Overpeinzingen...

Nog iets meer dan 48 uur, en dan zit 2006 erop. Dan kan er een dikke streep onder.

Ik kan in deze tijden, nee, laat ik dat anders formuleren: Ik word steevast een tikkie melancholiek rond deze tijd.
Hou mijn eigen jaaroverzicht en maak de balans op.

Ik vind het goed om zo af en toe pas op de plaats te maken en terug te kijken.
Waar anders kunnen we van leren dan van het verleden ?? Van dat wat al gebeurd is ??
Je kunt niet leren van wat nog moet gebeuren, en dat wat nu gebeurd zal pas blijken een leermoment te zijn geweest als het voorbij is. Dus verleden.

Zo rond deze tijd is het ook traditie dat ik een open brief schrijf voor mijn gezin.
En daarin schreef ik dat ik 2006 het beste met 2 woorden kon omschrijven: Trots en Dankbaar.

Dat eerste zit 'm vooral in personen om me heen. Trots op HUN prestaties.
In mijn gezin, op mijn werk en bij mijn vrienden.
Overal waren mensen die mij trots maakte door hun standvastigheid, hun vermogen tot liefhebben, hun doorzettingsvermogen, hun kracht, hun moed.

Dankbaar, omdat daar waar ik 2005 nogal teneergeslagen afsloot, zonder band, met mijn vader die net weer een hartinfarct had gehad, 2006 het jaar bleek te zijn waarin dat allemaal weer werd rechtgetrokken.
Pa heeft een succesvolle by-pass doorstaan, en word meer en meer de oude, beter zelfs.
EN, bij het scheiden van de markt diende zich de kans aan om me weer bij een fantastisch muzikaal collectief aan te sluiten.

Dankbaar ook voor de mensen die ik heb mogen kennen, maar waar ik in 2006 voorlopig afscheid van heb moeten nemen.
Omdat ze het sterfelijke voor het Eeuwige hebben verruild.

2007 staat te trappelen voor de deur, wederom in prachtige verwachting van mooie muzikale happenings, nieuwe kennismakingen en verrassende positieve gebeurtenissen in bestaande relaties.
Maar ook in 2007 zal de wens "Een gelukkig Nieuwjaar" niet voor iedereen opgaan.
Toch ga ik het weer welgemeend volop meebrullen op 1 januari, omdat we (gelukkig) niet in de toekomst kunnen kijken, en ik het in beginsel toch wel iedereen wens.

Maar voordat het 2007 is, en terwijl ik tevreden 2006 uitwandel, beroep ik me nog een keer op mijn muzikale vrienden.
Omdat zij zo vaak in een lied perfect verwoorden, wat deze stumperige man zo slecht kan uitdrukken.

Voor al mijn gezinsleden, familie, vrienden, kennissen en collega's die mij trots en dankbaar maakten (en als je dit leest is er wel een 100% kans dat je er daar een van bent):

Miss Cyndi Lauper & Mr. Jeff Beck met Above The Clouds
(om te horen klik hier om te zien hier)

There's a place where the sun breaks through,

And the wind bites cold and hard

Stings my ears and

Tears my eyes

When the day starts to shout out loud

-

Stand tall

And glide

When you're all alone in the crowd

Don't fall

Don't hide

When you walk above the clouds

When you walk above the clouds

-

When the light is against your face

And your smile is soft and sound

That's when you tell me all your fears

and all your dreams

So sound

-

Stand tall

And glide

When you're all alone in the crowd

Don't fall

Don't hide

When you walk above the clouds

When you walk above the clouds

-

I try and tell you

to keep your head upright

Don't swing your sword and shield against the night

Don't block your blessings, boy, girl

You don't have to fight

You don't have to fight

-

Stand tall

And glide

When you're all alone in the crowd

Don't fall

Don't hide

When you walk above the clouds

When you walk above the clouds

greetz,

Harrie

Kerst top 3 (Kerstmuziek part II)

Mijn favoriete 3 Kerstliedjes:

3. Coventry Carol (Loreena Mckennitt)

Een echt wiege liedje, wat ik me voor kan stellen dat Maria het gezongen heeft ergens in die kouwe stal in Bethlehem.

2. Little Drummer Boy (Bob Seger)

Roept altijd het beeld van de albumhoes van Misplaced Childhood bij me op. Kippenvel uitvoering ook met die doorratelende marsdrum.

1. Do They Know It's Christmas ?? (Band Aid)

De basis van 2 waanzinnige Live-Aid concerten. En of je nou het origineel hebt of de latere remake, iedere keer weer die snijdende uithaal van Bono: "Well Tonight Thank God It's Them Instead Of You". Meer dan 20 jaar later is de tekst,helaas, nog steeds actueel.

Van dat laatste nummer gaat nog steeds de opbrengst van ieder gedraaid of verkocht nummer naar het goede doel, dus gewoon kopen als je hem goed vind !!!

Christmas greetz,
Harrie

Trans Siberian Orchestra (Kerstmuziek part 1)

Kijk je hebt Kerstmuziek en je hebt Kerstmuziek. Ik zelf, ik vind Trans Siberian Orchestra ERRUG goed.

Sinds 1996 maken Paul O'Neill, Robert Kinkel en Jon Oliva, tesamen met een keur aan gastmuzikanten, platen die niet met een stempel in een hoekje te drukken zijn. Is het progressieve Rock ?? Of gewoon een mix van Klassiek, Rock, Blues...?? De 3 heren zelf hebben een (Hard-) rockende hoofdbaan in de band Savatage, maar hun gasten komen uit alle muzikale hoeken en gaten.

