Ik had hem al aangemeld, de nieuwe CD van Green Day, en inmiddels heb ik hem in huis. Wat een gave CD, wat een lekkere songs. Ze spatten mijn luidsprekers uit.
Deze CD is de Quadrophenia van deze eeuw wat mij betreft !!
Na het plaatsen van mijn vorige bericht over Green Day, en het veelvuldig beluisteren van het ontzettende catchy nummer, ben ik aan de gang gegaan met mijn eigen punky rock song.
Net als bij Green Day moest het wel ergens over gaan, beetje zelf/maatschappij kritisch.
Het werd Niemandsland.
Over het grijze gebied wat in een ieder van ons ligt. Waar je jezelf tegenkomt op een manier die je niet van jezelf verwacht had. Soms positief, vaker negatief.
Enjoy !!
Niemandsland
Ken je eigen niemandsland Verken je niemandsland Herken je eigen niemandsland oh yeah
Het is waar je twijfel zaait En je je broeder naait Liefde sterft maar passie laait
Het is waar je grijpt en graait De hel victorie kraait Wind steeds uit het oosten waait yeah
Ken je eigen niemandsland Verken je niemandsland Herken je eigen niemandsland oh yeah
Het is waar de twijfel groeit Er binnen in iets broeit Hoofd zich met de ziel bemoeit
De woestijn waar nooit iets bloeit Je eenzaam en geboeid Tegen alle stroom in roeit
Ken je eigen niemandsland Verken je niemandsland Herken je eigen niemandsland oh yeah
‘T is waar je met twijfel klooit Je eigen glas ingooit Ooit langzaam verlengt naar nooit
Hier waar jij je angsten kooit Je winter traag ontdooit Alles in je eentje rooit
Ken je eigen niemandsland Verken je niemandsland Herken je eigen niemandsland oh yeah
Ik heb sinds kort een nieuwe, zeer efficiënte manier gevonden om mijn MP3 verzameling aan te vullen. Op die manier zijn er weer veel uiterst moeilijk te verkrijgen pareltjes aan mij geopenbaard.
Een daarvan is de Maximum Acoustic bootleg van The Who.
Jaarlijks word er door bekende artiesten een benefit gegeven voor de Bridge School. Een instituut voor gehandicapte kinderen. Volgens mij zit meneer Neil Young er met een dikke vinger in, maar dat weet ik niet zeker.
Wat ik wel weet is dat daar bands van groot en vooral hard kaliber prachtige akoestische sets weg geven. Crosby, Stills, Nash & Young, Metallica, Nine Inch Nail, Billy Idol, The Who. Daar zitten echt pareltjes tussen van nummers die we vaak alleen maar kennen op volume 12, versterkt, knetterhard vervormd.
Acoustisch spelen is een hele andere discipline, maar wel een die net zo grenzeloos is als versterkt spelen. Ik heb prachtige acoustische versies van nummers als Final Countdown, Sweet Home Alabama, Jump, Pride & Joy.
Stuk voor stuk toch echte 'rock-nummers'.
In mijn beleving is alles acoustisch vorm te geven, en dat is altijd een andere, maar 99 van de 100 x, een zeer verfrissende ervaring.
Zelf heb ik dat moeten leren.
De eerste die mij dat hielp inzien was de gitarist van mijn vorige band, René. Die speelde ons hele ouvre net zo makkelijk acoustisch als versterkt. Niet makkelijker, dat is wat anders. Hij heeft me altijd geleerd dat acoustisch spelen veel meer vaardigheid en energie kost.
Ik heb een aantal keer acoustisch met René mogen spelen en ik hou heel erg van zijn manier van akoestisch spelen. Het past me zogezegd.
Samen hebben we mijn 'signature Blues song' Bad Moon Blues ontdekt. Zie hier.
Wat ik wel eens betreur is dat ik toen nog niet altijd de wil en wetenschap had om ook "acoustischer" te zingen. Ik had een behoorlijke one-track mind toen ik begon met zingen ;o)
Ik heb nog wel een handvol mooie MP3 opnames. Zoals deze Pinball Wizard.
En nu zijn Rob en ik ook bezig met een semi acoustisch CD project. En ik vind het heerlijk om te doen. Rob zit barstensvol geniale rifjes en tokkeltjes.
Heerlijk om op een andere manier mijn stem in te zetten, met heel andere technieken een nummer gevoel, of juist Rock 'n'Roll meegeven.
Rob en ik zijn van de week nog zeer productief geweest en hebben zo'n 12 nummers (bij U bekend en nog niet bij U bekend) van akkoorden voorzien. Uiteindelijk zullen dat er zo'n 14 worden, aangevuld met een covertje of 2, waar we dan geheel hobbymatig een CD'tje van willen maken.
