Alles Hier Is Anders Nu

En weer een nieuwe tekst.
Met dank aan Don Henley's Everything Is Different Now en mijn eigen Natascha:

(intro)
Ik zie je denken….
…..daar gaat ie weer
Hij geeft zijn hart weg
Voor de zoveelste keer

Maar ik ben een gozer
Met een hart zo vol van geven
Die liever opbrand
Dan te stoppen met te leven
Die moet gaan voor elke man en vrouw
wat ik soms achterlaat is beurs en blauw

Maar alles hier is anders nou (Alles hier is anders nou)
Alles hier is anders nou

Ik ken een meid nu
Met een hart zo groot als Holland
Die me kan blussen
Als het vuur ten volle brand
Als voor anderen de passie laait
Wacht ze geduldig tot het overwaait

Maar alles hier is anders nou (Alles hier is anders nou)
Ik voel het hier maar ook bij jou (Alles hier is anders nou)
Alles hier is anders nou

Zij is mijn basis
Ze is het baken de balans
Ze is mijn halve ziel
Waarmee ik eeuwig dans
Zij is de reden dat ik geven kan
Zij is de bron en zij maakt de man

Oh alles hier is anders nou (Alles hier is anders nou)
Ik voel het hier maar ook bij jou (Alles hier is anders nou)
Alles hier is anders nou (Alles hier is anders nou)

Alles hier is beter nou (Alles hier is anders nou)
Alles hier is anders nou (Alles hier is anders nou)
(repeat)

Greetz,

Harrie

Voodoo (voor Desmo en Sven)

Het schrijven gaat, tussen neus en lippen , door. En het heeft ook een doel gevonden.

De legendarische Neder Rock band Lust, krijgt een (reunie ??) vervolg.

Hoe we het gaan inkleden is nog niet 100% zeker, maar we hebben wel besloten dat ALS we ergens gaan optreden er ook NIEUWE nummers in moeten.

Dus schrijf ik, en als het de 'klik' maakt bij Lust broeders Desmo Schut en Sven Hendriks Franssen, dan is de kans groot dat er een melodie bijkomt en dat het nummer ergens, ooit, live te horen zal zijn !! ;-)Ik las de prachtige graphic novel "The Crow"pas weer eens en bekeek daarna de gelijknamige DVD met Brandon Lee nog eens.

Ik vind het een prachtig verhaal, waarin een het oude Indianen geloof, dat kraaien dragers van de zielen zijn, en onsterfelijke liefde de basis vormen.

Muzikaal gezien ente ik het op het gelijknamige nummer van Black Sabbath. Log, zwaar, dreigend.

Hier is ie, naakt de wereld in.

Mijn laatst geschreven nummer "Voodoo". Klaar om omarmt of afgeschoten te worden :-)

Hoe dan ook, het eind oordeel ligt bij de 'klik'.....;-)

"Voodoo"

Onder een bloedrode maan
Staart iets zwarts vanuit het duister
En het slaan van zijn vleugels
Klinkt als maanziek gefluister
‘t is de drager van de zielen
Die me dwingt dat ik luister

Als alles onverwacht is
Uit het niets de Kraaien komen
De dreiging bij je hart zit
Die gevoed word door je dromen
Slaap je niet gegund word
Want slaap is voor de vromen

Wat ik ook zeg wat ik ook doe
Ze heeft Voodoo
moet bij haar weg maar wil naar haar toe
Ze heeft Voodoo
Ze heeft Voodoo

Er raast een wilde woeste Merrie
Langs de randen van mijn nacht
Mijn droomlandschap dondert
Omdat ik weet waarop ze wacht
Al is ze vaak bereden
Zij is vrij - zij heeft de macht

Dus nacht schud je haar los
Zwarte strengen langs het land
Golf sensueel door de steden
als een harde vrouwenhand
want de nagels in mijn ziel
duwen me langzaam tot de rand