Wat het ook is, het is prachtig !! Ze hebben inmiddels 4 albums gemaakt, waarvan 1 het verhaal verteld van de laatste nacht (en de laatste symphony) van Beethoven, toepasselijk getiteld Beethoven's Last Night.

Maar waar het nu omgaat zijn hun 3 Kerstalbums. Het zijn 3 aparte albums maar vormen tesamen wel een Trilogy, met terugkerende muzikale thema's.

Ieder album verteld een prachtig origineel Kerstverhaal.

En of het nou een engel is die op zoek gaat naar de ware betekenis van Kerst of een oude barman die zijn verloren gewaande dochter terug vind, alleen de verhalen zijn al prachtig om te lezen.

En die worden aangekleed met traditionele kersthymnes, klassieke werken en originele nummers in tig verschillende stijlen, maar altijd weer hoogst muzikaal en verrassend.

En omdat muziek nou eenmaal beter spreekt dan woorden, hieronder de 3 covers van hun albums. Als je er op drukt hoor je een nummer van dat album, en ik heb geprobeerd zo divers mogelijk te kiezen.

Wie nog meer wil weten van TSO kan naar hun website.
Daar staan ook de verhalen en de teksten + nog VEEL meer clips.

Wie wat van TSO wil zien kan op de clip van Christmas Eve In Sarajevo, van hun eerste album, of op live clips hier of hier drukken. Of een van de vele andere clips op You Tube bekijken.

Het nummer van mijn Kerstgroet (zie de post hieronder), is ook van hun !!

Christmas Greetz,

Harrie

Kerstgroet

Mag ik op deze manier een test en een muzikale Kerstgroet verenigen in 1, en de lezers van dit Blog alvast een fijne kerst wensen ?? Een druk op de link zou een muzikale groet moeten starten.

For my English friends, just push the link where it says "muzikale Kerstgroet", to hear my musical X-mas wish for ya.

God rest ye merry gentlemen

God rest ye merry gentlemen

There up in the sky a star to follow

There up in the sky a star to follow

All

Await the coming of the Lord

Await the coming of the Lord

Await the coming of the ...

Christmas

Lead and we'll follow

Hope and tomorrow

Magic and dreams

You are all this and more now

Childhood recalls how You are

Visions and...

Christmas

We are your children

You take us back when

Ever we call

Each year we are here waiting

Anticipating

As the snow starts to fall

Merry Christmas

Merry, Merry Christmas

Merry Christmas

Merry, Merry Christmases

Ornaments and evergreens

With packages as yet unseen

All wrapped in paper

Colored bright

Reflecting candles in the night

With carolers and mistletoe

And stockings all hung in a row

Or fireplaces glowing red

With children safely sent to bed

Ring the bells, Ring the bells

Let the churches ring the bells!
Joy to the world, the Lord has come

Let his light shine on everyone

Christmas lead and we'll follow
From London, Rome and Paris

To Berlin and Tokyo

Winter never really starts

Until it's given it's first snow

Greetz,
Harrie

XML update

Vrijdag SUPER gespeeld met de band. Een dampende versie van Hey Joe neer gezet, en ook de rest van de nummers hebben een tikkie erbij gekregen.
Ik heb maar van de gelegenheid gebruikt gemaakt om mijn lidmaatschap van deze rock 'n' roll bende te bevestigen. I'm in a band again !!!!

Het kan nog even duren voor we live te bezichtigen zijn, maar wanneer dat moment daar is ben ik er heilig van overtuigd dat we de tent plat gaan spelen. Zoniet met onze virtuositeit, dan trekken we gewoon gezamenlijk onze schoenen uit.

Het spelen kwam net op tijd, aangezien ik zaterdag wakker werd en er achter kwam dat ik het "stevige verkoudheids stokje" had overgenomen in onze gezinsmarathon.
Van dampend naar Dampo zullen we maar zeggen.

Op veler verzoek ben ik zelf ook maar YouTuber geworden om zo de enig ander overgebleven clip van Sinister Purpose als voorprogramma van Uriah Heep beschikbaar te maken.
Je kunt het vinden op http://www.youtube.com/watch?v=kO2BwMAtRQ0

Greetz (en tot in gezonderder tijden...)
Harrie

A Quick One While He's Away...

Heb het eigenlijk even te druk voor bloggen, maar wil toch tussen neus en lippen even kwijt dat uik vrijdag weer ga zingen/spelen met XML (en daar heb ik zin in).

Terwijl ik dit schrijf vanaf mijn werk, toch ook maar even melden dat "Me Brodda" Rene een clip van het optreden dat ik ooit met de band Sinister Purpose had (als voorprogramma van Uriah Heep !!!!) op You Tube heeft gezet http://www.youtube.com/watch?v=h8EwWRS9vX8

Binnenkort ga ik oefenen om dit soort linkjes wat gelikter in te gaan passen (maar die beschrijving staat op mijn thuis PC).

Greetz,
Harrie

Deck The Halls...

Vandaag hebben Natas' en ik ons gewaagd aan de jaarlijkse huwelijkstest: "Het aanbrengen van de kerstversiering."
En dat ging dit jaar boven verwachting goed. Geen omgevallen Kerstbomen, geen niet passende kluiten, kapotte lampjes, kapotte ballen. Natas' had er zelfs meer stress van dan ik, en dat is een unicum ;-)

Eigenlijk ziet het er wat sfeervoller uit dan boven op de foto (zie foto beneden) maar de bovenste geeft me de mogenlijkheid ongegeneerd met de bron van al mijn muziekkennis te pochen. Mijn CD verzameling waar ik zowel blij mee, als trots op ben.