Wat daar erg bij help is dat we sinds woensdag de beschikking hebben over een prachtige nieuwe oefenruimte met opname capaciteiten.
Affijn, rocken hard en wild is heel erg lekker. Maar ik ben blij dat ik er iets moois acoustisch bij heb.
En dankbaar voor de mensen die mij de schoonheid van acoustisch spelen hebben bij gebracht. Voor hen deze versie van Won't Get Fooled Again, van de boven genoemde CD waar dit hele epistel mee begon.
De zaken van het hart zijn onvoorspelbaar. En ontzettend fascinerend.
Steeds komt het bij mij terug op de zaken van het hart. In ieder geval, daar waar het het schrijven van teksten aangaat.
Wat me mateloos fascineerd is dat niets het hart zo kan pijnigen dan liefde zelf.
Natuurlijk gaat het in meest positieve zin over vlinders in de buik en het vinden van de hemel op aarde. Roze zoete liefde.
Maar het is ook twijfel, angst, onzekerheid en verdriet. Niet jezelf zijn, geen controle hebben. En in het ultieme geval het grootste verdriet van al, liefdesverdriet.
Affijn, over wat zo'n hart allemaal wel niet verdragen moet gaat 'T Is Hard.
Tenminste, dat denk ik. Want eerlijk gezegd schrijf ik de laatste tijd niet zo doel gericht en kijk ik soms naar het eindproduct met een gevoel van trots en tevredenheid, maar zonder een clue waar het eigenlijk over gaat ;o)
Enjoy !!
‘T Is Hard
Ik krijg het Spaans benauwd Mijn keel slibt langzaam dicht Ik word geloof ik oud En rijp voor het gesticht
Het grijpt me naar de keel Het stijgt me naar mijn hoofd Ik jat en pik en steel Wat God me heeft beloofd
’T is hard, te hard Ik wist het bij de start Ja ’t is hard, zo hard voor mijn glazen hart
Vertrouw niet wat je hoort Nog minder wat je ziet Ik lijk misschien gestoord En toch ben ik het niet
Ze is genadeloos De liefde die ik voel Mijn hart het is te broos Straks breekt de hele boel
’T is hard, te hard Ik wist het bij de start Ja ’t is hard, zo hard voor mijn glazen hart
Ze brengen geen geluk De scherven van mijn hart Het is alleen maar stuk Gewoon kapot en zwart
Krijg het niet meer gemaakt Te lijmen is het niet Door liefde hard geraakt Rest er alleen verdriet
’T is hard, te hard Ik wist het bij de start Ja ’t is hard, zo hard voor mijn glazen hart
Een tweetal factoren leidde mij tot het schrijven van het nummer 'T Is Ok. Een nummer over troost.
Ten eerste een aantal eigen ervaringen met troosten de laatste tijd. Troosten en intens verdriet allebei eigenlijk.
Een arm om de schouder, een knuffel, zachtjes wiegend beloven dat het echt wel goed komt. Het lijkt niet veel bijzonders maar zelfs in mijn 'zorgende vak' is het een tricky gebeuren. Mensen lijken steeds minder met troosten uit de voeten te kunnen.
Het tweede aanzetje was toen ik de Guns 'n' Roses versie van het Black Sabbath nummer It's Allright in de auto zat mee te zingen.
Al rijdende werd It's Allright 'T Is Ok, en viel op de melodie ook een aantal nederlands zinsregel bij me binnen. Het is dus niet verwonderlijk dat de tekst naadloos over het nummer past, maar ik wens het geen hertaling te noemen, slechts een grote inspiratiebron.
Want de kern van troosten die ik heb willen vangen, die is helemaal van mezelf. Enjoy !!
'T Is Ok
Kom maar hier En neem je zorgen mee kom hier en schreeuw en huil voel je maar vies en vuil want ‘t is ok…. ‘t is ok
Ik ben hier En tel vandaag voor twee Kom maar ik heb geduld Ik draag je pijn en schuld want ‘t is ok…. ‘t is ok
Ja het is ok ’t is zo ok
Elke keer Als ik weer met je vree Heb ik de kou gevoeld Al was ze onbedoeld Maar ’t is ok ’t is ok
Elke traan Brengt zout terug naar de zee Terug daar waar het hoort Dus jank maar ongestoord want ‘t is ok…. ‘t is ok
Ja het is ok ‘t Is echt ok
Klim eruit En niet stil of gedwee Kom op en zing wees vrij Geef alle shit aan mij want ‘t is ok…. ‘t is ok
Klim omhoog Je pakt gewoon een tree Laat achter wat je knelt En wat je heeft geveld want ‘t is ok…. ‘t is ok
Voor het eerst, in al de jaren dat mijn dochters me mee laten kijken naar een van de TV talentenjachten (Holland's Got Talent, So You Wanna Be A Popstar, Idols), is er bij de laatste X-Factor aflevering eindelijk een winnaar uit gekomen waar ik 200% achter sta.