Wat ik ook zeg wat ik ook doe
Ze heeft Voodoo
moet bij haar weg maar wil naar haar toe
Ze heeft Voodoo
Ze heeft Voodoo

Met een woord van haar lippen
Snijd de pijn door mijn kop
Iedere blik op haar heupen
Drijft een naald in mijn pop
Ze drijft me naar haar boezem
Ik ben moe ik geef het op

Waar de dreiging is ontstaan
Is waar ik mijn hart uitstort
Waar de kraai naar toe vliegt
Waar verhaal legende word
Dat is waar je me kunt vinden
Als ik morgen wakker word

Wat ik ook zeg wat ik ook doe
Ze heeft Voodoo
moet bij haar weg maar wil naar haar toe
Ze heeft Voodoo
Ze heeft Voodoo

Greetz,

Harrie

R.I.P. Brad Delp

Afgelopen vrijdag is zanger Brad Delp, op 55 jarige leeftijd overleden.
De naam Brad Delp zegt de meesten waarschijnlijk niets, maar DIT nummer kent iedereen.
Brad was de leadzanger van de band Boston.
Bostons 1ste album, met de mega hit More Than A Feeling verkocht meer dan 17 miljoen exemplaren, en was lange tijd het best verkochte debuutalbum ooit.
Het 2e album, met daarop hun andere monster hit Don't Look Back verkocht nog altijd 7 miljoen copies na release.

Ik benzelf gezegend met een zeer redelijke kopstem, kan redelijk hoog zingen als het moet, maar Brad's stem dwong in dat opzicht niets dan respect af.
Hij was er ook trots op dat de opnames voor More Than A Feeling zonder technische hulp middelen op de plaat was gezet.
En los van dat lees je overal terug dat Brad een van de meest relaxte, aardigste kerels in de 'Rock 'n' Roll business' was.

De laatste tijd stak Delp veel liefde in zijn hobby band Beatlejuice. Een Beatle tribute band.
Brad had de Beatles hoog zitten als 'influance'.
De laatst bekende opname van Brad, 2 maart 2007, is met die band.

Rest In Peace Brad !!

Harrie

Ann Wilson (the many faces of Eve)

Ze zullen het allemaal erkennen. Melissa, Sheryl, Alanis.....als je ze vraagt wie de "Godmother" van vrouwelijke Rock vocalisten is, zullen ze allemaal Ann Wilson noemen.

Ann kwam na Janis Joplin of zelfs Big Mama Thornton, maar zij waren Blues zangeressen.
Rauw en onversneden, maar hun roots lagen grotendeels in de Blues.

Ann was met haar zus, de gitaarspelende Nancy Wilson, het stralende middelpunt van de band Heart, opgericht in 1970, althans, dat was het moment dat Ann de band kwam verstevigen. En 4 jaar later pas kwam haar jongere zus erbij. Samen schreven ze al muziek voordat ze konden lopen (zo gaat het verhaal tenminste).

Het zou tot 1975 duren voor de band echt uit de startblokken schoot, maar als zangeres en songschrijfster bouwde Ann al een flinke reputatie op voordat het grote publiek haar leerde kennen.
Maar vanaf het succes van hun debuutalbum Dreamboat Annie ging het als een speer.
Met classics als Magic Man, Crazy On You en het waanzinnig rockende Barracuda, zette Heart zich als eerste, door vrouwen geleide, "heavy" rock band op de kaart.
Geen zangeresje die de pophitjes van de jongens in zong, maar 2 zussen die zelf schreven wat ze speelden en er nog succesvol in waren ook.
De band was zwaar geinspireerd door Led Zeppelin, vooral hun Four Symbols album.
De mix van snoeiharde rock en acoustische sfeersettingen sprak de dames zeer aan en werd de blauwdruk van hun eigen muzikale koers. Goed te horen aan Dream Of The Archer.