Greetz,
Harrie

Easy Livin'

Mag ik mij er deze keer makkelijk van af maken en verwijzen naar mijn bijdrage van vandaag aan het web-log van Uriah Heep ??

zie: http://uriahheep.web-log.nl/uriahheep/

Greetz,
Harrie

Mee groei bands

Van de vele, vele bands waar ik van hou zijn er heel wat die ik in de loop van mijn leven heb leren kennen. Ze bestonden allang, ik ontdekte hun muziek en begon ze te verzamelen.

Goede voorbeelden in mijn geval zijn The Who, Beth Hart, Ayreon, Chris Rea, Gary Moore, Nazareth, Neal Morse.

Ik leerde Deep Purple bijvoorbeeld kennen via een LP die ik van een neef kreeg, Who Do We Think We Are.
En via die LP, en een buurman die een groot Deep Purple fan was, begon ik me in DP te verdiepen en werd fan. Een grote fan.
En via Deep Purple kwamen Rainbow, Whitesnake, Gillan, Dio, Black Sabbath, Uriah Heep.

Van die laatste band ben ik zelf zo ongelooflijk devoot fan geworden dat ik inmiddels het voorrecht heb regelmatig wat toe te voegen aan hun web-log (http://www.uriahheep.web-log.nl/) , en zelf in hun voorprogramma heb mogen spelen. Het Uriah Heep verhaal zo groots dat dat absoluut een apart stukje in dit Blog verdient...ter zijne tijd.

Maar er zijn, als je mazzel hebt, ook bands in je leven die volledig met je meegroeien.
Je ontdekt ze als ze ook net ontdekt kunnen worden, word fan, en volgt ze de verdere rest van je leven door (diepe) dalen en (grote) hoogtes.

Mijn muzikale broeder Rene heeft zoiets met Creedence Clearwater Revival/John Fogerty, ik heb het met U2.

Ik zat op de Agrarische school waar ik een vriendje leerde kennen die fan was van de jonge (punk??) band U2.
Ze hadden net hun 2e album October uit wat volgens zijn zeggen iets minder was, maar toch, het was een goede band.
Ik kocht Boy en October op LP, en was dus nog net op tijd om hun eerste doorbraak, met het album War, "live" mee te maken.
En vanaf dat moment heb ik ze gevolgd, en dingen die een nieuwe fan allemaal nog moet gaan ontdekken, live meegemaakt.

Met 400 man in Vredenburg Utrecht kijken naar 4 jonge honden (ik was zelf een licht illegaal aanwezige puppy ;-) die hun album War promoten in de War Tour. Voor het eerst hoorde we Sunday Bloody Sunday.

Hun glorieuze optreden op de 1ste Live Aid, het uitbrengen van The Unforgettable Fire, ik herrinner me de 1ste keer dat ik het, nu legendarische, langzaam aanzwellende gitaarintro van het 1ste nummer van de Joshua Tree hoorde: Where The Streets Have No Name. Ik hoorde het vvor het eerst op LP, maar kocht uiteindelijk de CD (ja, ja die tijd was het).

Het hele Zoo TV gebeuren, de dance experimenten van Zooropa, Passengers en Pop, en de door mij zeer toegejuichde terugkeer naar topvorm met All That You Can't Leave Behind en Vertigo.
En inmiddels concerten overslaan omdat mensen er al heen gaan omdat het hip is om te doen i.p.v. het 'fan' zijn.
Ieder U2 album wat ik uit de kast pak vertegenwoordigd een periode uit mijn leven en kenmerkt (dierbare) herinneringen.

En nu is er het verzamelalbum 18 Singles, wat ik uiteraard weer ga aanschaffen. Met daarop hun laatste singles, het Beatle-eske Window In The Skies (http://www.youtube.com/watch?v=QQwAWmBIP4I) en uiteraard het rockende, punky The Saints Are Coming met de jonge (Punk??) band Green Day.

"Mee groei bands" (of artiesten) zijn de meest waanzinnig mooie bands die er zijn.

Greetz,
Harrie

Tip (Mission Impossible)

Dit is waargebeurd. Ik zeg het er maar even bij omdat het zo onwaarschijnlijk is als wat. Gisterenavond had Natascha de laatste hand gelegd aan de surprises van de kinderen.
Tegen een uur of 12 viel mij de wat belabberde houding van de Piet op die sam in elkaar geknutseld had.
Het bleek dat mijn lieve vrouw het idee opgevat had om het steeds weer los latende gedicht, in plaats van met plakband, met een punaise vast te zetten.
Op zich een goede tip, ware het niet dat het kado wat zich in het Pietenhoofd bevond een bal was.
Vanmorgen keivroeg zijn we naar Natas' d'r werk (Bart Smit) geraced om een nieuwe bal te scoren die ik als de sodemieter weer in het Pietenhoofd verwerkt heb om de surprise, inclusief een HEEL kado, nog VOOR de aankomst van Sinterklaas bij school af te leveren.

En wat vannacht nog een 'Mission Impossible' leek is inmiddels geslaagd.

Mijn lieve vrouw, ik ga haar opgeven voor Beauty & The Nerd.....voor beide catagorien. ;-)

Greetz,
Harrie

Sinterklaas

Er moet mij iets van het hart. Over de Goedheiligman. Of liever gezegd over hoe we daar tegenwoordig mee omgaan.

Toen ik kind was werd de ontdekking omtrent de status van Sint overgelaten aan je eigen ontdekkingsdrift.
Was je een slim, wetenschappelijk aangelegd en irritant structopaatje dan had je tegen je 6e levensjaar aldoor hoe de vork in de steel zat.
Die kinderen stopte dus al vroeg met het vragen van grote dure kado's omdat ze wisten dat de bron van al het goeds en lekkers toch nooit verder zou komen dan een paar zelfgebreide sokken, en een letter van de Wibra.