Lisa. Rock chick pur sang, dijk van een strot, doet me erg aan Ann Wilson denken en ik hoop dat ze een band zoekt en het gaat maken met haar eigen ding.
Maar ik schrijf dit niet om haar te promoten, dat gaat echt wel gebeuren. Nee, het is het liedje waarmee ze de finale won.
Hallelujah van Leonard Cohen.
Ik heb Cohen al eerder in mijn blog bejubelt vanwege de pareltjes van nummers die hij schrijft. Maar ik heb steeds anderen nodig om me weer van de schoonheid van zijn werk te doordringen.
Zelf zei hij van het nummer: "It's, as I say, a desire to affirm my faith in life, not in some formal religious way but with enthusiasm, with emotion.... It's a rather joyous song"
Deze keer dus Lisa met haar versie van Hallelujah.
Maar ook de versie van Jeff Buckleyis om kippenvel van te krijgen.
En tot slot wil ik het ooit nog eens doen zoals Bon Jovi het deed. Door puristen afgekraakt, maar mijn stem lijkt erg op die van Bon Jovi dus als ik dit mee zing klopt het helemaal. Zoals Jon het doet hoop ik het nog ergens ooit in een of andere bandvorm te mogen spelen.
Hallelujah............wat een prachtig woord.........wat een prachtig nummer.
De Amerikaanse prog-metal band Queensrÿche is een favoriet van me. En ze hebben een nieuwe CD uit. American Soldier. En het is een pracht CD geworden.
Eerder maakte Queensrÿche het beste prog-metal concept album ooit met Operation Mindcrime uit '88. In 2006 gevolgd door Operation Mindcrime II een terug keer naar het zelfde conceptverhaal. De band is op zijn best als ze een concept of een rode draad door hun platen verweeft.
Het verhaal van American Soldier begon met een verhaal van de vader van zanger Geoff Tate. Een oorlogsverteraan. Voor het eerst vertelde hij Tate wat hij meegemaakt had in de oorlog. Dat bracht Tate op het idee om het verhaal van oorlog te vertellen vanuit de ogen van de soldaat die erin vecht.
Tate ging soldaten interviewen en nam die gesprekken ook op.
En in 12 prachtige songs verwoord hij de verhalen van de mensen die hij interviewde.
Stukken origineel interview zitten verweven tussen de songs.
Het levert een zeer indrukwekkend muzikaal concept op.
.
Het allermooiste vind ik dat het geen CD geworden is, die bij het banale af de Amerikaanse vlag of soldaat glorificeert.
Noch is het een echte anti-oorlogs CD geworden.
Het laat de soldaten vooral in hun waarde.
Het zijn de gewone verhalen over ongewone gebeurtenissen.
De eerlijke verhalen over oneerlijke dingen die gebeuren.
En dat dat op zich je doet nadenken over oorlog en zij die hem moeten voeren, is statement voldoende.
.
Luister en kijk hier naar het indrukwekkende If I Was King:
Geen moeilijk gedoe deze keer. Ik Weet Niet Wat Het Is gaat over missen.
Je kijkt om je heen, en het klopt allemaal wel, maar toch klopt er iets weer niet. Je weet niet wat het is.
Maar na even denken weet je het wel. Je mist iemand. Een beetje wat ik nu heb terwijl ik helemaal alleen thuis dit zit te pennen. ;o)
En de zin is compleet nu: Ik weet niet wat het is......Wat wij hebben......Maar lachen is het wel !!
Affijn, Enjoy
Ik Weet Niet Wat Het Is
Alsof ik dwaal Zonder kompas of kaart Geen idee waar Maar ver van huis en haard Alsof ik drijf In de stille oceaan Zonder sterren Of het licht van de maan
Ik weet niet wat het is Ik denk dat ik je mis
Alsof ik val In een erg diep ravijn Waar de bodem Best wel hard van zal zijn Alsof mijn kies Heel stilletjes en fijn Getrokken word Met niets tegen de pijn
Ik weet niet wat het is Ik denk dat ik je mis
Het is gewoon zo verdomde stil In en om me heen Het is gewoon ach ik weet het niet Druk maar toch alleen
Alsof ik vecht Voor een verloren zaak Ik zuiver mik Maar toch geen bal meer raak Alsof ik leer Mijn hoofd als een vergiet Punt van me tong En toch weet ik het niet
Ik weet niet wat het is Ik denk dat ik je mis
Wat ik wel zeker weet Dat ik je nooit vergeet Maar verder…..