Ook Blues was de dame's niet vreemd zoals te horen is op de live versie van Mother Earth Blues van het album Magazine

In de jaren 80 voelde Heart de veranderende cultuur feilloos aan, en schreef wederom wereldhits door met name mierzoete Power ballads te schrijven zoals What About Love, All I Wanna Do, Alone en Never.
Veel mooiere nummers als Nobody Home gingen ongemerkt aan het publiek voorbij.

Maar de roem begon haar tol te eisen, en waar menig man zich verloor aan drank drugs en vrouwen, verloor Ann zich in overdadig eten. Iets waar ze al sinds haar jeugd last van had.
De eens zo knappe Ann groeide en groeide en trok zich meer en meer terug uit het publieke bestaan.
Naar ze later zou zeggen niet omdat ze zich schaamde voor haar uiterlijk.
Maar bij optredens mocht niet meer zomaar gefilmd worden.
Er werden bijna geen videos of foto's meer verspreid, de band Heart ging praktisch op non-actief.
Tot in de jaren 90 Ann het podium weer besteeg.
In eerste instantie was daar het Blues/Folk hobby bandje The Lovemongers, maar vooral het daaruit voortvloeiende "unplugged" album The Road Home was een breekpunt in het herstel van Ann.
The Road Home is wat mij betreft het mooiste en beste "unplugged" album ooit, met het prachtige nieuwe nummer (Up On) Cherry Blossom Road (ontmaagding bezongen vanuit het oogpunt van een vrouw !!) en de prachtige Joni Mitchell cover River.
En met de acoustische versie van Barracuda bewezen ze dat ze nog konden rocken ook.
Ik herinner me de shock van Ann zien met zeer zwaar overgewicht. Ergens nog steeds een mooie vrouw, de strot was er nog steeds, maar een beetje triest werd ik er wel van.
Maar voor Ann was het het begin van een afslankstrijd, en vooral het verslaan van wat innerlijke demonen.
Ze liet een maagband aanbrengen, iets waar ze vrij open in de media over was.

Ze trad weer op, steeds meer, en in 2002 was daar weer een live CD en DVD van Heart, Alive In Seattle.
Daarop stonden de grote hits, nieuwe nummers als Sister Wild Rose en The Two Faces Of Eve en covers van nummers als The Witch en Black Dog. Ann heeft Led Zeppelin live altijd beter gezongen dan Robert Plant himself.
Heart was er ook niet de band naar om alleen maar als greatest hits juke-box op tournee te gaan, maar leverde dus ook ook nieuw materiaal.
Uiteindelijk volgde in 2004 het glorieuze come-back album Jupiters Darling uit 2004.
Waarin Heart de sfeer van de 70's in een hagelnieuw modern jasje wist te gieten via nummers als I Give Up en No Other Love.
Binnenkort komt ze met een soloalbum, en ik ben daar zeer benieuwd naar !!

Rock On Ann.

Greetz en Enjoy,
Harrie

Linda Perry

Linda Perry was de zangeres/gitarist van een bandje wat 'nowadays' bestempeld word als een 1-dags vlieg.
De 4-Non Blondes, wereldberoemd door hun, volgens sommigen, op Mockin Bird Hill ge-ente meezing hit What's Up.
Een nummer wat zowel hoog staat in de top tig van meest afschuwlijke nummers als in de top tig van meest geniale One-Hit Wonders.
Wat in ieder geval zeker is, is dat het in geen enkele wijze representatief is voor Ms. Perry of haar band.
De 4-Non Blondes, in het begin bestaand uit 4 dames, maar uiteindelijk 3 dames en een heer, was een zeer goede Alternative Rockband, die meer verdiende dan de bekendheid om 1 hitje.
En hier in Nederland zijn we Mevr. Perry al helemaal vergeten.
Hoewel ze albums produceert van Pink, Christina Aguilera (o.a. het door X-factor bekend geworden Hurt) en James Blunt om er maar een paar te noemen, hoewel ze prachtige nummers schrijft zoals "Beautiful" van Aguilera, en hoewel ze 2 prachtige solo albums op haar naam heeft staan, wil het hier maar niet vlotten.
En ik lijk 1 van de weinige die nog op de hoogte is van haar bestaan.