Maar de fantasievolle kinderen die hielden van dromen en wensen, zoals ik, konden het wel eens vol houden tot hun 9e, 10e of zelfs 11e jaar.

Ik weet nog goed hoe we met de hele familie van mijn vaders kant bij Oma Sinterklaas vierde. En hoe ik 'ontdekte' hoe de vork in de steel zat.
Verwachtingsvol zat ik bij het raam dat ik zo onderhand kende als het startpunt van de pepernoten en snoepregen, en ik wilde groots binnen halen dat jaar.

Toch nog onverwachts begon vanuit die hoek de welbekende aanval van veels te harde pepernoten en suikergoed waar je tegenwoordig een verzekeringspolis voor af moet sluiten. Maar ik was een kind en ik vond het lekker dus werkte me gestaag maar zeker naar de bron toe. En daar zag ik een zwaar behaarde blanke hand die ik ook meende te herkennen van aanvaringen met mijn billen op momenten dat ik me thuis minder voorbeeldig gedragen had.

En in een keer viel alles op een rijtje. Mensen die "ineens" met zijn allen moesten plassen of "iets uit de auto pakken". De knipogen en het gelach.

Ach hoe graag ik mijn kinderen een soortgelijk trauma had gewenst.
Maar tegewoordig word er verplicht in Groep 5 al lootje getrokken.
Het geloof van mijn kinderen is bepaald door de massa die als hun kinderen 6 zijn al willen weten welk mobiel telefoontje of Playstation ze nou willen hebben en dus bij het uitzoeken an passant maar even melden dat Mama en Papa Sint zijn.
En dat hij of zij vanaf nu alle dure wensen maar tot Sint Nicolaas moeten bewaren.

Ik heb mijn 2 kinderen, dromers, net als hun vader, dus verplicht moeten inlichten.
En ik vind me dat een partij bezopen.

Ik krijg ineens heel veel zin om me morgen zwart te schminken, een zak strooigoed van vorig jaar aan te schaffen (type XXL hard) en de hele dag op zoek te gaan naar slim wetenschappelijk aangelegde structopaatjes om naar hartelust te bekogelen met mijn strooigoed.

Greetz,
Harrie

Shocking Blues.....

Vandaag kwam het nieuws dat Mariska Veres, na een kort ziekbed, aan kanker overleden is.
De zangeres van Nederlands grootste export succes in de US of A, Venus, met haar toenmalige band Shocking Blue.

Haar oerschreeuw in "Aaauuuuuwwrgh, She's Got It" maakte haar officieel tot Hollands eerste bona fide Rock Chick.

De Great Rockband In The Sky is net weer een stuk beter geworden, maar hier zal je gemist worden Mariska, ......You Sure Had It.

Greetz,
Harrie

Progressief

Progressieve muziek, of in mijn geval Rock. Het immer terugkerende fenomeen wat als antwoord geld op simpele muziekstijlen.
Al vanaf Pink Floyd, Yes, King Crimson, Genesis en Vanilla Fudge die het antwoord waren op de simpele beat en rock muziek van de begin jaren 60, (en die op hun beurt weer het simplistische antwoord van de Punkmuziek ontlokte) zitten we in een soort eb en vloed beweging van zeer interresante bands die prachtige, atmospherische muziek maken die zich niet bind aan stijlen of tijdsduur of format.



In de jaren 70 foreerde veel van bovengenoemde bands verder aangevuld met bands als Rush.
In de jaren 80 kende het fenomeen een opleving via bands als Marillion, Pallas en IQ.
In de jaren 90 zagen we Mostly Autumn, Spock's Beard, Flower Kings, Trans Atlantic, Ayreon en de ontwikkeling van Prog-Metal zoals Symphony X en Dream Theater.

Momenteel zijn er diverse bands die op mijn warme belangstelling kunnen rekenen.
Zowel van de hele ouwe garde (Hoewel ik de click met Yes nooit echt heb kunnen maken) als de 80'ers en 90'ers.
Maar ik ontdek ook nieuwe en vooral spannende bands.

Om redenen die hier niet direct onthuld hoeven te worden was ik op zoek naar een concept album (die je nu eenmaal alleen in het genre "Prog-Rock" vind) over de relatie tussen mensen, en tussen ouders en kinderen in het bijzonder.

The Wall van Pink Floyd, met het verhaal van Pink die zich meer en meer vervreemd van de wereld die hem hard en gevoelloos behandeld, en Tommy wiens start op de wereld een nogal traumatische was toen hij zijn vader de minnaar van zijn moeder zag vermoorden waren min of meer mijn uitgangspunt. Ik vroeg me af of dat soort verhalen nog verteld werden, muzikaal gezien.

Ik heb 2, in mijn ogen, prachtige juweeltjes gevonden, die ik graag aan wil bevelen aan de liefhebbers van Prog Rock.

De 1ste is Home van de band Magenta http://www.magenta-web.co.uk/HomeAlbum.html
Een prachtig verhaal gezien vanuit het oogpunt van het kind.
Eerder heeft deze band ook al een prachtig conceptalbum gebaseerd op de 7 hoofdzonden genaamd Seven uitgebracht.


