

Nu waait de wind weer door zijn hoofd
Hier in dit land dat nog geloofd
Hij vind iets van zichzelf terug
Hier in het licht van Luxemburg

Ooit was ze wild en zonder pijn
Alles was goed ze had het fijn
Leven was liefde in haar bloed
Het vrijen smaakte suikerzoet
En ze keek zelden achterom
Ze vroeg zich zelden af waarom
Het leven was als rode wijn
Ja ze was wild en zonder pijn

Nu laait het vuur weer in haar op
Terwijl ze klimt naar weer een top
Ze vind iets van zichzelf terug
Hier in het licht van Luxemburg

Ja in dit land soms even maar
Vind men de weg weer naar elkaar

Dit land maakt alles zomer groen
En wie er echt iets voor wil doen
Die krijgt een uitzicht wonderschoon
In elke tint en elke toon
Je kijkt tevreden achterom
Want je weet plotseling waarom
Je dingen mist van ‘ooit’ en ‘toen’
Hier in dit land van zomergroen

Voor wie zoekt maar zelden vind
Voor wie weer terug wil naar het kind
Je vind er flinters van terug
Hier in het licht van Luxemburg

Greetz,
Harrie

En nog 2 final mixen !!!

Druk is ie geweest, mijn broeder René !!

Hij heeft een prachtige MySpace-pagina aangemaakt: http://www.myspace.com/hendriksenenclemens

En hij heeft de andere 2 demo's van onze laatste opname sessie ook een 'op-pimp-beurt' gegeven.
En het resultaat is wederom verbluffend !!


Nachtlicht en Soulmate.

Ze zitten in mijn speler links en zijn te beluisteren door de songtitel aan te klikken.

De demoversies zijn hiermee verleden tijd.
Sorry vakantiegangers, maar jullie zullen moeten aannemen dat de huidige versies , hoe heet dat ook al weer zo mooi, significant beter zijn.

Enjoy the music !!!!!!!!

Greetz,
Harrie

Moeras Van Mijn Bestaan (Final mix version)

En ZO klinkt Moeras Van Mijn Bestaan als mijn vriend René zijn geniale muzikaliteit tot op het bot heeft uitgeleefd op een demo.

En die bovenste zin is heel veel woorden voor ....PRACHTIG.

Ik ben er zooooo trots op.
Thanx René.

Het nummer gaat live te horen zijn bij optredens van Slaats & Clemens.
Dus heeft U NOG een goede reden om ze te gaan zien ;o)

Greetz,
Harrie

Kozmic Blues....

Kozmic Blues.
Kosmische Blues.

Kozmic Blues is de titel van een LP en een nummer van Janis Joplin en Big Brother & the Holding Company.
En ik zat me af te vragen wat dat inhield, die kosmische blues.

In ieder geval moest het een flink grote blues zijn.
Maar de blues is geen depressie, dus het moest nog wel wat 'overwinbaars' zijn.


Misschien is het vergelijkbaar met het gevoel dat ik had toen ik van de week las/hoorde dat Willy DeVille overleden was.
En groots rock en roll artiest van ongekende klasse, maar 's avonds ging het in het nieuws nog steeds over zaaddonoren van Michael Jackson.

En dat vond ik zo jammer, want het deed beide artiesten niet de eer en het respect aan wat ze verdienen.


En misschien ligt het antwoord wel in het levensverhaal van Janis zelf.
Ik heb al menigmaal mijn fascinatie met deze vrouw uit gesproken in dit blog.

En of je haar stijl nu waardeert of niet, niemand zal kunnen ontkennen dat er weinig artiesten waren die zo pijnlijk de blues konden blootleggen als Janis.

Omdat ze keer op keer in pijnlijke relaties dook die gedoemd waren om te mislukken.
Terwijl alles waar ze naar op zoek was een beetje liefde was.

Hoe dan ook, hieronder is de tekst te vinden die de titel Kozmic Blues bij mij los maakte.
Een beetje als een ode aan Janis......en hoewel de tekst zelf daar misschien ver gezocht voor is ook een beetje als een ode aan Willy (Mink) DeVille
Enjoy !!

Kozmic Blues

Een vrouw is soms de slag
In het wiel van de tijd
Je vraagt haar om haar ziel
Haar hart is wat je krijgt

Haar blues is diep en blauw
Het lied van zuster maan
Je lijf wil dat je komt
Je hoofd schreeuwt om te gaan

Liefde hemels mooi
Is een wankele koers
Naar het blauwe hart
Van kosmische blues

Oh liefde maakt je blind
Maakt dat je trein ontspoord
Je drijft mee met het tij
En passie dendert voort

De zee is ruw en wild
Maar beter dan het strand
Waar zon genadeloos
Haar teken in je brand

Liefde hemels mooi
Is een wankele koers
Naar het blauwe hart
Van kosmische blues

Brandmerk van de liefde
Ik draag haar vol van trots
Daar waar ik gestrand ben
Een kale koude rots

Hier verrijst mijn toren
Als baken voor de mens
Gevoed door al het vuur
Van elke diepe wens

Liefde hemels mooi
Is een wankele koers
Naar het blauwe hart
Van kosmische blues

Greetz,
Harrie

Nieuwe opnames met René Clemens

Gisteren, na VEELS te lange tijd, weer wat Nederlandstalige teksten opgenomen met mijn 'grote broer' René.
En dat dat veels te lang geleden is, weet je, als je gewoon aan het eind van de avond 3 prachtige opnames op de harde schijf hebt gestaan.