In Amerika ligt dat anders, daar is ze de gast van bands als Velvet Revolver of The Who en zingt ze met mensen als Grace Slick.
Ik weet nog dat de lesbische Perry een enorme aantrekkings kracht op me had als jonge gozer.
Veel van haar rebelse houding, deels voortkomend uit haar 'knap en lesbisch' zijn, werd door mij als alternatief en opwindend ervaren.
Kortom, de diepere lagen ontgingen mij, en ik vond haar gewoon een lekker kinky wijf waar ik best een tijd een crush op heb gehad. Zoals het hoort op die leeftijd.
Nu grijpt ze me voornamelijk omdat ze met zo'n ongelooflijk veel gevoel, "soul", nummers kan maken maar vooral zingen.
Niet zuiver, maar met zoveel ballen,......alsof ze echt huilt terwijl ze het zingt.
Sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat Perry na een goede avond optreden emotioneel volledig 'leeg' is gespeeld.
Luister naar Morphine & Chocolate van het enige 4 Non Blondes album Bigger Better Faster More.
Niet alleen snap ik dat de morfine en chocola geen vervanging zijn voor haar gebroken hart, ik hoor ook dat ze van beide net een flinke dosis genomen heeft om het te proberen.
Aan de andere kant hoor ik ook een hele 'happy twinkel' in haar stem als ze iets zingt als Pleasantly Blue van datzelfde album.

Op haar solo albums veranderde muziek licht, maar de kracht van de songs bleef.
Kijk naar Freeway of Fill Me Up van haar eerste soloalbum In Flight ('96) uit.

Maar ze werden ook veel persoonlijker.
Hoor hoe ze de liefde voor een vrouw bezingt in Jackie of hoe ze God aanroept omdat ze zich als een losgeslagen schip voelt in Lost Command of de blues van Fly Away van haar tweede soloalbum After Hours uit '99.
Maar ik kan mijn liefde voor Linda niet beter laten zien dan met de 3 filmpjes die ik vond op het onvolprezen YouTube.
Van een optreden dat 4 Non Blondes deed voor het al even onvolprezen TV programma 2 Meter Sessies.
Spaceman, In My Dreams en het kippenvel bezorgende Mighty Lady

Enjoy en greetz,
Harrie

7

Zeven is een mooi getal.

Ik weet ook niet waarom, ik had ook 10 of 4 kunnen kiezen, maar het is 7 geworden.

De komende tijd wil ik, pressing news daar gelaten, mijn Blog gebruiken om steeds 7 muzikale items in het licht te zetten.

7 zangeressen, 7 zangers 7 bands die niemand kent maar wel zou moeten kennen, 7 super bands 7 classic albums.......en wie weet wat ik nog verder verzin.

Soms alle 7 in 1 keer, soms verdienen ze alle 7 hun eigen plekje.

Ga het ook niet allemaal achter mekaar doen, maar gewoon een tikkie gestructureerd.

Dus ga ik binnenkort beginnen met DE 7 beste zangeressen wat mij betreft.

Het blijft MIJN mening natuurlijk, maar schroom niet je eigen mening ook te geven in de reacties.

Want ik ben hoe dan ook altijd benieuwd naar jullie mening.

Wie weet wat ik nog van jullie kan leren ;-)

Greetz,

Harrie

Tommy it is ;-)

Je zou denken dat iedereen die Mariska heet, en die de dreiging voelde van een mannelijke rat met mega scrotum naar haar vernoemd te krijgen, 100 namen zou indienen. he he he ;-D

Maar uiteindelijk ga ik voor de optie van Rene.

Tommy can you hear me ?? Tommy can you see me ?? galmt het richting rattenkooi vanaf vandaag ;-)

Greetz,

Harrie