De 2e is Posthumous Silence van de band Sylvan, die het oogpunt van de vader belichten die het dagboek leest van zijn overleden dochter.
http://www.sylvan.de/media/media_texte_ps_e.htm

Allebei geen vrolijke verhalen, maar in mijn geval wel verhalen die je bij de strot grijpen, zeker als daar ook nog eens muziek bij zit die de film in je hoofd prachtig begeleid.
Maar voor de liefhebbers, en mensen voor wie teksten wel eens verder mogen gaan dan "Ik hou van kou en blijf je trouw", kan ik de bovengenoemde CD's aanraden.

Greetz,
Harrie

P.S. Alle albums van Genesis (zie http://www.genesis-music.com/) worden volgend jaar heruitgegeven, gemixt in 5:1 surround op Super Audio CD. Maar ook geremasterd af te luisteren op je gewone CD speler. Een must voor iedere Prog liefhebber.

P.P.S.S. Als U mij niet geleefd over het nieuwe album van de Who, geloof dan deze http://classicrockrevisited.com/reviews/Reviews%2006/thewhonew.htm mensen maar. (En dat is het laatste wat ik DAAR over zeg ;-)

Re-Greetz,
Harrie

Afschaffen...

Echt waar, ik vind dat het beroep recensent afgeschafd moet worden. Het is werkelijk tenenkrommend, en ik snap het nut er ook niet goed van.
Kijk, als we met z'n allen afspreken dat recensenten alleen nog schrijven over dat wat ze GOED vinden. Daar kan ik wat mee.
Wie het beste en meest gepassioneerd over een plaat, toneelstuk of film schrijft, weet ook de meeste mensen over te halen om toch te komen kijken of luisteren.

Schrijft er niemand over je plaat of theaterstuk ?? Dan heb je geen goed product gemaakt en zul je je heil moeten zoeken bij die enkele gelukszoeker die zich graag in het diepe stort.

Waarom ik dit schrijf ?? Wel, ik had het al voorspeld enkele posts geleden. Het Veronica magazine, een blad voorliefhebbers van The Suga Babes, J-Lo en de Artic Monkeys (Who The F*ck are the Artic Monkeys) heeft zich gewaagd aan een recensie van The Who's Endless Wire.
En U raad het al, de recensent, die waarschijnlijk alleen de 2 Who nummers kent die in Veronica''s Top 1000 Aller Tijden staan, geeft dat album 1 luizige ster en een afkraakrecensie waar de honden geen brood van lusten.
En ik denk dan: Wat voor een nut heeft het ?? Ik heb menig GERENOMEERD blad er op nageslagen, en niemand is echt lyrisch, maar iedereen vind het wel een goede plaat.
Wat moet zo'n oetlummel dan met een plaat die hem toch nooit wat gedaan zou hebben in een blad vol lezers die niet eens weten wie de Who is (nou ja, behalve ikzelf dan).
Het slaat nergens op, het dient geen doel. Het is een kwestie van smaak, en vertel dan iets positiefs over iets waar je WEL gepassioneerd over bent.

Kijk, de zogenaamd geleerde muziekpers heeft unaniem besloten dat Radioheads OK Computer uit 1997 een wereld plaat is. (Zie foto boven)
Geniaal, het beste sinds Revolver van The Beatles. Dus heb ik het maar eens gedownload. En op rustige 3 luisternummertjes na, vind ik het 1 bak geluids ellende.
Maar daar vul ik toch ook geen heel weblog mee ??

Greetz,
Harrie

Afscheid

Vannacht is er een ratje van ons overleden. Knofje heette ze. Ratten houden is de hobby van Natascha, en Knofje was 1 van de 4 ratjes die we bijna 3 jaar geleden kochten.

2 zijn er al overleden, en Knofje was eigenlijk de fitste van alle 4. Altijd al. Eigenlijk worden ratten maar een jaar of 2. Zij en Witje zijn al bijna 3 jaar. Sinds eergisteren ging het rap minder met haar, en vannacht is ze bij Natas' op schoot overleden.

Dus er vloeien nogal wat kindertranen hier vandaag, en de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik het ook moeilijk vind. Het afscheid nemen van dieren. Inmiddels heb ik 2 poezen, een hond, en al heel veel hamsters en ratten moeten begraven. En iedere keer doet het toch weer een beetje zeer.

We gaan Witje nou maar een beetje meer aandacht geven, want zo in je eentje achterblijven maakt onrustig. Zelfs voor een rat.

Greetz,
Harrie

Stemmen....

Laten we gewoon 1 ding afspreken. Als je vandaag NIET gaat stemmen, mag je de komende 4 jaar niet zeiken over de politiek en haar keuzes. OK ?? Dus wat je ook doet, GA VANDAAG STEMMEN !!!

Zweef of zweet je nog ??

Deze doe ik:

Mijn vrouw twijfelt nog tussen:
en: Kortom, wij in huize Hendriksen vinden dat het roer (links) om moet en dat het anders moet en kan.

En als je het echt nog niet weet lees dan het vurige betoog wat mijn vriend Rene houd voor zijn partij op: http://homepage.reneclemens.com/

Zo, nu heb je geen excuses meer, dus hup, eruit en stemmen !!

Greetz,

Harrie

12

Vandaag word mijn oudste dochter 12. Een hele leeftijd en een hele dame. En een meid waar ik super trots op ben. Samen zijn we de weg van "vader met puber dochter" aan het verkennen, en tot op heden is het een interresante en leuke wandeling.Maar soms treurt mijn vaderhart nog wel eens om de kleine meid die ik achter moet laten.

snik.
maar genoeg getreurd,.....KIM, een hartstikke fijne verjaardag meis !!!!!!! Love Ya !!