Met de tekst Wat Wij Hebben kan ik mooi een brug slaan. Tussen iets wat ik kwijt wil over de gebeurtenissen de laatste tijd, het feit dat het 4 en 5 mei is, en de geschreven tekst.
Ik hoorde namelijk Prins Constantijn zeggen dat we, ondanks alles wat er de laatste tijd gebeurd is, niets moeten veranderen. We datgene wat we verworven hebben, dat "Wat Wij Hebben", niet moeten opgeven ten gevolge van 1 gek.
We hebben vrijheid in dit land. Vrijheid, openheid.
Dat is uniek. Het is een groot goed, dat we, zelfs tegen de klippen op, zullen moeten koesteren.
Iets wat ik ook koester en wat ook uniek is, is mijn liefde.
En soms is een tekst daarover al heel snel klaar, en is alles wat je erbij schrijft geen verbetering.
Dat was de basis voor de tekst Wat Wij Hebben. Maar met een beetje fantasie kunnen we de tekst op een veel breder vlak doortrekken.
Enjoy !!
Wat Wij Hebben
Wat wij hebben is apart Is het al vanaf de start Omdat het in geen hokje past Er staat geen enkele grens van vast Wat wij hebben groeit nog steeds Word nooit slepend, saai of sleets Is nog geen gedane zaak De regels zijn nog in de maak
'T is meer dan seks en romantiek Meer dan mooi en zo uniek Grootser dan een Broadway show Het heeft geen naam Da’s beter zo
Wat wij hebben is een deal Tussen hoofd en hart en ziel Soms heel onbeschrijfelijk stil En dan weer vrij met eigen wil Wat wij hebben warmt nog op Is nog steeds niet op haar top Iedereen die gist er naar Voor niemand is het klip en klaar
'T is meer dan seks en romantiek Meer dan mooi en zo uniek Grootser dan een Broadway show Het heeft geen naam Da’s beter zo
'T is meer dan jou en meer dan mij Meer dan ons en toch weer wij Laat haar naam een zegen zijn De stille kuur Voor alle pijn
Ik was vorige maand aan het schrijven, zonder verdere bijbedoelingen, en opgeslagen in de map "te publiceren", merkte ik op dat de titels achter elkaar een hele zin vormde.
En zo had ik toch maar weer een soort van trilogie geschreven. ;o)
En de tekst Maar Lachen Is Het Wel, is dus het laatste stuk van die zin. Als de andere 2 geplaatst zijn lezen de 3 teksten onder elkaar de hele zin zoals ik hem opmerkte. En dat kan dan weer rechts in dit blog waar de historie van deze maand terug te vinden is.
Tsja,......Maar Lachen Is Het Wel. En dat terwijl er momenteel helemaal niet zoveel te lachen valt.
En toch.......terwijl ik weer mensen hoorde zeggen dat alles voorgoed veranderd was, bedacht ik me dat ik het me niet laat gebeuren. Ik verander niet, ik blijf hopen, leven, ik blijf lachen. Want als ze me dat afnemen,........dan pas hebben ze echt gewonnen.
Dus gaat deze tekst over ondeugende, plagende vrouwen. Ik ken er een paar, en ik mag ze graag. Mogen ze nog vele glimlachjes op onze gezichten plaatsen !!
Enjoy !!
Maar Lachen Is het Wel
Ze is een echte plaaggeest Is ze altijd al geweest Ze plaagt echt iedereen Maar mij plaagt ze het meest
Met een knipoog en een lach En een tong die veel vermag Opent zij heel vilein Met kwinkslagen mijn dag
Soms een tikkie hard Soms een tikkie fel Soms een tikkie schuin Maar lachen is het wel
Ze is een slimme donder Is lief en heel bijzonder Is overal voor in Doet voor niemand onder
Altijd vlot en vliegensvlug Krijg je alles weer terug En altijd vlot gebekt Maar nooit achter je rug
Soms een tikkie hard Soms een tikkie fel Soms een tikkie schuin Maar lachen is het wel
Ze zit iets te beramen Die hele mooie dame Ze scherpt al haar tong Gaat zich weer bekwamen
Mooie dame kom maar op Gooi cynisme naar mijn kop Ik kan alles hebben Je weet ik zeg nooit stop
Soms een tikkie hard Soms een tikkie fel Soms een tikkie schuin Maar lachen is het wel
(break) Misschien is het allemaal een heel klein beetje fout Maar hoe vaker ze het doet, hoe meer ze van me houd
Soms een tikkie hard Soms een tikkie fel Soms een tikkie schuin Maar lachen is het wel