Onder het genot van een drankje en geen hapje, hebben we opnames gemaakt van mijn teksten Moeras Van Mijn Bestaan, Soulmate en Nachtlicht.
En met name die laatste grenst aan genialiteit.
Wat een bloedhete, lekkere ( en mag ik het zeggen...??? gewoon retegeile) blues is dat geworden.
We hebben de avond afgesloten met een whisky van allure, gelijk onzer vriendschap, en een vrolijke wandeling in het nachtlicht van de volle maan.
Een perfecte vrienden avond in prachtig gezelschap met een prachtig resultaat.
Wat wenst een man nog meer.


En het voordeel van deze opnames is dat ik ze gelijk kan laten horen.
Ze krijgen nog een oppimp beurt van René, met toevoeging van wat harmonica hier en daar, maar wat we nu hebben is het beluisteren al meer dan waard.

U kunt de opnames hieronder aanklikken of beluisteren op de speler in mijn blog.

Soulmate

Moeras Van Mijn Bestaan

Nachtlicht

Rene, Broeder van mijn ziel, bedankt !!
Niet veel maakt mij gelukkiger dan mijn woorden met muziek de wereld in sturen.
De volgende keer komt sneller !!!!

En aan de rest .......Enjoy de music !!
All the music.

Greetz,
Harrie

De kat krabt de........

Het is tijd om die kant van mezelf weer eens de ruimte te geven die zijn naam aan dit blog heeft gegeven.
De "Dirty" side.
En dan haal ik altijd graag inspiratie op bij een van mijn grote vocale helden, David Coverdale.


DC, zanger van de band Whitesnake (what's in a name), heeft er een kunst van gemaakt om dubbelzinnigheden in zijn teksten te verwerken.
En de vrouw in al haar schoonheid te bezingen vanuit het oogpunt van de licht opgewonden man.

Ha, als ik het zo opschrijf heeft het zelfs nog een zweem van romantiek. ;o)

Affijn, vaak word een wilde dame in dat soort liedjes beschreven als een 'wild cat' en we zijn in ons land ook wel bekend met het fenomeen 'stoei-poes'.
Ik nam dat gegeven en maakte daar de tekst "Een Kat Die Krabt" van.

Enjoy !!

Een Kat Die Krabt

Ze is een hele wilde meid
Ze is een synoniem voor lol
Ze is een feestbeest permanent
Party time in cruise control

En als de nacht de dag verslaat
De lust het van de rede wint
Word deze jager weer een prooi
Terwijl ze zoete woorden spint

Ze is een kat die krabt
Met mooie kleine klauwen
Een kat die krabt
Ik hoor d’r al miauwen
Een kat die krabt
Die nagels zal ontvouwen
Een kat die krabt
Je huid zal haar onthouden

Ze schurkt zich wild tegen je aan
Een tijgerin die grauwt en gromt
En als haar rug zich krommen gaat
Oh God dan weet je wat er komt

Want je volgt gedwee haar ritme
Soms heel langzaam en soms weer vlug
En voor het einde van de nacht
Krast ze de passie in je rug

Ze is een kat die krabt
Met mooie kleine klauwen
Een kat die krabt
Ik hoor d’r al miauwen
Een kat die krabt
Die nagels zal ontvouwen
Een kat die krabt
Je huid zal haar onthouden

(break)
En ik, ik vind het best
Ik vind het eigenlijk wel leuk
Het komt me ook wel uit
Want ik heb alle dagen jeuk

Ze is een kat die krabt
Met mooie kleine klauwen
Een kat die krabt
Ik hoor d’r al miauwen
Een kat die krabt
Die nagels zal ontvouwen
Een kat die krabt
Je huid zal haar onthouden

greetz,

Harrie

19 jaar........

Vandaag ben ik 19 jaar getrouwd met Natascha.

En zoals ik vanmorgen tegen haar zei:
"het is niet het aantal jaren wat het huwelijk bijzonder maakt, het is wat het doorstaan heeft, wat het zo bijzonder maakt".

En zo is het.

Greetz,
Harrie

(P.S. laten we eens een leuke foto van ons tweetjes nemen deze vakantie lieverd, kon geen betere vinden dan deze hier boven en die is nog MET haar ;o) )

Een beetje vreemd, maar wel lekker....

Ray Davies is de zanger/gitarist van de legendarische Kinks.
Bekend van nummers als Waterloo Sunset, All Day And All Of the Night en You Really Got Me.

Een fantastische band en van legendarisch belang voor de Britse Rock scene en rock muziek in het algemeen.

Maar ook solo heeft de man een paar legendarische albums op zijn naam zoals Working Man's Cafe.


Inmiddels is de beste Davies een echte oude man geworden, die van alles doet met het oude Kinks materiaal om het levend te houden.

Nu hebben alle bands al een cover CD gemaakt, een akoestische CD een CD met orkest.
En Davies zou Davies niet zijn als hij niet zelfs op dat vlak trendsettend zou zijn.

Hij nam met het Crouch End Festival koor het album The Kinks Choral Collection op.
Die titel dekt niet geheel de lading, omdat hij ook solonummers heropgenomen heeft.

Maar het eindresultaat is zondermeer een geval van vreemd, maar wel heel erg lekker.
Davies laat het rock karakter geheel overeind bij de (rock) nummers, maar voegt met het koor wel een heel spannende extra factor toe.

Misschien moet je into Davies en The Kinks zijn om het helemaal 'te snappen', maar ik wilde dit album toch graag even onder de aandacht brengen.

Check een video fragment hieronder.

Enjoy the music.....All music !!

Greetz,
Harrie