Greetz,
Papa

Endless Wire (Eindeloos gezever)

Ik word wel eens moe van het eindeloze gezever van DJ's, recensenten en so called fans die vinden dat een bepaalde band niet meer zulke goede platen maakt als vroeger.
Deep Purple maakt geen classics meer, Uriah Heep maakt geen classics meer, Nazareth maakt geen classics meer.......
En niemand is meer zo goed als 30 jaar geleden.

Deze bands bestaan allemaal uit 60'ers, maar ze moeten nog net zo klinken als 30 jaar terug.
De laatste albums van de 3 eerder genoemde bands behoren tot de beste uit hun carriere. Boogalo van Nazareth, Sea Of Light en Sonic Origami van Heep en Bananas en Rapture Of The Deep van Purple.
Ze kunnen met glans de strijd aan met de overgeproduceerde albums van gehypte eendagsvliegen van 'onze tijd' (wie hoort er nog wat van Artic Monkeys ??)
Maar in de bladen en bij vastgeroeste fans kunnen de nummers van zo'n CD nooit de vergelijking aan met een Love Hurts of een Easy Livin' of Smoke On The Water.
Wel, ik vind het BULLSHIT !!

Ik hoorde Giel Beelen bij de Wereld Draait Door praten over Endless Wire van The Who. Niet uit bewondering, maar uit respect kon er een"mwoooaahh,....redelijk" van af.
Ik heb het album inmiddels in huis, in zijn deluxe 2 discversie, en het is fantastisch !!
Is het The Who van Tommy, Quadrophenia of Who's Next ?? Nee natuurlijk niet.
Ze missen 2 muzikaal bepalende leden, en alle spieren, gehoororganen en stembanden zijn bijna 40 (!!) jaar ouder.

Maar het is nog steeds The Who, met 30 jaar onmiskenbare vakmanschap.

Het rockt zoals in het nummer Mike Post Theme. Het geeft af en toe met venijn de boodschappen van Pete Townshend af, zoals in Man In A Purple Dress. Over Religeuze Leiders die uit naam van 'hun georganiseerde geloof" hele volstammen de dood in jagen. Of dat nou gaat met een Jihad of met het verbieden van condooms.

Het heeft in Wire & Glass een mini-opera die herrinneringen oproept aan A Quick One While He's Away en zelfs Tommy. En zelfs de titel heeft nog een link met het roemruchte Who verleden. Ten tijde van Townshend's ambitieuze Lifehouse project, wat uiteindelijk zou resulteren in het album Who's Next, zou Roger Daltrey gezegd hebben (als commentaar op Townshends op internet gelijkende plannen) dat Lifehouse alleen zou kunnen als er "Endless Wire" (Eindeloze kabel) zou bestaan. Inmiddels is Daltrey ingehaald door de tijd want sateliet en internet bestaan, zonder "Endless Wire"

Hoewel ikzelf dus vooral POSITIEVE linken zie met het verleden, zullen anderen wel weer verzanden in 'eindeloos gezever' over het verleden. De 2 overgebleven Who leden hebben een fantastisch album afgeleverd, wat het verdient om geijkt te worden aan het hier en nu. Niet aan het verleden.

De bij de Deluxe geleverde 2e disc, met een deel van het live concert van The Who van 17 Juli 2006 in Lyon, Frankrijk, bewijst dat deze liveband nog steeds alle jonge honden van het podium afspeelt. Iets wat the Who en Pink Floyd ook al bewezen op Live 8. Ouwe rockers zijn niet dood. Ze leven nog, en dat zullen we weten ook.

Als U voor kerst moet kiezen tussen Het Beste van Gordon en Endless Wire van The Who....ik zou die laatste nemen. En als Endless wire het tegen serieuzere competitie op moet nemen,.....dan raad ik U aan The Who even serieus te gaan beluisteren. Het album verdient dat.

Greetz,
Harrie

Het Goede Doel

Mag ik u via mijn blog wijzen op het goede doel van mijn nicht Eline ?? Ze gaat in 2007 met de organisatie World Servants naar Malawi om scholen en woningen te bouwen voor de bevolking aldaar.

Check het zelf op http://elinetijmes.waarbenjij.nu/index.php?intMessageId=1501642 en http://elinetijmes.waarbenjij.nu/index.php?intMessageId=1497291 en steun haar.
Ieder bedrag is welkom !!!!

Greetz,
Harrie

Obscuur

Als ik jullie op een reis door mijn CD kast zou nemen, dan zou de eerste stop de 4 Non Blondes zijn.
Ik denk dat de meeste van jullie hun nummer What's Up ? nog wel kennen. http://www.youtube.com/watch?v=G7PJg01RegA

Ik durf er mijn weblog onder te verwedden dat weinigen van U wisten hoe het album heet waar het vanaf komt.
Ik wel, het is Bigger Better Faster More uit 1992.

Het enige album dat de band ooit uitbracht. Het succes van de single What's Up werd zangeres Linda Perry te groot, waarna ze de band verliet en solo verder ging. Momenteel schrijft ze veel voor anderen, en produceert ze voor haar eigen artiesten stal waaronder haar ontdekking James "You're Beautiful" Blunt.

Ik heb wat met dit soort oscure albums en artiesten.
Ik vind het heerlijk om te duiken in de pareltjes waar de rest van de wereld zijn neus voor ophaalt.
Soms pak ik gewoon een CD bij Joep (mijn vaste platendealer in Ede) van zijn low budget balie voor een Euro of 5, om te ontdekken dat er pareltjes op staan waar ik niet van had durven dromen.
Soms zijn het bevliegingen uit mijn jeugd, die ik dankzij instanties als Fonos http://www.fonos.nl/ na lang speurwerk (weer) heb kunnen bemachtigen.

Het is een soort 'kick' die ik in mij draag om altijd op zoek te zijn naar nieuwe muzikale impulsen.

Mijn meest obscure item ?? Een singeltje van Pale Fountains getiteld Thank You. Ook die heb ik van internet af kunnen plukken, maar die ga ik U verder niet aanbevelen.

Voor wie het aandurft (denk New Wave), volgens:

http://perso.orange.fr/chambermettes/discogra.htm

hebben ze nog heel wat meer uitgebracht. Maar in Holland zullen nog heel weinig muziekidioten dit singeltje op zolder bewaren.

Ik heb destijds alleen de single van What's Up van 4 Non Blondes gekocht, en ben nu al weer heel wat jaren de platenbakken aan het na snuffelen voor het album. Ik heb het wel als MP3 (Lang Leve het internet !!) maar als ik 'm ooit ergens tegen kom is hij van mij.

Laat mij U verzekeren dat er voor Anouk al vrouwen waren met ballen zo groot als meloenen die super groovy en kicken rockmuziek maakte. En fans van Anouk of soortgelijke "rockchick met ballen muziek" liefhebbers zouden de 4 Non Blondes echt moeten proberen. Maar niet TE veel mensen, want dan is het niet obscuur meer. ;-)

Ik ga nog verder met snuffelen en ontdek voor U de Sky High's, Damian Wilson's, Bodine's Lemming's, Picture's, Horizon's, Vandenplas, Lucifer's Friend's, Tower's en Trans Siberian Orchestra's..........maar die komen we vanzelf verderop wel tegen.

Greetz,

Harrie

Jack Palance

Ik las op internet dat Jack Palance overleden was.

http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelid=DMF11112006_017

Ik vond Jack een prachtig acteur. Met zijn ongelooflijk getekende en gegroefde kop, het resultaat van een vliegtuigcrash in WW II, zag ik hem voor het eerst in de film City Slickers. En ik vond 'm prachtig. Net zo'n uitgetekende kop als Clint Eastwood, maar leuker.
Later bleek ik Jack al veel eerder gezien te hebben, daar zijn markante hoofd model had gestaan voor de stripfiguur Phil IJzerdraad uit Lucky Luke. En ook in de eerste Batmanfilm vond ik hem een goeie rol neerzetten.

Ik zal Jack maar eens een beetje gedenken vanavond met een goed glas whisky en een van zijn films in de DVD speler.

Happy Trails Jack !!!!!!!!

Greetz,
Harrie

Cash

Ik ben aardig onder de indruk geraakt van de "nieuwe" videoclip van Johnny Cash. Het nummer alleen al is fantastisch.

God's Gonna Cut You Down van Johnny's laatste postuum uitgebrachte album American V.

De uitvoering is prachtig, maar de boodschap is ook interresant. Cash legt er alle Gospel in die hij uit zijn frele lijf kan halen op dat moment. Het is algemeen bekend dat Cash na het overlijden van zijn vrouw niets anders wilde dan naar haar toe gaan en weer bij haar zijn. En uiteindelijk heeft dat ook niet lang geduurt.

Maar dat soort wetenschap maakt een nummer als dit zoveel meer dan 'weer een country nummertje'. Veel bekende artiesten, zoals Iggy Pop, Bono, Kris Kristofferson, Keith Richards, Chris Martin, Rick Rubin, Kanye West, Jay-Z en vele anderen begeleiden de clip als eerbetoon an Cash. IK vind het indrukwekkend.

Check het zelf op:

http://www.cmt.com/artists/az/cash_johnny/videos.jhtml

Druk op de link naar "God's Gonna Cut You Down" en werk jezelf even door de hinderlijke reclame heen.

"Well you may throw your rock and hide your hand.....Workin' in the dark against your fellow man.....But as sure as God made black and white....What's down in the dark will be brought to the light.....You can run on for a long time...Run on for a long time...Run on for a long time..... Sooner or later God'll cut you down...Sooner or later God'll cut you down"

Greetz, Harrie

Weer gezongen

Nou, dat was een enerverende avond gisteren. Na het werk naar Moni-Q gereden waar ze lekker gekookt had (nog bedankt Mo).
En daarna naar de "oefenruimte" van de band (schrik niet) Extreme Midlife. HA, da's nog eens een andere naam dan Sinister Purpose.

Een hele gezellige club mensen, inclusief bakken chinees, liters bier en politieke discussies :-) .
EN een volstrekt nieuwe dimensie van nummers. Stevige ritmesectie, enthousiaste gitaar en orgelpartijen. Ik heb heel lekker gespeeld en een paar nummers gedaan die ik thuis ook altijd al plezierig meeblerde. Let Me Entertain You van Robbie Williams bijvoorbeeld, en nummers van ZZ Top. 2x een volstrekt geimproviseerde Blues gespeeld en alles super relaxt. In vol besef van evt. tekortkomingen word met een zeer groot compenserend enthousiasme ieder nummer gezamenlijk aangepakt.

Aan de ene kant heb ik dus wat minder vrijheid om vocalen zelf in te vullen, zoals ik dat deed in mijn vorige 'job', maar het is ook zeer leuk om gezamenlijk aan iets nieuws te beginnen en te zien waar het eindigt.
En als mensen zelfs gaan voorstellen nummers van Fish te gaan spelen, dan ben ik toch wel een beetje in een natte droom beland.

We hebben een afspraak gemaakt voor December, en ik ben erg enthousiast voor een vervolg.
En over hoe maf het leven soms in elkaar zit, vlak voor het vertrek, hadden we het nog even over rijden en alcohol gebruik. Ikzelf was gestopt nadat ik in plaats van de deuropening geprobeerd had dwars door een glazen wand te lopen (je bent toch gewend dat scholen smeriger zijn). Op de terugweg word ik ingehaald door een auto en ja hoor..... het volgende signaal knipperde me tegemoet......

Na een *^%#%^@&*#&^@ mijnerzijds in de auto, omdat ik bij Joost niet wist of ik te hard gereden had, moest ik mijn rijbewijs tonen, BLAZEN, en werd gecheckt of de auto op mijn naam stond. Of het een routine controle was, of ik door een overdosis Rock'n'Roll en een goene nooddeur in mijn rode auto er uit zag als een vervaarlijk crimineel, ik weet het niet. Maar dat de blaastest ok was, was meer geluk dan wijsheid. Gelukkig geen boetes gekregen, ik mocht doorrijden.

Aan het einde van de dag nog een wijze les geleerd. De dag afgesloten met een broodje Doner Kebab en knorrend van tevredenheid naast mijn lieve vrouwtje in bed gekropen.

Soms zit het tegen,......vaker zit het mee !!!

Greetz, Harrie

Weer zingen.......

Op uitnodiging van mijn lieve collega Moni-Q, ga ik morgen zingen met haar man en zijn band.
Vanuit mijn werk ga ik eten bij Moni-Q en dan oefenen in een schooltje ergens in Oosterbeek (geloof ik).
Gewoon om eens te kijken zonder verplichtingen, wie weet is er een 'click'.

Los van wat de toekomst brengen gaat is het gewoon heerlijk om weer eens in "band-formaat" te zingen.
Er zijn niet veel wereldse zaken die ik mis, maar spelen in een bandje is er denk ik wel een.

Ik heb er in ieder geval reuze veel zin in. Ik hou U op de hoogte van verdere vorderingen.

Oh ja, en als het goed is kan er nu ook op mijn posts gereageerd worden... ik zou het leuk vinden af en toe wat feedback te krijgen.

Greetz,
Harrie

Even voorstellen.....

Mag ik U middels dit prachtige medium voorstellen aan mijn 2 oogappels ??

Voor de kijkers links is mijn oudste dochter, Kimberly Angela Tara.

Voor het gemak noemen wij haar Kim, maar als het aan haar vader gelegen had had ze Kat geheten. Nu moet ik genoegen nemen met haar initialen :-)

Ze is nog net geen 12, word naar mijn mening TE snel, TE groot, en is een knappe meid. Praktisch, creatief en ze weet veel van dieren en de natuur.

Wil later Dierenartsassistente worden.

Turnt, houd van Sims spelen op de PC.

Ik leer net zoveel van haar als zij van mij.....en dat vind ik mooi.

De rechtse 'donderstraal' is Samantha Amber Monet. Dat laatste naar de schilder. Ook voor haar hebben we een kortere variant,....Sam. Net 9 geworden, is deze druktemaker een liefhebber van verkleden, zingen en toneel spelen. Ze zit zelfs op toneel les in Cultura hier in Ede.

Sam kan je altijd goed aan het lachen maken, dus ik denk dat ze een comedienne word.

Maar ook mooie kleren dragen en onmogelijke schoenen vind ze prachtig.

Al ruim voor haar zus 'aan de man' want ze heeft al tijden haar vriendje Kai.

Sam houd van spelen, zingen, toneelles, musicals op TV.

Ons zonnestraaltje in huis.....en dat is mooi.

2 meiden die van mij een beter mens maken.......en waar ik reuze trots op ben.

Jongens van de juiste leeftijd mogen zich over 20 jaar melden bij het vreemdelingenlegioen, alwaar zij na 10 jaar trouwe dienst om de hand van mijn dochters mag komen vragen.

Greetz,

Harrie

Lekker uitgewaaid

Zo, we zijn weer thuis !!! Lekker veel naar het strand geweest, en iets van de zorgen uit de bol laten waaien.
Met de kinderen naar http://www.fortkijkduin.nl/ geweest, alwaar wij een Walvispenis op sterk water hebben aanschouwd.
Ik kan U zeggen dat dat soort ervaringen een mens nederig maken ;-)

Affijn, de komende week nog een hoop te doen, de chaos die ik vorige week verliet (qua auto en zo) moet nog wel recht gebreid worden.

Greetz,
Harrie

Pech-dag

Een ongelooflijke pech dag vandaag. Vanmorgen op mijn werk wakker geworden, om een tak in mijn auto aan te treffen, die daar via een zijruit gekomen was. En toen ik naar huis reed om naar de garage te gaan, ook nog een lekke radiator. eerst een uur gewacht op de Wegen Wacht (Tsja, het heet ook niet voor niets "wacht") in mega guur pokkenweer. En de auto was niet echt een schuilplaats zonder ruit. Na het verschijnen van de WW, nog weer moeten wachten op de sleepwagen, in totaal 2 uur. Koud, nat en hongerig verschenen bij de garage. En nou maar hopen dat ik wat terug kan krijgen van mijn werkgever. De boom waar de tak vanaf kwam stond waarschijnlijk op het terrein van mijn werkgever. En als die moet betalen.....zucht.

Nee, het is echt een dag voor "Da Blues". Deze bijvoorbeeld: Chris Rea The Road To Hell And Back is een waar Bluesdocument om je vingers bij af te likken. Over de man en zijn fantastische muziek vertel ik graag later nog eens, maar vooralsnog is bijgevoegde DVD een must voor iedere liefhebber van de blues.

Ik ga een lang weekend naar een huisje van mijn werk, in Sint Maartenszee. Even de sores van me af laten blazen langs het strand.

Greetz,
Harrie